gravity (film)

sandra bullock, george clooney ve filmin başında ölen adını bilmediğim başka bir aktörün oynadığı film. bir de houston var filmin başında sesini duyduğumuz.

beğenmedim. çekimler falan güzel de senaryo tırt.

film görsel bir şölen gibi. görüntü yönetmeni olan güzel insan sonraki filmi roma ile oscar da aldı. filmin benim açımdan dikkate değer olmasının en önemli nedeni hayatımı sorgulamaya yöneltmesi oldu.

allah kadına nasıl bir irade vermiş görünce, kurgu da olsa hayran kaldım. kadın dediğim tür değil sandra bullock karakteri astronot insan.

bir zamanlar izlemeye çalıştığım sözde bilim-kurgu filmi. izlemeye çalıştığım diyorum çünkü ancak yarım saat dayanabildim bu sinir harbine. hatırladığım kadarıyla, öyle içim şişti ki laptopa bir yumruk atmamak için kendimi zor tuttum. filme gelirsek görsellikten başka hiçbir şey yok. oyunculuklar vasat, diyaloglar vasat, senaryo vasat. bu filme 7 oscar veren akademiye izan ve akıl diliyorum.

bu filmi izlediğimde çok beğenmiştim. meğer oscarlara gark olacağımış, izlerken bilememişiz.

filmi üç boyutlu izlememizden mi, yoksan sandra bullock'un iyi oyunculuğundan mı bilemiyorum ama, film bizi içine alıp götürmüştü. o oksijensiz geçen sahnelerde ben de nefes alamadığımı hissetmiştim. kapıları açıp açık alana doğru koşasım gelmişti.

bu tarz uzay filmlerinin çoğalması umuduyla.

görüntü açısından ve adına film endüstrisinde ne dendiğini bilmediğim pekçok teknik detay yönünden tam bir görsel şölen olan film. bu kadar. başka hiçbir nane yok filmde. şu, dünyaya iniş sahnesi gerçekten harika çekilmiş.

yarısında sinemadan çıktığım film. yok yani dayanamadım asla, fena sıkıldım. tamam anladık dünya para var bu hollywood sektöründe görsel açıdan en iyisisiniz, bilim kurguda da en iyisiniz ama şu uzay furyası ne zaman bitecek allah aşkına. bunun ardında peşi sıra benzer filmler çekildi yine (brad pittin filmi mesela), seviyor demek ki çoğunluk. ben o astronot giysilerinden ne kimin kim olduğunu anladım ne de oyunculuklarına dikkat edebildim. sürekli bir nefes sesi, uzay gemisinde oradan oraya gitmesini bekle yarım saat, sesler yine bir garip gerildim, fenalık geçirdim. maalesef ki klostrofobik bünyelere göre bir film değilmiş. film çıkışı dedim ki sen drama sevginle mutlu mesut devam et nevada, bilim kurgu senlik değilmiş.

kesler sendromunu işlemişler bu filmde. böyle olsa nasıl olurdu diye bir senaryo yazıp gerilim yaratmışlar işte. ama bilindiği üzere herkes ölüp ana karakter burnu bile kanamadan kurtuluyor. çok güzel gözüküyor ama olmamış.

sandra bullock bana çok itici geldiği için hiçbir filmini beğenemiyorum ne yazık ki. hele son haliyle irem derici'nin ablası gibi. oynatmasınlar bu kadını artık yazık filmlere. gitsin talk show falan yapsın.

başrollerinde sandra bullock, george clooney ve ed harris gibi ünlü oyuncuların yer aldığı 2013 yapımı film.

evet, görsel efektleri muazzamdı ancak konu bütünlüğü sağlayamaması nedenli aldığı puanı hak ettiğini düşünmüyorum. bir de ben bu filmi sinemada izlemiştim. nasıl bir ayakları yerden kesme, adeta bir boşlukta süzülme hissi yaşadıysam, çıktığım vakit yer kabuğuna tekrar tekrar şükrettim. iyice basıyor muyum diye bir süre kontrol ettim.

puanı için değil de oyuncular için izleyecekseniz olabilir tabi.