hatalardan ders çıkarmak

su hayatta ogrendigim en buyuk dersim her sorunun cozulebilecegi ama bunun icin iletisimin şart olmasi.

kavgalarim, tartismalarim oldu ama kimseyle iletisim yolunu kapatmadim cunku ben hep en cok oradan yara aldim bu sebepten kimseye kendimde olan yaradan acmak istemedim.

çıkarmamak mümkün mü?

hata yapan her insan sonunda bir fatura ile karşılaşır. ister anlayabilsin ister anlayamasın. o faturayı mecburen ödeyecektir.

ben bazen yaptığımız hatalara ilahi adalet gözüyle de bakıyorum. birinin bize karşı yapmış olduğu hatayı, bizim canımızı yakmış olduğu eylemleri bir şekilde, hiç hoş karşılamasak bile hayat bize de dolaylı yoldan yaptırabiliyor. canımızı yaktıkları yerden mutlaka yakıyor. mutlaka.

sonunda, her koşulda elinden tutacak olan, verdiği sözü son nefesine kadar yerine getiren insanlar yanımızda kalabiliyor. yaptığı hatadan ders çıkaran insanların yeri, gönlümüzde taht kuruyor.
hatasını anlayıp, kıymet bilen, aynı hataları defalarca yapmayan, bir sözünle her şeyi ardında bırakan, gözlerinin, kalbinin senin için ışıldadığını görebildiğimiz insanların döktüğü gözyaşları, hatalarını da beraberinde siliyor, temizliyor. gerçekten bize ait olan, kaybetmemek için çabalayan oluyor.
başkaca hiçbir kimsenin çabası, o pişmanlık duyan insanın çabasıyla yarışamıyor.

bazen göremez, duyamaz oluyoruz. gözümüzün önündekine uzak kalıyoruz. bir bakıma hatalar, gözümüzün önündekini görebilmemize olanak sağlıyor. değerimizi ortaya koyuyor.

hatalarımızdan ders almayı, dersin sonunda faydalı çıkarımlar yapmayı, hatalarımız her ne kadar can yakıcı olsa da bir kazanç sağladığını unutmadan ilerlemeye gayret ediyorum.

hatalarımıza kucak açalım ki bir daha aynı hatalara yelken açmayalım diyor, hata yapmamaya gayret ederek yazımı sonlandırıyorum.

erdemli insanlara mahsus 1 erdem.

tolstoy'un yanlış hatırlamıyorsam insan ne ile yaşar eserinden bir alıntı yapıp daha da artırayım başlığın etkisini. tolstoy'un yazdığını da uygulayabilmek için biraz empati yetisi kazanmak yerinde olacaktır diye düşünüyorum.

gelmişiz 80 yaşına dersi mi kalmış artık. arkadaşlar ben bu saatten sonra ders çıkarmam ders veririm.

benim yaptığım şeydir.

ders çıkartırım ama dersi dinlemem, derse çalışmam.

next one...

gerçekten olgunlaştığımı ve bir şeylerden ders çıkardığımı fark ettiren bı şey yaşadım bugün. sağlam adımlar atmak + rahatsız olunan şeyleri halının altına süpürmemek... not olsun buraya.

erdemli yureklerin isi. evet.

sanırım ulusça bu konuda hiçte başarılı sayılmayız.. (hayır, bir kere tekrar edilir; hadi ikinci kez tekrar edilir... yirmi yılı aşkın süredir inatla tekrarı nedir yav..)
aziz nesin ustayı saygıyla anmak ve: 'yanılmışsın be usta, sandığından da...'
demek istiyorum..