ihtiyaç olmamasına rağmen bir şeyler almak

bazen oluyor en son termos aldım hiç bir işe yaramadı işe yarasın diye bir kaç kez bira içtim ama sonra köşeye kaldırdım.

bunu sürekli yapıyorum. bir şeye ihtiyaç duyunca sanki alacağım şeyi beğenmek ikinci planda kalıyor gibi hissediyorum. işlevsel bir şey almaktansa beğendiğim bir şeyi almak daha tatmin edici geliyor. o yüzden bir şey alacaksam, ihtiyacım olmadığında ve ihtiyaç duymadığım bir şeyi alırım. almaya karar verdiğimde de sanki ihtiyacım varmış gibi gelir. ve bunu sık yapıyorum.

50 küsur yüzüğüm olmuştur toplamda. ihtiyaç değil ama aldım hep. bir süredir almıyorum pek. yani beğeni eşiğim çok yükseldi. şimdiye kadarki yüzüklerime benzemeyen ve "bunu almalıyım" diyebileceğim yüzüğe rastlayamıyorum kolay kolay. geçen sene sadece 2 tane yüzük aldım. bu sene belki de hiç almam.

alışveriş bağımlılığım yoktur aslında ama salak saçma çok şey almışımdır. artık duruldum galiba. bayağı azalttım en azından.

musriflik veyahut zenginlik hali.

kendi adıma kesinlikle sık değil, ama çoğu kez -muhtemelen hepimizin bir şekilde yaptığımız gibi- ben de bazen ancak sonradan farkediyorum gereksiz bir alışveriş yaptığımı.

para harcama hastalığının ta kendisidir

sahip olmayı sevmekle alakalıdır.