ırkın hayatımızdaki önemi

(bkz: boş küme)

ülkemi seviyorum, millet olma bilincini önemli buluyoum. bu ülkenin bir evladıysa, bu ülkeye gönülden bağlıysa benim için ırkın önemi yok. hepimiz bir yerlerden geldik sonuçta. kimse olduğu yerde mantar gibi bitmedi. bu ülkede yaşıyorsak hepimizin kaygıları, mücadelesi benzer.
önemli olan ülkemiz. varsa varız, yoksa yok oluruz. hiç kimse de kucak açmaz.

tabiki kırkımızın çin'e bedel olması.

koca bir hiç

benim için yoktur. ben insanı insan gibi severim, etnik kökenine, nereli olduğuna bakmam. iyi bir insansa geçmişini sorgulamam bile. bana ne?? insanlığın dille, dinle, ırkla alakası yoktur. müthiş bir ırka sahip olup da türlü kötülük yapanlar var o yüzden bunu da pas geçelim…

vardır abicim bal gibi vardır. türkiyede konuşmak kolay. fransaya ingiltereye gidip bi ırkçılığa maruz kalın o zaman anlarsınız. bir kesim zannediyor ki dünyadaki bütün ırkçılar sadece türkiyede yaşıyor. ırkçılık dünyanın her yerinde olan bir şey.

boş küme.
en çok kendimi severim ben sonra da beni sevenleri.*
sevenin ırkına, dinine, cinsiyetine bakmam.
öyle de hümanistim.

bir düşünce deneyi ile cevaplayabileceğiniz soru.

bir grup bebek alın. dünyanın izole bir köşesinde, hangi ırktan olduklarını söylemeden büyütün hepsini. sonra da birbirleriyle olan ilişkilerine bakın. göreceksiniz ki önemli olan tek şey sadece karakterlerini belirleyen iyilik ve kötülük olacak.

insanların hayatında önemi olan tek şey iyi ya da kötü olmaları. benim için bu kadar basit.

edit: işbu nedenden ırkçı olmadığım gibi hümanist de değilim. herkes hak ettiğini yaşamalı.

ırka en çok ırkçılar önem verir.
benim hayatımda bir önemi yok.

yani türkiye topraklarında yaşayan bayanlar ilk tercihimdir.

durduk yere ırkçılığa sövmek de ayrı bir kafa. ruh hastası mısınız oğlum siz?

yav he he yok şu politik zırvalıkları bir kenara atın. yurt dışına(özellikle avrupa) bir kez gitmemiş insanlar önemsiz falan diyor. yok öyle bir şey kardeşim bal gibi de önemi var.

çin’e 40 kişiyle gitsem komple ele geçirebiliyorum bu da ırkımın çok sevdiğim bi özelliğidir.

bazı kişilerin hayatında ırk çok önemlidir.

siyahla birlikte olan, siyahtan vaz geçemez.

bu ırkçılık değildir de nedir.

herhangi bir ırktan olmanın sizin için ne anlama geldiğine göre değişir.

ama gözlemlediğim kadarıyla ırk, tanıştığım bazı insanlar* için epey önemli. zira ırkımı söylediğimde "aaa hiç onlara* benzemiyorsun." diye güya onların nazarında iltifat olan ama altında derin bir ırkçılık yatan sözleri çok işittim. bir şey diyemez, öylece kalırdım bu cümle karşısında. rahatsız olurdu bir tarafım ama anlamazdım: daha bir de on iki- on üç yaşındasınız düşünün. şimdi anlıyorum tabii, büyüdüm hani. çevremde öyle insanları barındırmıyorum fakat bu ırkçılığı bir zamanlar yaşadığımın farkında olmak, hâliyle biraz yürek burkucu.

seçiminde en ufak bir rolümüzün olmadığı bir şey üzerinden üstünlük taslamak hastalıklı bir kafa yapısıdır. bunun dışında insan topluluklarını birarada tutmaktan başka bir işe de yaramaz. ırk ve din temelli düşüncelerin temel amacı da budur.

hayatımızda en ufak bir önemi olmaması gerekirken sürekli düşman arayışımızda bize çok yardımcı olmaktadır.

olaya ayni genlere sahip olmak acisindan bakilmaz benim icin sonucta nazilerde gorduk sonuclarini en temel bakis acim ise ayni hedefleri olan ayni dil tarih cografya yada idealler pesinde olan ortak paydada bulusanlardir ulus kavrami aksi taktirde birey zaten ne kendi basina hayatta kalabilir nede organize olmus bir topluluga dayabilir bu yuzden bir toplulugun icinde olmasi ( evet sosyal hayvandir insan bir nevi ) hem kendi hemde digerlerinin cikarinadir aksi halde icinde yasadigi topluma ve bireylere zarar verecek davranislari varsa zaten kendini o toplulugun bir parcasi olarak gormuyordur oraya ait degildir hic bir zamanda olmamistir gereken ise toplum tarafindan yapilmalidir

insan kendine benzeyen insanlar arasında kendini daha rahat hisseder.

insanı niteleyen bir unsurdur. kesinlikle mühim bir konudur.

sıfır. hiç yok önemi, gerçekten etrafımda hiç ama gerçekten hiç ırkçılık görmeden çok uzun süre yaşadığım için ırkçılık benim için aşırı soyut bir kavramdı.
yaşadığım yer çok küçük bir yer ve ben çocukken de siyahi abiler vardı saat satan onlarında yeri yurdu beliydi hiç kötülüklerini görmediğimiz için onlar sanki hep oradaymışlar gibi davranıyorduk.*
diğer ırklar için de aynı şeyler geçerli ırk denildiği zaman hiçbir anlam ifade etmiyor benim için. zaten fazla abartılıyor sanki. seçebildiğimiz bir şey değil ki ırkımız, soyumuz önemli olsa ne olur ki?