insan özünde kötüdür

aslinda insanin özü kotu degildir. hatta bu yapilan nice deneylerle kotulugun sonradan ogrenildigi neredeyse kanitlanmistir. (bkz: oyuncak bobo deneyi) (bkz: kukla deneyi)

öz, kisinin camura bulanmamis salt benligidir. insan kavrami da buradan gelir. bunyesinde vicdan, merhamet, etik ve ahlak gibi kavramlari barindirir. vicdan iyiye olan yönelim/egilimdir. diger kavramlar ise vicdani muhafaza etmeye yonelik ilkelerdir.

insanin kotu yönü hayvanlarda da bulunan ic gudu ve durtulerinin (ki genellikle hayatta kalmaya yöneliktirler) karakterinde/benliginde baskin sekilde bulunmasiyla aciga cikar. yani lafin kisasi insan; insani yonunu korudugu, yikici hayvani ic gudulerinden (hatta nefsinden) siyrildigi kadar insandir/iyidir/kemâl'dir...

(bkz: günaydın canım)

insanolunbiraz ukdesi: insan özünde kötüdür. kötü mü olalım yani? *

tanım: dünyada her tip insan vardır. biraz kafamızı kitaplardan kaldırıp insanları tanımaya mı çabalasak acaba? #2330069

net kötülükler dışında, ki onlardan bahsetmeme gerek yok, kötülük çok göreceli bir kavramdır.

insan da, hayvan türlerinden biridir. baş parmak becerisi ve beyin kapasitesiyle bir şekilde "dünyaya hükmeden" bir varlık olmuştur. bu kadar "şanslı" evrimleşebilen başka bir hayvan olsaydı da melek gibi davranmazdı bence dünyaya.

ayrıca, bizden evrimleşip başka bir canlı da "tepeye" geçebilir.

george bernard shaw'un da dediği gibi:

"we have no reason to suppose that we are the creator's last word."

tercümesi: yaratıcının "son sözü" biziz (insandan bahsediyor) diye düşünmek için mantıklı bir sebebimiz yok.

tamamen haksız sayılmayan söz:

(bkz: bakara suresi 30. ayet)
buradaki temel sorular şunlar: melekler daha insan yaratılmamışken, onun kan dökücü ve bozgunculuk çıkarıcı olduğunu nereden biliyorlardı? ya da insanlar daha önce yaratıldılar da (bkz: hz. adem) bir insan modelinin ilki miydi?
hristiyanlar insanın günahkar doğduğuna inanırlar ve bu yüzden vaftiz edilirler. acaba bu günahkar doğum insanın kötücül varlığına bir atıf mıydı? ya da insan günahkar doğmasa da vaftiz kötülüklerden uzak durması için bir dua veya ritüel gibi bir şey miydi? daha sonradan mı saptırıldı?
cevapsız sorular...

insan bencildir desek daha doğru olur. eğitilmemiş bir ruh, sadece kendini düşünür.

insan özünde kötü değildir ama bencildir. bencillik kötülük sayılır mı? bence hayır.

insan özünde ne kötüdür ne de iyidir. kötülük de iyilik de öğrenilen bir şeydir.
insan öz olarak öğrenen bir varlıktır. hatta genetiği de buna göre kodlanmıştır.

o yüzden düşünüyorum öyleyse varım lafı safsatadır..

doğrusu;
öğreniyorum öyleyse varım olmalı.

sonuna kadar katıldığım önerme. insan kesinlikle özünde kötüdür. iyi insan olmak büyük çaba gerektiren bir şey.

insan özünde iyidir. ezilir üzülür mahvolur, sonra kötü olur.

özünde kötü değildir kesinlikle.
ama o içerde yaşatılan o lanet olası kötülük yok mu, onu bekledikçe maalesef kişiyi esir alır, sevdiklerini dahi kaybetmesine neden olur.
kötülük bize asla dost olamaz, bize yol çizemez.
yaptığı tek şey hayatımızı mahvetmektir.

iyiliğinde kötülüğünde damına koyim.

gabriel tevfik.

bir hiristiyan inanışı.

insan günahkar doğmuştur martavalı.

eksik tespittir. aynı zamanda iyidir de. artık hangisini kullanacağın sana kalmış.

"there is nothing either good or bad but thinking makes it so." - william shakespeare

insan özünde melek karakterli yaratılmıştır.
zaman geçtikçe şeytanlaşan insanların karakterleri çocuklara sirayet eder.
boşuna dünyayı çocuklar yönetsin demiyor atalarımız.

aklıma bu geldi, frankenstein'ın yaratığı.

bu yanlıştır.
özünde kötü insanlar ve özünde iyi insanlar vardır. ve özümüzde bu ikisi de belli bi miktar bulunur.
-kötü insanlar bundan milyonlarca yıl önce hayatta kalmak için kötülük yapan insanlardır, örnek; birinin avladığı geyiği almak için o insanı öldüren kişi hayatta kaldı.
-iyi insanlarsa tam tersi hayatta kalmak için iyilik yapanlardır, örnek; biriyle yemeğini paylaşmak, paylaştığı kişi de av sırasında o topluluğa yardım eder.
bu iki insan topluluğu da bu şekilde günümüze kadar gelebilmiştir ve biz bu insanların torunlarıyız.

nötrdür. sıfırdan düşer dünyaya. sonradan olan olur.

her iyinin içinde kötülük,her kötünün içinde iyilik vardır.ikisi de birbirinin özünü karşıtında barındırır.denge olması hiçlik gibi görünebilir.ama siz hangisini beslerseniz ona dönüşmeye başlarsınız.insan özünde kötü değildir.çocuk saflığı denen bir şey var.çocuklar ayna gibidir.onu büyütenleri,çevresindeki insanları,davranışları gördüklerini en ince ayrıntısına kadar kaydeder ve uygular.iyilik de,kötülük de hayatın size öğrettiği ve sizin de o kalıba girmenizdir.

insan özünde iyidir. kötülük insana öğretilir , insan kötülük yapmaya itilir ya da insan kötü olmayı tercih eder. temelde her eylemi yerine getiren insan'dır ama kimse kötü doğmaz. yaradılışımızda kötülük olduğunu düşünmüyorum. öyle olsaydı, tüm dinlerde ve kutsal kitaplarda bu mutlaka belirtilirdi. aksine, doğum saflık belirtisidir. mesela: her bebek efsanevi şekilde, dünyada tanımlanamayan harika bir koku ile doğar ve herkes bu kokuya hayran olur üstelik yeni doğan bebekleri sürekli koklar dururlar. böylesine kendiliğinden ışık saçarak doğmuş bir varlık, nasıl içinde kötülük tohumuyla doğabilir? dahası, her insan tanrı tarafından yaratılıyor. tanrı; mutlak iyilik ve sevginin sembolüdür. böylesine harika bir yaradan, kullarının ruhlarını kötü yapar mı? yapmış olsa, neden cennet/ cehennem diye ayrım var sizce? kötülük ruhumuzda olsaydı, cennet yerine sadece cehennem olurdu diye düşünüyorum.

tanrı aksine her kulunu temiz yaratır. kötülüğü seçip seçmemesine göre mükafatlandırır. kutsal kitabımızda, insanın kötülüğü seçmemesine dair sayısız uyarı vardır üstelik kötülük tüm ayrıntısıyla insana anlatılır ve insanın her kötü eyleminden sorumlu olduğu net şekilde belirtilir. buna ek olarak, her eylemimiz için günah ve sevap defterlerimiz var. işte dini bilginiz olmadan, araştırmadan böyle teoriler ortaya atıyorsunuz.

2 dakika 10 tane anti- tez yazdım buraya. rica ediyorum, konu başlığı açmadan biraz araştırma yapın.