her şeyi arkada bırakıp ülkeyi terk etmek

çok istediğim ancak asla yapamayacağım şey.

yapamazsınız diyen at kafalarına bakmayın şartlar uygunsa gidin. yanımızda afgan çocuk var usta olmuş türkçe biliyor. senin bu adamdan eksiğin ne? atatürk'ün kurduğu cumhuriyete saygım var ama artık eskisi gibi değil bu ülke ve bunun sorumlusu cahil halktır. dünyaya bir kere geliyoruz, ülke iyi durumdaysa yurt dışındaki akrabalarınızı çağırın burada çalışsınlar. bizimkiler gelmiyor neden acaba?. yapılması elzem olandır.

ay hadi inşallah

terk etsem ne olacak, gittiğim yer de benim yerim olmadıktan sonra. en azından ülkemde çekerim yurtsuzluğumu.

2 kere dönmemek üzere gidip 3 kere geri döndüğüm bu güzel ülkemin içinde bulunduğu kaosu gördükçe her geçen gün tekrar gitmek için daha bir istekli olduğumu fark ediyorum. sanki dönüşü olmayan bir noktada gibi hissediyorum. aslında burada daha konforlu bir hayatım var, daha prestijli ve beğenilen biriyim. kendimi burada daha değerli hissediyorum. aradığımı şimdiye kadar yurtdışında gidip yaşadığım yerlerde bulamadım. belki bu sefer doğuya yelken açarım.

sürekli aklıma girip çıtan düşünce

imkanı olup da yapmayanların varlığına şaştığım durumdur

ancak boş yapmaktır. giden bir şekilde gidiyor siz ancak gidecem bu ülkeden falan deyin.
kabul edin sizde o mabad yok.

her şeyi ülkede bırakıp, arkanı terk etmeye dönüşür. aman dikkat.

suriyelilerin yaptığı eylem..

bir karikatür her şeyi özetliyor aslında:

seneye inşallah dediğimdir.

göt ister o da herkeste bulunmaz.

kesinlikle yapabilmek isterim. isterdim.
yeterli derecede yabancı dilim olsa. her yerde geçerli adam akıllı bir mesleğim olsa ve babadan kalma iyi param olsa. bir dakika düşünmem..

yunanistan da ve bi kaç tane daha ab ülkesinde en az 250 bin avroya gayrimenkul alıp oturum hakkı kazanabilme şansımız vardı türk vatandaşları olarak. 2022 senesi için öyleydi. şimdi 500 bin olmuş galiba.
param olsa alırdım. ve bir daha türkiye'ye adımımı atmazdım.
mesele memleket sevgisizliği de değil. ben bu memlekette yaşayan insanların yüzde doksanını sevmiyorum. sevemiyorum.
zerre sevgi duymuyorum. çok garip.
o yüzden arkama bakmazdım.

söylenildiği kadar basit olmayan durumdur.

bunun kendi içerisinde bir takım açmazları var:

1) psikolojik ve duygusal : her ne kadar bu ülkeden çoğumuz çeşitli sebeplerle bıkmış olsakta( özellikle son 21 yıldır var olan iktidar sebebiyle) hepimizin biriktirdiği her şey, ailesi burada. alışkanlıklarınız, rutinleriniz ama en önemlisi bunlara dahil olan insanları arkanızda bırakıp gideceksiniz. bazen bir kişiden ayrılmak zorken, siz tüm hayatınız boyunca biriktirdiğiniz herkesi aynı anda terk ediyorsunuz.. sevdiğinizi bile..

2) maddi güç: bir üst cümleden başlayalım.. sevdiğinizi bile.. çok nadir insan tüm sevdiklerini alarak göç edebiliyor. orta sınıf bir ailenin dahi bütçesi böyle bir hamle yapmaya yetmez. dolayısıyla sadece elit ailelerin yapabileceği ve cocuklarına sunabileceği bir standart bu. çoğu insan sevgilisini/ilişkisini yurt dışına taşınmaya /eğitime kurban ediyor.. bütçen yetmediğinde ne yapabilirsin? anca el sallarsın gidenin arkasından.

3) gideceğin ülkenin sana sunduğu standartlar ve oranın sosyal hayat düzeni : belkide en zor ve önemli olgudur bu. taşınacağınız yerden, iş sahanızın olup olmadığından, sosyal hayatının, nüfus ortalamasının ve suç oranlarının ne olduğundan cok ciddi haberdar olmanız hatta gerekirse ( ki şiddetle tavsiye ettiğim seçenek budur) taşınma kararı almadan önce sayısız kez gidip bölgeyi birebir incelemeniz - gezmeniz gerekiyor.


4) kenarda her ihtimale karşı kurtarıcı bir maddi kaynak: gittiğiniz ülkede işlerin yolunda gitmemesi, bir süre iş bulamama ihtimallerinizi göz önüne alarak, orada en az 1 yıl boyunca hayatınızı devam ettirmenizi sağlayacak maddi bütçeyi kenara nakit koymanız lazım. iş bulamadınız diyelim? kiraniz ne olacak? mutfak masrafınız? giyiminiz- kuşamınız- arabanız- toplu taşımanız- sosyal hayatınız vs.? boşta kalsanız bile, kenardaki paranızdan bunları öder ve en azından sokakta kalmazsınız.


p.s. daha 1 gün önce öğrendim 5 yıl önce amerika’dan dönen arkadaşım, tamamen geri taşınmayı düşünüyormuş şu an. tabi kafasında hala bu ne kadar iyi bir karar diye tartıyor. burada iyi bir yabancı şirket ve güzel bir pozisyonda çalışsa da, para biriminin+ hayat standartlarının düşüklüğü ve toplumun bozulan yapısı sebebiyle geri dönmek üzerine düşünüyor. burada siz sözlük üyelerini ilgilendiren 3 ana madde var:

1) bu bahsettiğim arkadaşım, üniversiteyi amerika’da okudu. amerikada 4 yıl yaşadığı ve hayat deneyimine sahip olduğu için bu tarz bir kararı bir derece buna güvenerek alabiliyor fakat yine de direkt gitmek yerine önce 10 günlüğüne tatile gidip, ortama bakacak.

bundan çıkarmamız gereken sonuç?

amerika’da yaşamış biri dahi, tekrar taşınma söz konusu olduğunda tereddütle yaklaşıyor ve önce bir süreliğine gidip oradaki hayatın su an nasıl işlediğine bakıyor. eğer beklediği gibi olmazsa, taşınmaktan vazgeçecek ve bir hata yapmanın eşiğinden böylelikle dönebilecek.

dolayısıyla ilk başta yazdığım şey çok önemli : taşınmadan önce mutlaka taşınmak istediğiniz yere gidin ve orayı gezin. hiç bir şey sadece bilgisayar başında araştırma yapmakla olmaz. böyle kararlar böylesine bir yüzeysel çaba ile alınmaz. hayatınızı taşımayı düşünüyorsunuz, önce bir bütçe ayırın ve iyice gezin taşınmak istediğiniz yeri. belki vazgeçeceksiniz? umduğunuz gibi çıkmayacak? potansiyel yanlıştan dönmüş olursunuz.

2) yine bu arkadaşım orada hayat kurma ihtimaline karşı bütçesini oluşturabilmek için bebek gibi baktığı arabasını sattı.. sattığı araba standart bir araba değil üstelik. pistte yarıştığı ve hızı sevdiği için sahip olduğu performans arabasını harcadı.. yani yine en başında söylediğim diğer noktaya geldik:

her ihtimale karşı, hayatınızı götürecek bir bütçenin kenarda olması gerekiyor. arkadaşım arabasını satarak elde ettiği bütçeyi, ( eğer gitmeye karar verirse) orada hayat inşa etmekte nakit olarak kullanacak.

3) şubatta 10 günlüğüne tatile gidiyor. bu tatil tamamen net kararını verebilmesi için alan kontrolü olarak tasarlanmış. eğer amerika’nın şu anki standartlarını begenirse ve yapabileceğine inanırsa, dönüp temelli gidiş için hazırlanacak. eğer memnun kalmazsa, sadece bu gidiş tatil olarak kalacak ve hayatına burada devam edecek. arada tatil yapmak için gider gelir herhalde.




bu size en güncel örnek olduğu için verdim. gördüğünüz üzere, böyle bir atılım için çok katmanlı ve derin plan yapmak gerekiyor. daha önce orada yıllarını geçirmiş biri bile, deli cesaretiyle alıp başını gitmiyor. böyle riskler anlık heyecanlarla alınmaz çünkü gidip yapamazsanız, çekeceğiniz sıkıntılar çok yıpratıcı olabilir.

her şeyi hazırlayıp giderseniz minnoş hayat kurarsınız.

bunların hepsinde okay olursanız, neden durasınız ki?

ey türk gençliği! birinci vazifen; türk istiklalini, türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.

vazifemi biliyorum.
gitmem.

inşallah deyip, gün sayıyorum.

önceden iyice araştır, becerebildiğin bir mesleğin var mı ? varsa nerede, hangi ülke de daha çok işe yarar ? lisanın var mı ? yoksa derhal buradayken hallet, vasıfsız adamsan zaten hiç düşünme, zira oraya gidince burada ki surilerden pek bir farkın olmaz. bir de geçen ekşi de yazan bir hanzo vardı, hollanda ya sözde yazılımcı diye gitmiş, baktık herif anladığımız anlamda bir yazılımcı değil, moderatör tarzı birşey ve neredeyse burada ki maaşına denk ( o da söyledikleri doğruysa ??????) bir paraya hollandaya gitmiş sonrada ekşi ye, olum burası çok kötü diye bir ağlama menkıbesi döşemiş, aha böyle bir hamidonun tekiyseniz, amacınız kendinizi geliştirmek veya daha üst bir kariyer yapmak değilde, gideyim oralarda aval aval gezeyim, yiyip içip s*çayım, altını üstünü yelleyeyim kafasındaysanız ormanınızdan bile dışarı çıkmayın, olum oralara gidip ne b*klar yiyorsanız ? millet türk deyince irkiliyor, eskiden oralarda bir saygınlığımız vardı, şimdi hintillerden afrikalılardan bile daha aşağı görüyorlar, yapmayın etmeyin, devlet bu konuya el atsın, ne anten olduğu belirsiz tiplerin yurt dışına çıkmasına engel olsun.

imkanı olanlar
sağda solda lafını edip durmasın
hemen gitsin