her şeyden sıkılmış olmak

yaşamaya dair umudumuzu kaybettiğimiz için bu hisse kapılıyoruz.

algıdır. algıyı değiştirmek gerekir. bazen kendine tokat atmak gibidir. tokat atılmalıdır.

her şeyden sıkılmış olmanın sebepleri oldukça kişisel ve farklı olabilir ancak genel olarak şu sebepler sıralanabilir:
rutin ve monoton hayat: sürekli aynı şeyleri yapmak, aynı yerde olmak ve değişiklik yaşamamak insanı sıkabilir.
duygusal durgunluk: insanlar duygusal olarak tatmin olmadıklarında, hayattan zevk almazlar ve her şeyden sıkılmış hissedebilirler.
yetersiz motivasyon: bir hedefe veya amaca sahip olmamak, insanı sıkabilir ve hayattan zevk almalarını engelleyebilir.
çevresel etkiler: negatif insanlarla çevrili olmak, olumsuz bir iş ortamına sahip olmak veya destekleyici bir sosyal çevreye sahip olmamak da sıkılmaya sebep olabilir.
kişisel gelişim ve öğrenme eksikliği: yeni şeyler öğrenmeyi ve kişisel gelişimi önemsememek, insanı sıkabilir ve hayattan zevk almalarını engelleyebilir.
-bu sebeplerin yanı sıra kişisel deneyimler, değerler ve öncelikler de her bireyin her şeyden sıkılma sebeplerini belirleyebilir.
kaynak yapay zeka.

anksiyeteyle birleşince çok komik olan şeydir

kötü bir durum.

her şeyden değil ama birçok şeyden sıkıldım. yine de kalan "şeyler" hâlâ eğlenmeme yettiğine göre sorun yok.

aslında ülkeden sıkılmaktır. iyi giden tek şey yokken nasıl sıkılmasın insan ki?

insanlardan, insanlığımdan, sustuklarımdan ve sakladıklarımdan, yarım kalan mutluluklardan, mutlu olduğumu sandığım anlardan, iç sesime olan düşmanlığımdan, biriktirdiğim kinimden her şeyden sıkıldım.

bana fazla geliyor bu dünya.

sıkılmak aslında bir kamçıdır yeni arayışlara meylettirir insanı ama heyecanı kaybetmek öyle mi? hiçbir şeyi değiştirmek dahi istemezsiniz. tüm olacaklardan haberdarsınızdır. hayata karşı boyun eğip mağlubiyeti kabulleniştir.