izlendiğinde hayata bakış açısını değiştiren filmler

(bkz: rocky) bu filmi izlemeyen herkes basit bir dövüş filmi olduğunu düşünsede öyle değildir öyle olsa rocky serisi insana hayatla mücadeleyi ve pes etmemek gerektiğini anlatır. rocky aslında hayatta dövüşmekten başka yeteneği olmayan ancak hayat şartları gereği basit sokak dövüşlerinde kapışan bir adamın hikayesini anlatır. bu adamın karşısına hayat bir fırsat sunar sokaklarda çürümektense dünya şampiyonu apollo creed ile dövüşmek. rocky kusursuz bir boksör değildir karşısında ki kişi bir dünya şampiyonu iken kendisi bir sokak çabulcusundan ibarettir. ancak rocky de creed de olmayan bir şey vardır micky'nin değimiyle kaplan'ın gözü rocky mücadeleden vaz geçmez ve yumruklar onu yere sermek yerine biraz daha dövüşmeye teşfik eder.

rocy filminden bir replik:

“sen, ben, hiç kimse hayat kadar acıtamaz. ama hayat, ne kadar ağır darbe aldığın ile ilgili değil, darbeleri nasıl aldığın ve ilerlemeye nasıl devam ettiğin ile ilgilidir. ne kadar çok darbe alabilir ve ilerlemeye devam edebilirsin? ı̇şte, kazanmak böyle bir şey.”

nocturnal animals. bir süre kendinize gelemiyorsunuz zaten. oyunculuklar çok kaliteli, konu çok detaylı işlenmiş. yalnız sürekli canınız sıkıldığında izleyebileceğiniz bir film değil. bir kere izlersiniz bir daha eliniz gitmez.

yüzüklerin efendisi.

v for vendetta.

yok öyle bir film. bir film beni sadece etkilebilir ve gelişmemde bir su damlası katkısı olabilir. değişim mi, yok eşeğin kulağı.

benim için esaretin bedeli'dir. yani bambaşka biri olmadım izledikten sonra ama hayatımı olumlu yönde değiştirmişti bu filmi ergenken izlemem kesinlikle. pazar geceleri star televizyonunda parliament sinema kulübü filmleri olurdu. 21:30 gibi başlıyordu bu filmler ve tipik 1.5 saatlik filmleri izleyebiliyordum ama bu filmi normalde izlememem gerekiyordu zira bu film reklamlarla birlikte 3 saat civarı sürüyordu. filmin tanıtımları çok ilgimi çekti ve filmi izlemeye karar verdim, ertesi sabahın köründe okula gidecek olmama rağmen. iyi ki de öyle yapmışım. o yaşlarda böyle bir filmi izlemek cidden de dönüştürücü bir deneyim olabiliyor bana göre.

the pursuit of happyness - ne zaman enerjim ya da çalışma şevkim düşse açar yeniden izlerim.

henüz rastlamadığım filmlerdir.
beni değiştiren şey izlediğim filmlerden çok yaşadığım gerçekler olur.

(bkz: into the wild)

yeterince küçükseniz fight club
yeterince büyükseniz fight club

yukarı bak .

yüzüklerin efendisi
the banshees of inisherin
guguk kuşu
matrix
gülen gözler

the banshees of inisherin izledikten sonra birini çok sevsen de onu hayatından çıkarmanın ne demek olduğunu anladım.

matrix izledikten sonra rüya ve gerçekliğe bakışım değişti.

guguk kuşu izledikten sonra asıl akıl hastalarının içerdekiler değil, dışardakiler olduğunu düşünmeye başladım. jack nicholson'ın musluk gibi ağır bir şeyi kaldırmaya çalıştığı ama kaldıramadığı, en azından denedim dediği sahne bana yılmamam gerektiğini hatırlattı.

gülen gözler ise gerçek sevginin hayattaki her şeyden daha önemli olduğunu... tarık akan/ ferit'in ailesi için sevdiği kızdan vazgeçişi, ama sevginin o zengin kızın babasını bile alt edişini hatırlattı...

yüzüklerin efendisi'nin yarattığı değişikliği anlatmam imkansız.