hiç bitmeyecek sanılan şeyler

muhtemelen yeni başlayan şeylerdir. bazen de çok uzun sürenler.

okula başladığımı hatırlıyorum da hiç bitmeyecek gibiydi şimdi ise geçmişe su gibi akıp gitmiş gibi bakıyorum ama pandemi öyle mi? uzadıkça uzuyor hiç bitmeyecek gibi!

beynimin içindeki uğultular.

güzellik/yakışıklılık, beklemek, sabır, çocukluk, öğrencilik, sourtimes*, kötü şans, saflık, kötü insanların ponçikliği*..

kilo verme sürecim.

yüksek lisans

hayat
herkes bilir bir gün öleceğini ama sanki o an hiç gelmeyecek gibi yaşar.

genelde her hasta oluşta yaşanan sanki ömür boyu hastaymış gibi yaşamışlık hissi. sonra hastalığı yenince de hemen tersine döner bu duygu.

güzelliğim hep baki kalacak, hiç yaşlanmayacağım sanıyordum. 1-2 ay önce kafama dank etti bu acı gerçek.

(bkz: eyluling kahkahası)

aşkı tek geçerim.. zamanla bir şeye dönüşüyor ama neye dönüştüğünü anlayana ben kendimden geçiyorum..

ömür.

tatlı krizi, şöyle yarım kilo profiterölü gözümü kapatıp yerim şu an.

araba kokusu.

gece yarısı gelen açlık.

enerjim

su. istisnalar, dikkat edenler vardır eminim ancak genel olarak suyu öylesine özensiz ve sonsuzmuş gibi kullanıyoruz ki...

duvara bakmak

sevgi bence.

birini çok sevince hep severim sanıyorum ben. geçmişim asla gözümün önüne gelmiyor, daha önce yaşadığım ve aksini gösteren deneyimler hiçbir şekilde umurumda olmuyor. bi seviyorum, sanki ondan önce kimseyi öyle sevmemişim ve artık kimseyi zaten sevemezmişim gibi. tutku ve sahiplenmeyi çok fazla yaşıyorum. oysa günümüz sevme anlayışına uygun değil bu. sevgi anlayışı teknoloji ile birlikte değişime uğradı. insanlar artık çok fazla insanı hafif şekilde seviyor. sadece bir insana ait olmak diye bir şey yok. sevgi bölüştürülüyor.

bi de çok sevmenin saçma bir bencilliği var. kendi sevgimi karşı tarafın sevgisi ile kıyaslıyorum. ben onu nasıl sevdiysem ve nasıl sevgimi gösteriyorsam, o da aynı şekilde sevsin ve sevgiyi benim bildiğim gibi aktarsın istiyorum. aynı karşılığı şiddetli şekilde göremeyince huysuzlaşıyorum ve kapanış. bitiyor sevgi.

bakalım ne zaman olgunlaşıp büyüyeceğim. bir şeylerin farkındayım ama onları henüz düzeltecek kadar büyümüş değilim. insan olmak aşırı değişik bir şey.

godot'un gelmesini beklemek gibidir "adalet"in dünyaya hakim olmasını beklemek...

biricik şarap.