insanlardan soğuma nedenleri

güvenip içimi döktüğüm insanın beni aslında dinlemediğini farketmek. artık o insan benim için yoldan geçen insandan farksız oluyor.

yalan söylemeleri. hemen kendi haline bırakıyorum. azat ediyorum ki yalan söylemek zorunda kalmasın.

maskelerinin altında ki yüzü görmek.

her şeyiyle normal olmaları. çok sıkıcı lan...

#1731086

şakalar.

siz siz olun asla tanımadığınız insanlara dümdüz şaka yapmayın.

içten pazarlıklı biri hiç olmadım, hiç lafım nereye gider diye düşünmedim, neysem oyumdur. bu bir hataymış.

saygısızlık, ikiyüzlülük, her şeyi ben bilirim havaları.

insanlardan soğumak için her gün başka bir neden buluyorum zaten, nasıl seviyorsunuz insanları. nasıl seviyoruz?

her insanda olan bazı klişe şeyler hariç nedenlerimi belirlemediğimi farkettim. bir insandan hangi nedenle soğuyabilirim? zorla bir tane neden yazacak olsam çok fazla yemek seçen ve beğenmeyen biri olabilir. çok soğumam da yani çok sevdiğim bir özellik değil. insan dediğin oturur yer yemeği.

zekasını kullanamayan her insandan soğuyorum. karşısındakini aptal yerine koyan insanlardan uzak durmayı görev edindim. haklı olduğumu biliyor olsam bile bazen iletişim uzamasın diyerek karşı tarafa haklısın diyerek gidiyorum. ömrümü geçtim on dakikam için bile değmez.

bir ortamda sırf dikkat çekmek için yanındakini küçük düşüren aşağılayan insanlardan anında soğurum. bir de çalışanı kölesi gören üstten üstten emir yağdıran (müşteri ya da iş veren fark etmez) tiplerden saliseler içinde soğur ve bir daha hayatıma sokmamak üzere uzaklaşırım.

bana kendimi değersiz hissettirmeleri yeterli sebep.

yönetilmeye meyili olması, karar vermek için genel kanıya önem vermesi, elalem lobisi ile yaşaması gibi uzar gider liste de, mesele kendinden soğumak olunca ona çok çare yok. başkasını görmezden gelir ya da çıkarır hayatından da söz konusu soğuma bizzat kendine ise. bu çokomelli biraz.

ben arkasından at gibi koşarım, bütün hatalara göğüs gererim ama bir eşik var o eşiği geçtiği an hayatımdan siler bir daha yüzüne bakmam. o eşik de birden geliyor, konuşmayı kesiyorum direkt.

saygısızlık,uslupsuzluk,iki yüzlülük..

durduk yere ortamı geren sonra da neşe bekleyen istediği tepkiyi alamayınca da öfkelenen bir insan modeli var.
işte o model hayattan da soğutabiliyor, çok dikkatli olunmalı.

kıskanç biriyim. ilişkiden bağımsız sevdiğim canlılar başkalarina yanladiginda herhangi bir sıcaklık gösterdiğinde onlardan soğurum. aslında bu kıskançlık olmuyor ezik gibi bunu belli ederek "yilmazi meseneden silicisin" demem sadece uzaklaşirim.

bir insanla konuşurken duvarla konuşuyormuş gibi hissetmek. bakın ben böyle meslekten bile soğudum.
bir insanın beni anlamamasındansa bir kırlentin -sessizce- beni anlamamasını tercih ederim. en azından beklenti içerisinde olmam. kırlent çünkü.

akıllı telefonlar yüzünden çocuğundan yaşlısına herkesin gerizekalıya dönüşmesi...

kendini değersiz hissetmene neden olmaları.

birbirimize hayvan gibi davranıyoruz. bizler sadece hormondan oluşmuyoruz ki. kalplerimiz de var. ikili ilişkilerin iğrençliği midemi bulandırıyor.

35 yıllık evli kadınlar, sırf eşi onu boşamasın diye gereksiz yere, sağlıklıyken bıçak altına yatıyor. ay abi zibilyon tane çocuk yapmışsınız. kadın bu, damızlık hayvan değil. uygun bir dille dile getir tamam ama yapmazsan boşarım ne demek ya? cinlerim tepeme çıkıyor.

günümüz flörtlerinin iğrençliğinden bahsetmek istemiyorum zaten. aynı anda 30 kişiyle konuş, insanları sına... ya pardon da sen kimsin de beni sınıyorsun? tüm bunları da marifetmiş gibi paylaş. oldu o zaman. midemle beraber kalkıyoruz biz.

arkadaş ortamı ne zaman düzeliyor tam olarak? ne zamana ışınlanmam lazım? hep böyle biriciğimin yanında kalsam olmaz mı?