hayvanlarla konuşmak

dini bir yazı değildir.

neml suresi 17-30 ayetleri arası hz. süleyman'ın cinler ve hayvanlar ile iletişim kurduğu belirtiliyor.

cinler konusuna girmiyorum; ama hayvanlar konusunda eleştirim var. zira, hz. süleyman'ın bu konuda tek olmadığı kanaatindeyim.

çünkü her gün istanbul içerisinde yüzlerce hayvana denk geliyor ve konuşabiliyorum.

kedim beirut’la konuşuyorum. beni dinliyor ve asla yargılamıyor.
ona hangi sıfatla seslenirsem sesleneyim anlıyor ve “maaav” diye cevap veriyor. gel dediğimde hemen yanıma geliyor. yaş mama vereceğim diyorum anlayıp koşa koşa mama kabının yanına gidiyor. mükemmel bir iletişimimiz var. çoğu insanla bu kadarını bile yakalayamıyorum.
evladım benim. yavrum. akıllı bebeğim. aynı ben, zeka küpü.

aslında her gün bir kaç tanesiyle mecburen muhatap oluyoruz.

insana çok iyi gelen aktivite. ne var ne yok anlatıp rahatlıyorsun biraz. gidip birine anlatacak mı acaba diye düşünmene gerek de kalmıyor. *

alkollüyken aşırı keyifli oluyor. uzun yıllar önce zil zurna sarhoş olduğum bir gece muhabbet kuşu ile muhabbet etmiştim. he hiç cevap vermemişti ama iyi bir dinleyiciydi. ne diyorsun lan sen diye cik cik diye ötmemişti. efendi gibi dinledi ve hayatına devam etti.

arada evdeki kedi ile de yapıyorum. n'apıyorsun falan diyorum ama tık yok. varsa yoksa miyav.

örekiler kolay da, iki ayaklı olanlarıyla malesef iletişim çok zor.!