ikinci abdülhamid

birincisi çok tutunca ikinciyi deneyelim demişler ama olmamış tabi ki.

osmanlinin kağıttan kaplan olduğu zamanlarda , istibdadı , baskiyi ve sindirme politikasini en azili sekilde uygulayan padişahtır.

batı musikisi ve fotoğrafçılığı çok sevmesinin yanında paranoyak kişiliği sebebiyle hem bir pragmatist hem de oportünist bir anlayışla bütünleşmiş, gündemden düşmeyen osmanlı padişahıdır.

siyasal islamcılar ve kerameti kendinden menkul türkücüler bu adamı hep farklı tanıtır
daha doğrusu onlar hayalerinde yarattıkları bir aptülamite tapınır, oysa gerçek aptülamit
çok farklı biridir. daha daha doğrusu, bu ibişler atatürk çok kötüydü, ampülamit çok iyiydi
diyebilmek için aslında hiç varolmamış bir ampülamit yaratmışlardır.

ikinci abdülhamid, osmanlının en çok toprak kaybeden padişahıdır. onun döneminde 1,6 milyon km2 toprak kaybedilmiştir. ayriyetten kendisi, 1876-1909 yılları arasındaki 33 yıllık istibdat dönemi denilen baskıcı bir dönemin despot lideridir, muhaliflerine karşı kurduğu jurnalciliğiyle ve hamidiye alaylarıyla meşhurdur. abdülhamid'in kötü dış politikaları yüzünden 1881'de duyun-u umumiye(genel borçlar idaresi) kurulmuştur ve osmanlı'daki ilk alkol fabrikaları, ikinci abdülhamid'in döneminde açılmıştır. sözde donanmaya önem veren(!) ikinci abdülhamid, osmanlı donanmasını haliçte çürümeye terk etmiştir. öyle de bir tutarsızlık ve ikiyüzlülük. 2. abdülhamid, dönemin muhalifleri arasında baykuşhamid lakabıyla anılırdı. ateşi bol olsun, yattığı yerde huzur göremesin 2. abdülhamid..
ilgili linkler:
1) yenicaggazetesi.com.tr/serv...
2) yenicaggazetesi.com.tr/serv...
3) yenicaggazetesi.com.tr/serv...
4) sozcu.com.tr/2017/yazarlar/...
5) cumhuriyet.com.tr/amp/siyas...

padişahlar iyi eğitimlidir. ikinci abdülhamit en kötü eğitimlilerden biridir. sultan abdülmecid' le karşılaştırıldığında kolayca görülür.

yani konumuna göre cahildir. bu nedenle de sevenleri içinde cahil çoktur.

mahmut şevket paşa' nın söylemiyle (bkz: baykuş)

çakma victoria.

yaşadığı dönemde, dünyanın sanayi tipi toplumları için gerekli reformları sağdan soldan öğrenmiş ve yaptırtmıştır. devrimci ya da şok böyük bir insan falan değildir. victoria gibi birinci kalite bir ingiliz çakalının poposunun kenarı ile bile kıyaslanamaz. *

düzeltme : damarlarında akan kanı ve kafasına taktığı cezayir kırmızısı * festen başka hiçbir şeyi kızıl değildir.
imparatorluk türünden siyasi (ekonomi-politik) olay zincirleri tarihsel bağlamından koparılarak incelenmemelidir. hamid devrimci değil reformcudur. reformlar hakim zümrelerin ya da hakim zümrelerin yerine geçecek olan zümrelerin zaruri ihtiyaçları için yapılırlar, halk için ya da insanlık için değil.
ben kemalist değilim. siyasi bağlamda hiçbir zaman kemalist olmadım. kemal bir devrim yaptı. özgün süslere bezenmiş ve bilimsel soslara bulanmış çakma bir -avrupa burjuvası modeli-devrim. siyasi bilimsel açıdan, siyasi görüşlerimizin mantığının sağlamlığı açısından neyin ne olduğu ve neyin ne olmadığı konusu önem arzeder. kişisel açıdan empati yaptığımız kişiler ve dönemler tersine bir algı ile aşağılanabilecek şeylerdir. siyasi bilimsel anlamda ancak, önemli olan budur. devrimi ve devrimciliği erteleyebilecek ya da iptal edebilecek bir zihin için reformculuk devrimcilik yerine de geçer, sosyalistlik yerine de geçer. bugün, yaptığı eşi benzeri * görülmemiş reformları hainlik değil de ustalık olarak gören osmanlıcılar, abdülhamid'in monarşist kafa yapısına sahipler. biz devrimciler siyasetimizin mantığında gedik istemeyiz. ara geçiş formu ara geçiş formudur. dinozor dinozordur tavuk ise tavuk. primat primattır homo-sapiens ise bizim kendimizden bildiğimiz insandır.
kişi, mantığının işinin başında bir şeyleri sıkı tutmaz ise herhangi bir şeyi her şey her şeyi de herhangi bir şey olarak kabul etmek durumunda kalabilir : yarın aşiret tipi yaşantı yanlılarını ilkel komünistlere benziyorlar diye sosyalist farzedebilirsiniz. aman dikkat!

osmanlı padişahları arasında en iyi padişahlar sıralaması yapılsa fatih sultan mehmet'in arkasından ikinci gelir. kemalistlerin sevmemesinin, şeytanlaştırmasının nedeni yaptıklarının mustafa kemal'in yaptıklarıyla karşılaştırılmasını engellemek istenmesidir.

arkadaş yurdum solcuları da tarihi kadir mısıroğlundan öğrenmiş resmen.

fatih sultan mehmet in ardından falan gelemez,

adam padişahken 2 türkiye yüz ölçümü kadar toprak kaybetmiş, içeri de istibdat rejimi kurmuş, diplomasi de çuvallamış, 1. meşrutiyette yetkileri kısıtlandığı için ruslarda savaşmak isteyen sonra rusların eline verdiği artık istanbula dayanan ruslardan kurtulmak için ingilizlere kıbrısı vermiş, yahudilere ırak' ın bir kısmını teklif etmiş bir padişah lan bu?

fatih sultan mehmet ile adının yanyana anılmasını bırak geçmemesi gerekiyor.

1 ) fatih sultan mehmet
2) mehmet çelebi
3 ) yavuz sultan selim

derim ben 36 padişah içinde imparatorluğa hayır olarak ilk 30 a girmez ii abdülhamit.

tarih hocanız kadir mısırlıoğlu mu oğlum sizin?

34. osmanlı padişahı. 1876-1909 arasında görev yapmıştır.

can sıkıntısından abdülhamit'in mücrim arşive daldım yine ve acaip keyifliler. her şeyden önce bunlar adli bir iş için çekilen fotoğraflar değiller. padişahımız görsün diye çekiliyor her biri. bizzat ona... "hacı istilo mahallesinden kahveci hacı niyako kolko veledi istol. katib oğlu mahallesinden veledi cani, fasulye mahallesinden panayi merimli veledi hristo, latin nahiyesinden mortakiyeden kunduracı nikolaki frido veledi corca…” mücrim kataloğu incelemek ayrı bir keyifmiş payitaht için. seviyormuş anlaşılan bu işleri. mücrim de "suçlu" demek zaten. “kimseye etmem şikayet ağlarım ben halime, titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime" şarkısındaki mücrim bunlar işte. titriyorlar.



hapishane de konak'taki katlı otoparkmış öyle diyolla. fotoğrafları çeken de antuan zilpoş (antoine zilposche) abimizmiş. mücrim fotoğraflarının yanına kendi fotoğrafını ve kartını da iliştirmiş abimiz, hani padişahımızın başka istekleri varsa onları da çekeriz hesabı ahaha herkes ekmeğinde. frenk sokağındaymış stüdyosu. kime sorsanız gösterir.



ben bu adamların yarısını gördüğüme eminim ya.. ama ispat edemem. aynı kasaya sahip adamları tanıdım resmen izmir’de. çok acayip. bu arada baya bir ırkçılık sorunu da var. müslüman suçlu yok resmen hapiste, herkes gayrimüslim. 108. kara yanni, 109. petro kapsoli



bir fotoğraf daha gelsin bunlar da murtakiyeliler. eskici todori hululi veledi yorgi en baştaki



en baştaki dediğim 46, en sağda oturan. hemen solundaki 47. osmanlı çikudiye mahallesinden oğnakçı (oğnak?) istiyaki veledi lostadi osmanli. mücrim defterlerine baktığında her 9 gayrimüslime 1 müslüman düşüyor. osmanlı azınlıkları hapsetmek için kullanmış hapishaneleri. bunun altını koyuca çizmek gerek galiba. osmanlı neredeyse sadece azınlıkları hapsetmiş. osmanlının genel tutumu kendisinden olan, devlete ait olan, yani "müslüman" olan insanları kayırmak üzerine. geri kalan herkes yabancı olarak görülmüş. meşrutiyette de bu ha deyince değişmemiş. bu minvalde muhaliflerin ha diyince hapsedilmesi ama devlet ile iltisakli insanların hapisten bir şekilde muaf tutulması bir osmanlı adeti diyebiliriz sanırım. 12 eylül'deki mhplilerin yargılama şovu o yüzden gerçekdışı bir işti ve samimi de değildi. sonrasında zaten devlet sahip çıktı kendilerine. ki onlar da yargılanırken "fikirlerimiz iktidarda biz hapisteyiz" diyordu… bu ülkede devletli sunni erkeklerin get out of jail kartı var. şu şarkıda bahsedilen "yedikule" selanik'in hapishanesinin ismidir mesela.


şu da aynı damardan beslenen bir izmir türküsü:


“mendilimi kaybettim ben
dikkatsizliğim yüzünden
vurma bana polis efendi
fukaracığım yoktur bir suçum…”

cumhuriyete kadar hapishaneli türkçe türkü de pek yok şimdi fark ettim. cumhuriyette "makul vatandaş" kavramı değişince hapishaneye giren de değişiyor. %60'i müslüman osmanlı'dan %99'u müslüman türkiye cumhuriyet'ine geçtiğimizde yeni "öteki" sosyalistler, kürtler, allahsızlar ve cahil köylü oluyor. son olarak "susuz yaz'ı" ve ismail cem'i anarak bitireyim mevzuyu. mahpes'ten, hapishaneye geçen süreçte bu anadolu ve balkan karasında hapishaneler adalet dağıtılan yerler değil ekseriyetle iktidar ve paranın korunduğu yerler olmuş. müslüman ağalar ellerini kana bulamışlar, bir gün zindana koymamışlar. mahpusluk da sınıfsaldır.