istifa etmek

özel sektördeyseniz zaten onlar sizi birkaç aya çıkaracak bir bahane bulur istifa etmeyin kendinizi kovdurtun ki tazminat alabilesiniz.beni istifaya zorlamışlardı acemiydim istifa ettim ben de o ayrı

çok güzel bir harekettir.
atarsın kağıda imzayı, arkana bakmadan çeker gidersin.
kimseye eyvallahın yoktur. bu işin duygusal kısmı.

işin realitesine gelince olması gereken süreç, şu şeklide ilerlemedir;
* iş yerinde sıkıntı başladığı anda iş aramaya başlanılmalıdır.
*kimseye bu konudan bahsedilmemelidir.
* iş görüşmesi olumlu geçip, anlaşmaya varılınca o zaman istifayı vermek için doğru vakittir.
* ne olursa olsun 6 ay işsiz kalmaya göre hazırlık yapılmalıdır.

eğer bakansanız görevden aftır.

türkiye'de yapmaya yemeyen şeylerden biri.

sağlık çalışanıysanız şu devirde teklif dahi edilemeyen durumdur.

bastım tekmeyi genel müdürün kapısına dedim bana bak beyim sana iki çift lafım var. sen mi büyüksün? hayır ben büyüğüm, ben, yaşar usta...yok yok böyle olmadı tabii. direkt telefonda bağırdım. o an çok iyi hissettim de sonradan o kadar şey etmeseydim dedim. *olsun. içten içe zehirleyen yarayı bir yerde kesip atmak gerek.

bu topraklarda, kamu kurumlarında belirli bir makamın üzerinde yer alanların sahip olmadığı erdem.

bu topraklarda kısmını vakıf bank veya ziraat bankası reklamlarındaki arkaplan müziği varmış gibi okumanızı salık veririm.

doğru zamanda, doğru şekilde yapıldığında insanı özgürleştiren eylem.
zaten artık çalışmıyorum, eski işimde tamı tamına 10 bin lira civarı maaş alıyordum ama karaktersiz insanlar ve 3 kuruşluk müdürden çok sıkılmıştım.
hali hazırda yedekte tuttuğum daha iyi bir iş, ve binlerce dolar birikim özgüveni ile tek kalemde 2 gün önce yaptığım harika eylem.
s*k*y*m sizi de, işinizi de dedim en sonunda.

ben geleceğimi yaşamak istemiyorum mesela. geleceğimden istifa edebiliyor muyum ? var mı bu talebimi kabul edecek bir yer ?

kendi hayatımdan istifa ediyorum.

istifa etmek de bir hizmettir.

hele ki bazıları için istifa etmek, bu zamana kadar yapacakları tek ve en iyi hizmet olacaktır.

2 gün önce yapmış olduğum bir eylemdir. kimileri için çok riskli bir kararken benim için son derece mantıklı bir karardı. evet , işsiz kalacağım . bunun o kadar farkındaydım ki ; işverenlerim sağ olsunlar bu konuda bana çok yardımcı oldular(!) her şeyi geçtim yapılan mobbing'in üzerimde yarattığı baskı ve artık gitmeyen bir iç sıkıntısı geri dönüşü olmayan sebepsiz şeylere yol açabilirdi. çünkü mobbing kötü bir şeydir. özellikle bu işsizlik ortamında sırf bir emekçi tazminat alamasın diye yapılan bu gaddarca tavrı esefle kınıyorum. ben dayanamadım .vallahi sürekli feedbacklerle , azarlarla günü kapatmak ve işini doğru düzgün yaparken gerçekten büyük bir hayal kırıklı oluyor. nitekim çalıştığım eski kurum kendisini kurumsallıkla ilişkilendirmesi ve bu kurumsallıktan bahsetmesi istifa etmemdeki bir diğer faktörlerden biriydi. efendim , bu ülkede kimseye kolay ekmek yok. hepimiz bu bilinçle zaten bir şeyler yapıyoruz. çünkü para aslanın ağzında anasını satayım.

şu anda işim yok . ama mutluyum ve hiç olmadığım kadar. çünkü yaptığım işi severek yapmıyordum. o yüzden kredi borcuna ya da saçma sapan şeylere para verip büyük borçlara girmedim. çoğu şansız arkadaşım bu yüzden sevmedikleri işi yapmaya devam ediyorlar . borçları bittiğinde onlarda istifa edeceklerdir. çekilecek yer değildi . bir sürü sorunlu insanla uğraşmak , azar işitmek ve peşinden kurumsallardan fırça yemek adil değildi. sizlere tavsiyem asla sevmediğiniz işi sırf maaşınız olduğu için yapmayın. bekleyin ve sevdiğiniz işi kovalayın. aksi takdirde ömrünüzden gidecek boş yıllara geçmiş olsun. benim çok gitmedi ama sizin çok gidebilir.

not: çağrı merkezi...

5 gün önce yaptım. ay başı cıkıyorum. başka bir iş teklifi almıştım 2 ay önce. orası ile tekrar ile konuştum. görüşmeye çağırdılar. bakalım olur mu olmaz mi göreceğiz.

(bkz: işten istifra etmek.)

istifa etmekse mevzu, bu işte profesyonelim, girdiğim herhangi bir işyerinde işimi çok iyi yapar, gerçekten hakkını veririm.
sarmazsa 10-15 gün sonra çıkar giderim, müdürün '' ne olduk şimdi böyle ya ? iyiydik keşke kalsaydın'' avutuşlarını aldırmam.
ayıptır söylemesi, çoğu yerde aranan adamım, ve evet dil büyük bir etken.
bugün de bir istifa verdim, egomu okşuyor bu hareketim. seviyorum bunu yapmayı.

edit:denildiği gibi, en sıkışık zamanda bunu yapmak inanılmaz keyifli bir eylem. eski müdür ve iş arkadaşların yüzündeki çaresizlik hali..
çok keyifli be.
yine de, siz paraya sıkışıksanız böyle şımarıklıklardan uzak durun derim.

oyle 10 gun 15 gun yerime birini bulsunlar falan diye beklemeden şak diye yapilani en zevkli olanı.
hele biriktirip sirketin en sıkışık anında yaparsanız daha bi zevkli oluyor.

uzun yıllar verdiyseniz iş yerine kodem tazminatı, ihbar tazminatı ve 10 ay işsizlik maaşından vazgeçmek demektir.

bana göre en büyük ve anlamlı istifa, intihardır. her şeyin masaya saçıldığı andır intihar... her şeyin dağıldığı...

türk halkının gen yapısına mı desem kromozomlarına mı desem (bilemedim) ters bir durumdur. siyasetçilerimizin, politikacılarımızın kısacası; aristokrat kesimin hatta teknik direktörler de dahil, insanımızın kullanmadığı, kullanmak istemediği bilhassa kullanınca rezil, rüsva olacağını sandığı bir hizmet biçimidir. evet istifa da bir hizmettir. işler o boyuta geldiğinde en büyük hizmet istifadır. ama bizim ülkemizde antipatik olarak algılanan bir durumdur.

işimi hiç ama hiç sevmediğim ve mutsuz olduğum için yapmak istediğim ama beş parasız kalınca yaşayamayacağım için yapamadığım eylemdir.*