insan kendini keşfetmek için ne yapmalı sorunsalı

son zamanlarda boş vaktimin çok olmasından mütevellit zihnimi çokça kurcalayan sorunsal.

insan kendini keşfetmek için ne yapmalı?
bahsettiğim şey yetenekli olduğu ya da ilgisini çeken alanı bulmak değil. iki basketbol bi futbol oynayayım, bi de tenis oynarken kendime bakayım hoşuma gidecek mi, aa-aa! yabancı dile yatkınlığım mı varmış ya falan değil yani kısaca.
insan kendini ne zaman keşfeder? hangi koşullar altında keşfetmesi gerekir?
kafa rahat, hiçbir dert tasa olmadan sahilde iki bira yuvarlarken mi tam olarak kendim gibi davranıyorum? rahat olduğumda mı dönücem fabrika ayarlarıma? iyi de fabrika ayarlarım neydi ki benim?
ya da konfor alanımdan çıkıp sorumluluklarla boğuşmak mı bana beni katacak? yediğim kazıklar, deneyimlerim mi yeni bir benlik oluşturacak bende?

ilerisi için konuşmak gerekirse: insan sürekli olarak gelişen ve değişen, sosyal bi canlı. dolayısıyla geçmiş deneyimlerimiz şu anki benliğimizi oluşturuyor, ondan eminiz. fakat geçmişe dönüp baktığınızda kendinizi keşfetmiş ve sonradan kaybetmişseniz ne yapmalı?
daha önceden olduğum gibi mutlu ve sağlıklı bi bakış açısı kazanmak neden şu an için imkansız? neyi nasıl yapmam gerektiğini bildiğim halde neden artık yapamıyorum?

kendini keşfetmenin ne olduğunu tam olarak tanımlayamasam da * ne olmadığını biliyorum.

toparlayacak olursak, siz yazarların bu konudaki düşüncelerinizi merak ediyorum. soru basit, cevap zor: insan kendini nasıl keşfetmeli?

garip bir sorunsaldır.
kendini bulmak kendini keşfetmek için insan zor durumda kalmalıdır.
zor durumda kalan insan nasıl tepkiler vereceğini görmüş olur.
bütün zorluklarda mücadele eden etmeye çalışan insan kendini keşfeder ve kendiyle tanışır.
bir insanın kendinde olan yeni bir yönü bulması kadar değerli bir şey yoktur.
mesela belki de ben çok iyi resim çiziyorum veya şiir yazıyorum ama bunu bilmiyorum çünkü aramadım denemedim.
veya bir adam son çıkış yolunda başarılı bir yazar oluyor bir kitap yazıp kurtulmak istiyor.
zorunluluk zorda kalmak insanın kendini keşfetmesi için çok önemli bir durumdur.

konfor alanından çıkmalı. bu bir klişe fakat doğru bir klişe bence. insan rahat olduğu yerde sadece belasını bulabilir.
kendiyle konuşmalı. bunu neden yaptım, bunu neden düşündüm diye sorgulamalı kendini.
çevresini ve çevresindekilerle görüştüğü zamanlardaki hareketlerini düşünmeli. insan en çok görüştüğü 5 kişinin ortalamasıdır diye bir söz var, bence doğru bir söz.

kendini dinlemeli ama cesurca.

(bkz: içimizdeki şeytanlara zülfikarlarla saldırmak)

okumalı ve/veya dünyayı gezmeli.

kendinin farkına varman için önce kendini öldürecek biri olup olmadığını anlaman gerekir. kendinden vazgeçebilen biri de her şeyi keşfetmiş demektir.

bireylerin, özellikle kaygı yaratabilecek kriz durumlarında kendi tepkilerini ölçüp analiz etmekle işe başlayarak cevap alabileceği sorunsaldır.

vicdan, irade, sevgi. sonra yardır git kimse tutamaz seni

alabildiğine yaşamalı insan, öyle kendini sadece belirli bir çevre ve tek tip insanlarla sınırlandırmadan. farklı durumlarla karşılaştığında ne yapacaksın, çıkar noktaların ne olacak, korkma ve yaşa.

kendimi keşfetmek için ne yapmalıyım? bu soruyu günlerce kendi içimde tekrarlayarak sonsuz bir döngüye sıkışmış olan benliğim bu soruyla kafayı bulmuş vaziyette. insanın kendini araması kocaman bir okyanusun içinde hazine aramak gibi yorucu, bunu yapmayın demiyorum fakat hazineyi bulmak için okyanusta ömrünüzü harcamaktansa, hazinenin yavaş yavaş karşınıza çıkmasını bekleyin. kendini keşfetmek yaşayarak ortaya çıkan bir sonuç, yeni insanlarla tanıştığında, aldatıldığında, dayak yediğinde, çılgınca bir şey yaptığında, berbat bok gibi hissettiğinde işte o zaman kocaman okyanusun içinde ışıl ışıl parlayan hazineyi görürsün. bu öylece bulunulacak bir şey değil, kim olduğunu bulmak için yaşamak ve öğrenmek zorundasın.

yanlız kalmalı. kalabalıkta nasıl ki birini duymakta zorlanırsın işte öyle kendini de duyamazsın.

yalnız kalmalı .

sex.

farklı şeyler denemeli ve kendini dinlemeli. kendini soktuğu kalıplardan çıkmaya cesaret etmeli.
bazen insan ben bunu seviyorum,bu benlik, şu değil,ben bunu yapmam/yapamam diyerek kendini bir kalıba sokuyor. denemiyor bile. belki de o yapmam/yapamam ya da sevmem/istemem dediği şeyi denese aslında tam da ona göre bir şey olduğunu görecek.

bu biraz ya tadını sevmezsem düşüncesiyle yıllarca aynı yerde aynı yemeği yemek gibi. belki de başka bir yerde başka bir yemek yese onu daha çok sevecek veya en azından sevdiği yemeğe yeni bir şeyler katsa o yemekten daha fazla haz alacak. risk almamak sizi yerinizde saydırır.

öncelikle içindeki seslerin kime ait olduğunu keşfetmeli. çünkü, genelde çocuklukta anne, baba, diğer bakım verenler (anneanne, babaanne, teyze, bakıcı vs.), mahalledeki diğer insanlar, ilkokul öğretmeni gibi kişilerin sesleri yetişkinlikte de çeşitli farkındalık çalışmaları yapılıp yüzleşilmezse, içimizde konuşmaya ve bizi rahatsız etmeye devam ederler. kendinle baş başa kaldığında en çok zihninden geçen düşünceler ve stresli zamanlarda kendine söylediğin kelimeler bu konuda ipucu verebilir. mesela, yaşanan en ufak bir aksilikte aklına hep "benden adam olmaz." cümlesi geliyorsa, bu cümle çocuklukta en yakınlarından duyduğun "senden adam olmaz." cümlesinin içselleştirilmiş versiyonudur. yazarak çalışmak her zaman işe yarar ama klavye başında değil de bizzat kağıt ve kalem ile yapılan çalışmaların her zaman daha etkili olduğuna şahit oluyorum. o halde, bir kağıda zihninde en çok yer eden cümleleri ve o cümlelerin kime ait olduklarını yazıp sonrasında o cümlelerin yerine kendini motive edecek cümleleri yazmakla işe başlanabilir. bu aşamada düşünceleri izleme, mindfulness çalışmaları da çok faydalıdır. mesela, en sevdiğim çalışmanın linkini bırakayım: buradan yani işin özü, farkındalık, farkındalık, farkındalık...

31

önce gezmeli, eğer fırsatı ya da imkanı yoksa önce okumalı. ikisinin sırası imkana göre değişebilir.

sen kendinde başkasının bulamadığı ne arıyorsun?

neyse şimdi formatı kişisel gelişim kitabına çevirmek istemem ama keşif ne ya :p sol bacağını falan mı haritalandıracaksın? temel kavramları tanımadan neyi keşfedecek bu insan? sevmeyi bilmiyor, sabrı bilmiyor, cinselliği bile bilmiyor ama kendini keşfedecek? zor.

yalnız kalmalı diyenler de lütfen sözlükten atılsın.

zorlamalı ve yapmadığı şeyleri denemeli.