hiç bitmeyecek sanılan şeyler

30'lu yaşlar. ama bitiyor.
ben değil, bir arkadaş*.

(bkz: para)

ömür, eninde sonunda bitiyor bir şekilde.

plank süresi.

zalimliklerini ve despotluklarini sonsuza kadar hayatinizda bulunduracakmis gibi isletenler var ya hani oysa ne farkindalar hayatlarinin da, o gulunc cabalarinin da sonsuzlukta bir toz zerresi kadar uzun surmeyeceginin. ve yuzlerimiz ruyalarinda belirmeye basladiginda dostum, anlayacaklar her sey icin cok gec kalindigini ve zamani da hayatlarini da geri alamayacaklarini ve son onlar icin bitmeyecek karanliklar dolu sonsuz azaplarin baslangici olacak.

(bkz: sayılı gün)

avukatlık ruhsatımı bekleme sürem. an itibariyle bir buçuk ayı çoktan doldurduk. sistemde bugün hala "basılmayı bekliyor" yazısını görünce minik bir öfke patlaması geçirdim.* ama şuanda sakinim. ya da değilim, her an tekrar sinirlenebilirim, şu cübbeyi getirin bana artık. yeterrrr...

okul. kabuslarimda sınavda boş kağıt veriyorum. 16 sene olmuş öğrencilik hayatım biteli.

hastayken ya da hasta yanında refakatçi olunca geceler bitmezmiş gibi gelir.

alıp verdiğimiz nefes.

aşklar ve askerlik biraz böyle hissettirir insana.. (yani mesela)

bir ara izlediğim hz. yusuf dizisi. yusuf peygamberin kendisi bile o kadar uzun yaşamamıştır. benim bildiğim rüya görüyordu firavun. 7 gürbüz inek, 7 cılız inekti galiba. kuraklık-bolluk-firavunun eşi (yenge firavun)-yusufun tıpkı benim gibi yakışıklı olması ve kadınların okyanusa dönmesi-intikam-finalde rahatlık-the end. bu olayı arka sokaklar gibi çektiler. bunlar yanlış şeyler hep.