insanı tüketen şeyler

kısıtlama yemek > stress. en azından kontrolü bende stresin falan

overthinking sendromu..
tüm hayatınızı etkiliyor. uykunuzu, sağlığınızı, ilişkilerinizi, modunuzu.. etki etmediği alan yok keratanın. *

insan…

(bkz: zaman) ve gerçekleşmeyen düşler..

ekonomik kriz , alım gücünun erimesi .
avrupalıların 40 50 dolara aldığı şeyler için yüzlerce binlerce lira ödememiz ...

ilgisizlik.

sevginin gösterilmemesi.

uzun zamandır şöyle uzun iç dökmeli bir tanım giresim vardı. bu başlık da gözüme güzel göründü.
aslında kitap okuyacaktım ama bir tanım kadar bekleyebilir bence.
müzik de dinleyeyim dedim yazarken ama şu an tek kulaklığım çalışıyor. teki az önce kahvemin içine düştü çünkü.
mesela bu da tüketir insanı. nasıl baktığın önemli.
gözünde büyütmek istersen bak sana dert. artık kulaklığımın teki çalışmıyor.
sonra mesela yorgunsun. işten gelmişsin. of diyorsun ne korkunç bir gündü.
ama evdesin yahu. bitti bak gün.
gözünde büyütmek istersen yarın da iş var. ya da öbür gün.
of ne kötü bir hayat.
işte böyle böyle tüketiyorsun kendini. üzüyor hırpalıyorsun.
büyük dertler de yaşıyorsun biliyorum. kaldıramıyor,üzülüyorsun.
bu da tüketiyor seni.
insanları seviyorsun ama onlar sana verdiğin değerin yarısını vermiyor. onları hayatında tutmaya devam ediyorsun ve kendini tüketiyorsun.
çok biliyorum ben. en çok ben biliyorum.
insanı kendi tüketir sevgili yazar.
en çok kendin zarar verirsin kendine.
en çok ben bilirim. en çok.
ama bunun çaresi nedir? bundan nasıl kurtulursun bilmiyorum.
bir de sigara tüketiyor sanırım. merdiven çıkarken filan zor oluyor. gerçi o kilodan da olabilir. *
duygusal bir yazı olması gerekiyordu ama müzik listesinde hareketli şarkı çıkınca bütün havam değişti.
kulaklığım gitti ya.
neyse bu kadar.

türkiye'de bir mucize beklemek.

zaman bence.
gerisi yıpranma süreci.

sevgisizlik.

var olmak

belirsizlik.

türkiye'de yaşamak.

kafanın içinden, nereden ve neden geldiği belli olmayan acımasız o ses arkadaşlar. bazen doğruları öyle net ve sert söylüyor ki insan kendi kendisinin kalbini kırabiliyor. o sesi susturursan dengesiz ve savruk yaşıyorsun. otokontrolün olmuyor. esiri olursan da akıl hastası, obsesifin teki oluyorsun. ilginç. insan insanın kurdu olduğu gibi kendisinin de kurdu olabiliyor.

sürekli uğraş içinde olmak.
yoruluyorsun ve sonucunda tükeniyorsun. başa sarıp devam eden bir döngü.

ben birazdan uyuyacağım. uyumadan önce de sana uzun bir yazı bırakacağım. uzun dediğime bakma, anlık bıkkınlık gelir bir bakarsın bitmiş. ama işte niyetim uzun.
niye böyle bir şey yapıyorum? çünkü diye başlayan harika ve mantıklı bir cümle kurmayı ve yazma sebebimi iyi bir nedene dayandırmayı çok isterdim.
fakat sanırım tek sebebim kocaman bir beni duy çığlığı.
hiçbir şey yapamazsın, avutamazsın, sorunlarımı çözemezsin hatta belki okumazsın bile.
sen dediğime bakma bu yazıyı bütün senlere yazıyorum.
yıllar yıllar önce yine ailemin dizinin dibinde yaşarken, bir gün daha özgür ve daha mutlu olacağımı düşünürdüm. hiç terk edilmemiş, hiç işten çıkarılmamış, hiç dost kaybetmemiş tim. hayallerim bile daha kırılmamıştı çok fazla.
ama şu an hayatımın maddi manevi en zor zamanlarını yaşıyorum. maddi anlamda kendimi toparlamaya çalışıyorum. ruh sağlığımı korumaya çabalıyorum. kariyerimde başarılı olayım diye canla başla çalışıyorum. ailemi kırmamak, dostlarımı ihmal etmemek için parçalanıyorum.yazmak ve bunu daimi kılmak, belki alay edeceksin ne yapsam iyi olsun beğenilsin istiyorum.
daha iyi görünsem daha mutlu olacağım zannedip kilo vermeye uğraşıyorum.
hep yaptıklarımı saydım sana. bak işte kırılma noktası tam da burada.
bir an geliyor.
hiçbir şey istediğim gibi değil. sürüyle borç, oturup iki derdimi anlatmanın içimden gelmediği dostlar, istemedikleri bir şey yaptığımda kötü evlat ilan eden aile, başarısız iş hayatı ve sevilmiyor hissi.
hoş geldin. işte bak bu tüketiyor insanı. çok soyut gelecek sana biliyorum. herkes döküyor içini, nasıl bir boşlukta ne denli mutsuzlukla mücadele ettiğini anlatıyor.kimi anlatmıyor dalgaya vuruyor. işte bu tüketiyor insanı. halının altına süpürdüğümüz ve üstünü şaka ve komiklik halısıyla örttüğümüz tüm sıkıntılar çok yavaş ve sağlam adımlarla tüketiyor seni, beni.
ne kadar uzun olduysa artık.

iyi niyet der susarım... bir, iki, üç derken ömür bitiyor ama iş işten geçmiş oluyor.

kadir kıymet bilinmemesi. bir işle ilgili uğraşır didinirsin bir teşekkür bile edilmez. bu beni tüketir.

belirsizlik.