geleceğe umutla bakamayan insan
başlık "uykusuzkahve" tarafından 15.12.2020 21:37 tarihinde açılmıştır.
41.
42.
yandaş olmayan türkiye cumhuriyeti vatandaşıdır.
kiralar maaşı geçmiş. bugün ev sahibi çık dese ortada ne taşınacak boş ev ne de şuankinden daha ucuzu var. daha hesaba yattığı anda biten maaşla ay sonu gelmiyor ki biriktirip geleceğe yatırım yapasın. bu koşullarda bırak ev almayı, hayalini kurmak bile absürt hayal oldu. bayram seyran gece gündüz demeden çalışıyoruz, kafa iş, yaşam kavgası ve gelecek kaygısı ile dolu. bir tatil bile yapamıyorsun ki boşaltasın. evi döndürmek için üç kuruş fazla kazanayım diye mesaiden mesaiye koşuyorsun. bir eglence yok, sosyal aktivite yok. barı vücut dinlensin desen doğru düzgün zaman kalmıyor ki uyuyasın, istediğini alamıyorsun ki sağlıklı beslenip dinç olasın.
adım gibi eminim çoğu insanın sık sık "bir sekilde ölsem de kurtulsam" dediğine. her gün kendini biri marmaray'ın altına atıyor. çaresizlikten kendini yakan insan var be.
gençlerin tek dayanağı sınav, o da kötü giden gencecik yaşta kafayı yiyor mesela. çünkü biliyor ki başka kurtuluşu yok. hoş sınavı çok iyi geçse bile işe alınacağı, iyi koşullarda çalışacağı falan garanti değil zaten.
evlinin hali ayrı bir yaman. çocuk varsa zaten masrafları, sorunları anlatmaya bile gerek yok. çocuk yoksa çocuk hayali bile kuramıyorsunuz. bazı güvenceler olmadan çocuk yapmak o çocuğu sefalete sürüklemekten başka birşey değil. ortalıkta yeterince rızkıyla gelir mantığıyla yapılıp telef olmuş çocuk var zaten. bugün eşim gebe kalsa işten çıktığı ve dolayısıyla gelirin iyice azaldığı yerde bir de masraf artacağından dolayı batarım. her şeyimiz plan program hesap kitap. bu şartlar altında geleceğe umutla bakmak mahalle yanarken saçını taramak kadar pollyannacılık oynamaktan öte değil. uçurumdan aşağı düşerken joker gibi kahkaha atmak maalesef filmlerde oluyor. çaresiz bir korkuyla bakıyorsun ve umutta yok ama insan kabullenemiyor da işte. kendinden vazgeçiyorsun belki ama sevdiklerin var, korumakla mükellef olduğun sorumlu olduğun insanlar var. oof of.
kiralar maaşı geçmiş. bugün ev sahibi çık dese ortada ne taşınacak boş ev ne de şuankinden daha ucuzu var. daha hesaba yattığı anda biten maaşla ay sonu gelmiyor ki biriktirip geleceğe yatırım yapasın. bu koşullarda bırak ev almayı, hayalini kurmak bile absürt hayal oldu. bayram seyran gece gündüz demeden çalışıyoruz, kafa iş, yaşam kavgası ve gelecek kaygısı ile dolu. bir tatil bile yapamıyorsun ki boşaltasın. evi döndürmek için üç kuruş fazla kazanayım diye mesaiden mesaiye koşuyorsun. bir eglence yok, sosyal aktivite yok. barı vücut dinlensin desen doğru düzgün zaman kalmıyor ki uyuyasın, istediğini alamıyorsun ki sağlıklı beslenip dinç olasın.
adım gibi eminim çoğu insanın sık sık "bir sekilde ölsem de kurtulsam" dediğine. her gün kendini biri marmaray'ın altına atıyor. çaresizlikten kendini yakan insan var be.
gençlerin tek dayanağı sınav, o da kötü giden gencecik yaşta kafayı yiyor mesela. çünkü biliyor ki başka kurtuluşu yok. hoş sınavı çok iyi geçse bile işe alınacağı, iyi koşullarda çalışacağı falan garanti değil zaten.
evlinin hali ayrı bir yaman. çocuk varsa zaten masrafları, sorunları anlatmaya bile gerek yok. çocuk yoksa çocuk hayali bile kuramıyorsunuz. bazı güvenceler olmadan çocuk yapmak o çocuğu sefalete sürüklemekten başka birşey değil. ortalıkta yeterince rızkıyla gelir mantığıyla yapılıp telef olmuş çocuk var zaten. bugün eşim gebe kalsa işten çıktığı ve dolayısıyla gelirin iyice azaldığı yerde bir de masraf artacağından dolayı batarım. her şeyimiz plan program hesap kitap. bu şartlar altında geleceğe umutla bakmak mahalle yanarken saçını taramak kadar pollyannacılık oynamaktan öte değil. uçurumdan aşağı düşerken joker gibi kahkaha atmak maalesef filmlerde oluyor. çaresiz bir korkuyla bakıyorsun ve umutta yok ama insan kabullenemiyor da işte. kendinden vazgeçiyorsun belki ama sevdiklerin var, korumakla mükellef olduğun sorumlu olduğun insanlar var. oof of.
devamını gör...
43.
44.
maslow’un piramidi üzerinden gidersek her insanın güvenlik ihtiyacı vardır. ülkemizde güvenlik sorunu var. bu sorun çözülmeden insanların kendilerini güvende hissetmesi bana mümkün gelmiyor.
üst basamaklara geçmek için önce temel ihtiyaçlar çözülmeli. temel ihtiyaçları vatandaşlarına sunamayan bir idari sistem vatandaşın geleceğe umutla bakmasına imkan vermez.
maddi refaha ulaşmak geleceğe yönelik kaygıları büyük ölçüde giderse de azınlık grupları içinde yer alanlar açısından daha farklı ihtiyaçlar vardır.
konunun bir diğer yönünde her insanın bireysel olarak farklı olmasıyla ilgili olarak ortaya çıkıyor. ben iyi eğitimli de olsam , görece refah içinde yaşıyor olsam bile geleceğe dair umutlu olmaya engel düşünceler içinde olabilirim.
bir insanı her şeyi var ama nankör , bulup da bunuyor vs şeklinde eleştirme hakkını kendimizde görmeden önce onun yaşadığı hayatı yaşamalı ve dünyayı onun durduğu yerden görmeliyiz.
üst basamaklara geçmek için önce temel ihtiyaçlar çözülmeli. temel ihtiyaçları vatandaşlarına sunamayan bir idari sistem vatandaşın geleceğe umutla bakmasına imkan vermez.
maddi refaha ulaşmak geleceğe yönelik kaygıları büyük ölçüde giderse de azınlık grupları içinde yer alanlar açısından daha farklı ihtiyaçlar vardır.
konunun bir diğer yönünde her insanın bireysel olarak farklı olmasıyla ilgili olarak ortaya çıkıyor. ben iyi eğitimli de olsam , görece refah içinde yaşıyor olsam bile geleceğe dair umutlu olmaya engel düşünceler içinde olabilirim.
bir insanı her şeyi var ama nankör , bulup da bunuyor vs şeklinde eleştirme hakkını kendimizde görmeden önce onun yaşadığı hayatı yaşamalı ve dünyayı onun durduğu yerden görmeliyiz.
devamını gör...
45.
anne babanın sağlıklı yetiştirmekten yoksun bıraktığı (psikolojik, fizyolojik, biyolojik ne varsa işte hepsinden) bir çocuğun 14-15 yaşından itibaren ömrünün sonuna kadar takacağı şatafatsız gözlük..
devamını gör...
46.
hayattan gram zevk almayan insandır
devamını gör...
47.
türkiye'de yaşayan herhangi bir insandır.
devamını gör...
48.
devamını gör...
49.
cemil olabilir mi cemil hahshd
devamını gör...