izmir denince akla gelenler

(bkz: izmir'in dağlarında)

doğduğum günden üniversiteye başlayana kadar en güzel sokaklarını arşınladığım, üniversite için ankaraya gelince de "öööaaman canım izmiri de abartıyolar yehyeh" dediğim ancak altıncı yılın sonunda gözümde tüten hasretinden pıtır pıtır ağladığım şehrim.

izmirin en güzel yanı sokaklarında herkes için yer ve zaman vardır. elini kolunuzu sallayarak, kulağında kulaklıkla dilediğince dolaşabileceğin sokakları ve kordonu ile insanı kucaklar sarıp sarmalar.

özerk var olabilmenin dayanılmaz hafifliğini özlüyorum. bakışlara maruz kalmadan, güvende yürüyebilmeyi.

ben dönüyorum galiba ya.

dünyayı dolaştım, birçok kıta aştım
güzelim izmir
eşini aradım, her yeri taradım
bir tanem izmir

daracık yolların, yiğit efelerinle
körfezde mehtabın, denizde gurubunla
güzeller güzeli, dilberler dilberisin
senden ayrılamam, seni bırakamam
sevgili izmir

dario moreno bu sözlerle anlatmış güzel izmir'i. üzerine söylenecek fazla bir şey yok herhalde

boyoz, kumru, mini etek ve taytlı pelinsular, göztepe, alsancak, chp gelir. evet.

izmir'i gereksiz yere abartanlar. 2 sene yaşadım. harika bir yer değil.

hayallerimin yaşadığı şehir

ugruna terkedilip vazgecildigim şehir hem en büyük sevgimi hemde en korkunc acımı icerisinde barındırıp hayallerimin başka bir kadında can bulup yaşadıgı şehir en cok gitmek isteyip en cokda kactıgım şehir

ben 12 yıl yaşadım izmirde ilk aklıma gelen bornava sokağı. izmiri bilen yuh diyebilir buna. lisedeyken o sokakta oturdum ailemle. tabi başta bilmiyorduk nasıl bir yer olduğunu. bir seneye yakın oturduk ve ne çok şey gördüm anlatmakla bitmez.

izmir diyince benim aklıma hemen saat kulesi ve orda beslediğim kuşlar geliyor. engelli amcalar ve teyzeler bardakta buğday satarak geçimini sağlıyorlardı. acaba aynı manzara devam ediyor mu?

izmir marşı.

boyoz.

epsilondelta.(bkz: ben)

doğduğum şehir

izmir bombası ,deniz, şive,boyoz

kordon
sahil
alsancak
ve tabii ki karşıyaka

deniz , kum , huzur ...

bomba!*

ya izmir demeyin bana. zaten özlüyorum.

kemeraltı, kordon, boyoz, kumru,bomba,vapur, simit, saat kulesi say say bitmez.

13 senemi geçirdiğim, bununla gurur duyduğum, bazen öğrenciyken beş parasiz sokaklarini arşınladığım, ama her şekilde hala burnunda tüten ve benzin fiyatlari şu rakamlara ulaşmamış olsa neredeyse her hafta şöyle bir uğrayacağım güzide memleket.başlığı görünce şöyle bir özet geçmek istedim.bakalim neleri varmis:

-sevinç pastahanesi
-kibris sehitleri cd.
-514 ile bucadan bostanliya giderken dağa oyulmus devasa atatürk büstü
-bornova küçükpark-büyükpark
-alsancak
-kemeralti
-buca'daki balıkçılar ve söğüşçüler
-pasaporttan vapura binip karşıyaka'ya geçmek
-hilton'un arkasindaki kitapcilar sokağı
-buca'daki devasa mevlana heykeli
-bostanli/atakent/mavisehir üçlüsü
-karşıyaka merkez (iskelenin karsisindaki sokağa girin, sona doğru sol tarafta gerçekten çok iyi pizza yapan bir pizzacı vardi)
-balçova teleferik
-hatay/üçyol/göztepe deniz manzarası ve sahili
-hilton'un yaninda , simdiye kadar yediğim en iyi pizzayı yapan 3 yerden biri olan pasaport pizza

ve daha bir sürü harikalarla dolu olan , ara ara sanki avrupanin herhangi bir kentindeymişsiniz (aslında bnce avrupadaki birçok kenti bile katlayıp rafa koyacak bir kent ama kıymeti siyasi mücadeleler sebebiyle hiç bilinmedi) hissi veren mükemmel bir yerdir izmir.sadece türkiyede değil dünyada gördüğüm / görmediğim en içten , en sıcak , en renkli , en hoşgörülü ve en şık kenttir.iyi ki türkiyede böyle bir yer var.