her şeyi arkada bırakıp ülkeyi terk etmek

#2401714

bu benim.kırgınlık ya da küskünlük yok.sadece gidiyorum.

bazen düşünüyorum bunu. bu dertleri yaşamak zorunda mıyım, kalkayım gideyim bir daha dönmeyeyim bu çile çekilmez diyorum kendime. bazem de ben terk edersem vatanımı kim kalır ki orada, onun güzelliğini ben anlamazsam kim anlar. vatan, çok zor bir his. varlığını mantıklı bulmadığım ama hissetmem için mantıklı olması gerekmeyen bir his.

on yedi numara hareket.

nasıl her şeyi? ruhu yurt dışına teslim etmek gibi mi?

neyim var da neyi bırakayım. pasaport ve vize parasını halledecek varsa hemen gideyim.

hep düşünüp yapamadığım şey maalesef , bu ülkeyi seviyorum sanırım sevmediğim başka şeyler ve belki değişir demekten yoruldum. o yüzden keşke gidebilsem ardıma bakmadan

dünya ne kadar değişti değil mi?
''her şeyi arkada bırakıp, ülkeyi terk etmek!''
bundan bi 100 yıl önce falan, gemilerle yapıyormuş insanlar bunu... karadan ise atla, at arabasıyla falan...
tren en konforlusu belki de!
düşünsene..
bir yola çıkıyorsun ve karşına çıkan her şey, ilk defa göreceğin şeyler!
google yok.. internet yok.. tv yok.. hiçbir şey yok...
fotoğraf makinesi yok mesela?
bırak antibiyotiği, sıradan bir ağrı kesici bile yok yanında...
ve sen, ülke değiştiriyorsun...

bir yandan zor bir süreç ama şurası kesin; her şeyi arkada bırakmış oluyordun, kapıdan çıkıp yuvadan uzaklaşmaya başladığın daha o ilk saatler, ilk dakikalar hatta o ilk saniyede bile...

şimdi neyi arkada bırakıp nereye gidiyorsun?
internete de mi girmeyeceksin?
bırakacak mısın o dünyayı?
esaslı terk ediş, tamamen kopmaktır!
sedat peker de terk etti mesela ama iletişim kuruyor mis gibi...

iletişim önemli...
eskinin ''her şeyi arkada bırakıp ülkeyi terk etmesi ile şimdi şu an yaşanan şey çok farklı... ve ne kadar da kısa bir zaman diliminde oldu değil mi her şey?
titanic filminde leonardo dicaprio'nun yaptığı şeyden bahsediyoruz, düşünün...
şimdi ise birkaç vize ve pasaport işlemi ile uç uçmak istediğin yere...
oradan story atarsın sonra, türkiye'deki kankalarına...
iletişimi koparmazsın...
arada gelirsin de lan?
dövizlerini değerlendirirsin... mis gibi gezer tozarsın, havanı atarsın...

hani nerde o günler.

bu da bir tercih nihayetinde ama bana uymaz.

zorluklar karşısında kuyruğunu kıstırıp kaçan birisi değilim.

20 sene esir düştük diye ülkemi bu ne idüğü belirsiz arap sevicilere mi bırakacağım? eminim onlarda en çok bunu istiyor zaten bizimle yüzleşmeden hazır ganimetin üzerine konacaklar.

yook ama o iş öyle kolayca olmaz önce testiler çarpışacak kim kırılırsa o adaya veda edecek.

hâlâ nefes alıyorsak bir şansımız var demektir ki biz bundan daha zor şartların belini bükmüş yolunu açmış bir milletiz. ağlayıp sızlanmanın gereği yok hele vaktimiz hiç yok.

ne hissettiğinizi gayet iyi biliyor ve anlıyorum gitmek isteyene de diyecek sözüm yok.

ben kendi adıma konuşuyorum mücadeleye bıkmadan yılmadan devam edeceğim gerisi takdiri ilahi.

çay koy abidin yeniden başlıyoruz.

çok istiyorum şu an şu gün şu saat

beni ayakta tutan , tek hayalim.

bazen yapmak istedigim sey. annem izin verse keske. ulan hala 1 yere gidemiyoz ha.

artik gercek olmasi gereken hayaldir. hatta dunyayi da birakicam tutmayin.

keske. ama nerede..

kesin kaos sevdam var yoksa gidip gidip geri geliyorum istanbul'a.
ha yapılmalı mı evet bence yapılmalı çünkü en basitinden bir imei kaydı için bu kadar para istenen yerde bir akıl tutulması yaşanıyordur.
para lazımsa ingiliz beye kamu mercedeslerini satsın.

bu derenin karşısı bulgaristan, ara ara geçiyoruz ama ülkeyi terk etmeme sebeplerim var...