güne bir şarkı sözü bırak

bir şarkısın sen ömür boyu sürecek
dudaklarımdan yıllarca düşmeyecek

son defa görsem seni
kaybolsam yüzünde
son defa yenilsem sana
hiç anlamasan da
son defa benim olsan
uyansam yanında

senden sonra kalbimi sevgilere kapattım

sen beni sevemedin anliyorum ama geri dön...

bi merasimle döneceksin o gün ana yurda.*

"i left pam in the dust and became pamela"

yüzyüzeyken konuşuruz - ne fark eder?

sözlerimi tutamam hayalleri çalanlar var
bu vazgeçişimin sebebi onlar


vazgeçtim hayattan, vazgeçtim hayallerimden hayallerimi elimden aldılar.
hayal kuracak gücüm kalmadı. uçurumun eşiğindeydim ama tek bir hareketle beni uçurumdan attılar. üzgünüm artık bir hayalim yok

kimi sever gider, kimi üzer gider kişiye göre de değişebiliyor
kimine can feda kimi bir elveda diyemeden de bitirebiliyor

klozet tepesinde hayat muhasebesi

"dün yine yapayalnız dolaştım yollarda, yağmurlarda ıslanan bomboş sokaklarda, gözlerimde yaş kalbimde sızı unutmadım seni, unutamadım unutamadım ne olur anla beni. unutmak kolay demiştin, alışırsın demiştin, öyleyse sen unut beni yeter ki benden isteme. yıllar ikimizden de çok şeyler götürmüş sen yeni yuva kurarken beni paramparça bölmüş, gözlerimde yaş kalbimde sızı unutmadım seni unutamadım unutamadım ne olur anla beni, unutmak kolay demiştin alışırsın demiştin. öyleyse sen unut beni yeter ki benden isteme."
barış manço; "unutamadım"

we've come too far to give up who we are

ay dolar içime, süzülür içime
gün doğar, alır beni de tenine
ay dolar içime, süzülür içime
bir başlar bir biter gözlerin tenimde

hand me your doubts, worries and fears
within this embrace, they shall all disappear
a love beyond, a love unreal
this sadness you felt you will no longer feel

güzel şarkıyı da ekleyelim

günler hep hüzünle geçiyor
yillarsa vatana hasretle
bana yoksulluktan bahsetme
büyük parayi kaşlarin arasindan vuracaz bi rast gelse
biliyor musun çok param yok
bos lafa tok bu aç karin
bosa zorlama koç, kafa yormalar bos aslanim
dosta bok atan dost burda o kadar çokki baskanim
of anam of bi çareyim
kisaca anlatayim hikayemi
ticari amaçla geldik sömürdüler ziyareti
ömrüm kargasa, gözüm arkada
zamanim yok sövüp saymaya
ölüm allah'tan ama bu kadar derde çözüm varmi aga?
atmosfer gergin berlin'de
bebelerin bile eli belinde
burda objektiflere nasil bakmalisiniz resmi çekince
görünen çocuklara bozuk para, pasta, bisküvi
bedenimse hasta düstü
görünen ve yasanan çogu zaman baska çünkü
herkes kendine fazla düskün
tamam herkes en birinci
bati berlin prensibi mi? uzaktan sallar mendilini...

*hayat bu işte, kanatlanıp gitmek dururken dört duvar içinde hapsolursun
yaşamak için bir neden ararken ölmek için bulursun

közledim, baldırcanı közledim;
közledim badadisi közledim;
közledim domadisi, büberi de közledim;
şişleri, kebapları kap da sufraya gel.

(benim suçum kabahatım yok. ben her sabah bir şarkıyı "terennüm" ederek uyanırım. tabi sözleri "modifiye" olur. bu sabahki de buydu. selami şahin duymasın.

kan ağlasın iki gözüm, ölünce sevemezsem seni.

no turning back here, no final escape.

sevduğuuuuum öyle bağiiiirr, aşkuliiiiim öyle bağiiiirr, atakannn olsun sağiiiiiiir.