hayatından insan çıkartmak için nedenler

kafa ağrıtan kimseye tahammülüm yoktur. tahammül seviyemi zorlayan herkesi itinayla hayatımdan çıkarırım, acımam.

çok da bir sebebe ihtiyacım yok aslında. onunla olan insan ilişkim beni yoruyor, üzüyorsa çıkarıyorum hayatımdan.

aşırı cimri olanları, sürekli küfür ederek konuşanları, şark kurnazlarını, menfaati için rüzgar gülü gibi sürekli dönenleri, kendisine verilen değerin 1/3'ünü bile göstermeyenleri hayatımdan uzaklaştırıyor; artık selam bile vermiyorum.

hayatımdan insanları öyle çıkarırım ki bana ne yaptıklarını bile anlamazlar. kapı yüzlerine öyle çarpar ki geneli kapıya en az üç kez vurup girmeye çalışır. sebeplerine gelince;

1. zorba olması (küçük düşürme çabaları, üstünlük taslaması, kendinden güçsüzü ezme konusunda hiçbir inisiyatif kullanmaması)

2. negatif olması (herşeye karşı çıkması, herşeyi lanetlemesi, dediklerinizin dikkate alınmaması ve sizi nerede olursanız olun ortamdan uzaklaştırmaya çalışması)

3. küfürlü/hakaretli/yüksek sesli konuşması (bir derece idare edebiliyorum.)

4. ahlak ve etik bilincinin gelişmemiş olması (gördüğü her şeye atlaması, yalaması, yutması, yoktan kirli çıkarımlar yaparak ahlaksızca düşünmesi, yalan söylemeyi alışkanlık haline getirmesi ve çevresinin iyiliğini istememesi)

5. dedikoduyu büyük bir şevkle yapması (bu konuda yalnız benim hakkımda değil ortak tanıdığımız hakkında yapılacak dedikodu da dahil)

çünkü canım öyle istiyor. duyduğum en doğru, en gerçek neden. hiç bir ek açıklamaya ihtiyacı yok. fersah fersah samimiyeti var. görebilene.

yalan söylemesi yeterli olur

youtube.com/shorts/ofrzllG8...

şu ana kadarki sebeplerim; ikiyüzlülük, değer bilmezlik, ırkçılık yapma

ilgisiz ve saygısız olması.

samimiyetin bitmesi.

samimiyet biter ise ben kaçar.

sizi ileriye tasiyacak kapasitede olmamasi, bos insani kim napsin

salağın teki olması.

insan olmaması. insan olsa çıkartmazdık.

benim o kadar çok nedenim olabilir ki sabaha kadar yazsam bitiremem.
özellikle yeni tanıştığım bir insanı en küçük hatasında hayatımdan çıkarırım. yanlış olabilir ama çabuk soğuyorum. insanlara manevi anlamda çok bağlanamam zaten. bu yüzden araya mesafe koyması çok zor olmuyor.

onun dışında uzun zamandır tanısam veya çok sık beraber bile olsak yeni tanıştıklarımda olduğu kadar basit olmasa da arayı açarım. bunu yaparken pişmanlık veya üzüntü duymuyorum açıkçası.

yapmanın komik olması yeterli.

kendi çıkarını gözeterek, kendisine hiçbir zararı dokunmayan insanlara zarar veren insanlar, ortada bir neden yokken iftiraya başvuran insanlar; bakın şurdan siktirolup gidebilirsiniz.

en önemlisi iki yüzlülük benim için. arkamdan konuşup yüzüme gülen insanı anında siliyorum.

empati kurmadan eleştirip, kendine yapılan eleştiriyi kaldıramıyosa arkadaşlık yürümez zaten.

buyrun size kapı gibi neden, bundan güzel bir gerekçe olamaz.

boş olduğunu anladığım an midem bulanır. ama öyle böyle değil baya midem bulanır