gereksiz yetenekler

paraya dönüştürülemeyen , sanatla ilgisi olmayan , çoğu zaman havalı olmayan birtakım beceriler. kendimden örnek verirsem kafamın 2 katı büyüklüğünde sakız şişirebilmek , tc dizilerinde bir sonraki repliği tahmin edebilmek .

aynı anda üç kitap okuyabilmektir.

yiğenlerim bir çiçeğin iç kısmını kopartıyorlar. silindir gibi bir şey çıkıyor çiçeğin içinden çiçeğin sapına benzer bir şey. ordan üfleyip kuş sesi çıkartıyorlar.

kelimeleri tersten okumak bir ara ne alışkanlık yapmıştı.

koyu güneyli aksanıyla ingilizce konuşabiliyorum. böyle duyan apışıp kalıyor. bildiğin arkansas in köyünden gelmiş bir hillbilly gibi.

(bkz: yetenek ve beceri arasındaki farklar)

işaret parmağını elin arka kısmına değdirmek bu yeteneklerde başı çeker bence.

elektrikli otomobil nevara'nın geri vitesle ulaştığı hız rekoru bunlardan biridir : km/ah 275!

insanları hastalıklarıyla hatırlamak.

isim yok.
sima yok.
ama ne şikayetle ne zaman nereye gidip sonucunda ne çıktığı var.

yetenek desen,
var.

isim hafızam aşırı kötü. ama insanları kendi kafamda belirttiğim kodlamalara göre tanımlayabiliyorum. o kadar çok toplantı v.s. yapıyorum ki isimleri aklımda tutamıyorum. ama görsel hafızam gayet iyi. herkesi bir özellikle kafamda kodluyorum.

yaptığım bazı kodlamalar:

* dudağı silikonlu, kırmızı ceketli.
* burun ameliyatlı, uzun parmaklı.
* ekose pantolonlu, parmakları kıllı.
* kıvırcık, kaş piercingli.
* kısa paçalı, uzun burunlu.

işin garibi ofiste de birinden bahsederken bu tanımları kullanıyorum ve insanlar anlıyor. *

bir metreden iğnenin deliğine ipi geçirmek.