izmir denince akla gelenler

güzel anılar.

askerlik günleri. çarşı izinlerinde balçova teleferiğe piknik yapmaya gitmeler. karşıyaka'da hafta sonu kahvaltıları. gaziemir'in soğuğu. çok daha güzel olabilecek bir şehirin çarpık kentleşmeyle potansiyelinin altında kalması. belediye hizmetlerinin yetersizliği(bunda devletin de biraz üvey evlat muamelesinin etkisi var tabi). kızlarının güzelliği demeyeceğim çünkü öyle abartılası bir durum mevcut değildi.

ileride yaşamak istediğim kentlerden birisi geliyor. kardeşim gitti, şimdi oraya yerleşme hayali kuruyor. bir kez olsun görmedim ama seveceğime inanıyorum alttan alta.

... yom.

dağlarındaki çiçekler
yunan işgali dönemleri
midye dolma

(bkz: pavlova)
ve üzerine dökülen sos gibi kıpkırmızı olan yüzüm.
biri amerikalı olmak üzere 3 arkadaş izmir'i gezmeye gitmiştik. gitmeden önce de birimiz (türk) nerede ne yenecek listesi yapmıştı. izmir'in ününü fazlasıyla hak eden pastahanesi sevinç'i bulduk. içeri girip, "biz sizin spesiyaliniz olan incili pastadan yemek istiyoruz" dedik. pastahaneyi işleten iki güzel hanımefendi gülümseyip, "o bizim değil, reyhan pastahanenesi'nin meşhur pastasıdır, çok da lezzetlidir, güzeldir" dediler. yeme haritası çıkaran arkadaşa bir bakış fırlatarak kıpkırmızı oldum. pot kırdık kırmasına ama hanımefendiler o kadar nazik, zarif ki utanç git gide büyüdü. yetmedi; "madem istanbul'dan buralara kadar geldiniz, bizim de çok sevdiğimiz pavlovamız var, hepinize ikram etmek isteriz" dediler. artık kırmızının tonunu düşünün.
en büyük rakiplerinin pastasını sorduk, hiç tuhaf karşılamadan o pastayı da övdüler bir de bize ikramda bulundular.

utanmadan yedik o pavlovaları. sanki anlatırken hala yiyorum. ne güzel pastasın sen pavlova.

alsancak akşamları

izmir antik kentler. (efes, assos, bergama)

geçmiş, şimdi, gelecek..

izmirliyim ve burası harika bir şehir. insanlar hoşgörülü . (bkz: boyoz)(bkz: chp)

fuar aklıma geliyor

bknz izmir fuarı

güzel bir şehir ama önlenemeyen bir koku var.son zamanlarda nasıl bilmiyorum ama benim aklıma o koku geliyor.ha bide kediler çok sevecen ve sıcakkanlı,hemen geliyorlar yanınıza sevebiliyosunuz falan.

biz simide gevrek deriz
biz çekirdeğe çiğdem deriz
tamam

bitmek tükenmek bilmeyen, mübalağa edebiyatı.

çeşme,alaçatı,ayayorgi,happy hours,sıcakkanlı insanlar,kumru ,anason kokusu,köpük partileri,kavunda dondurma,turşu suyu...güzel anılara özlemdir kısaca...

misafirlige gittigim evde hic kaloriferin olmamasi dikkatimi cekmisti.
hayvanat bahcesinde fil vardi. hayatimda canli olarak gordugum ilk fildi.

pasaport'ta, denize karşı bira.
inciraltı'nda, denize karşı bira.
alsancak'ta, denize karşı bira.

söğüş, midye ve kokoreç.

karşıyaka çarşı ve alsancak kıbrıs şehitleri caddesinde sürekli aynı melodiyi çalan melodikacı çocuklar. bunu hatırlatıyorum kendime hep, daha fazla özlememek için.

saat kulesi ve kordon boyu.

izmir'i hayatında hiç görmeyen insanın aklına ilk burası gelir. çünkü izmir reklam ve kartpostallarında öncelikle bu iki yerin fotoğrafı var.