izmir denince akla gelenler

boyoz enfes
çiğdem
kumru
kordon

sahilde bir bankta oturup carslberg eşliğinde güneşin batışını izlemek, ara ara bankın boş kalan kısmında duran boyozdan ısırıklar alırken malûm ablaların "angeline ablam, bakayım bir el falına" gibi sözlerini fon müziği hâline getirmek.

ailemle tatillerde gittiğimiz şehir. tabi her sene gitmiyoruz ama olsun. çok seviyorum huzur , mutluluk enerjisi alıyorum ismini duyunca

hep yanlış tanınan şehir. yarı tarafı izmirli biri olarak söylüyorum, izmir solun kalesi, dinsiz ate bir şehir değildir, kandil günlerinde sokaklarında lokma dökülür hele gavur hiç değildir, o yüzden neticeden sallamayın. izmir insanı kibardır, yobazlara atatürk düşmanlarına gıcığı vardır, sapına kadar milliyetçidir, eğer sokakta yapılan düğüne denk geldiyseniz arslanlar gibi türk bayarğının asıldığını da görürsünüz. şehir kültürünün yanında akdenizli olmayı içine sindirmiş, kendiyle barışık insanlardan oluşur. inanca saygılı olmakla birlikte asla riyakarlık, gösteriş için dindarlık gibi davranışları izmirli de bulamazsınız. atasını, cumhuriyeti milletini sever milliyetçiliği harbidedendir trışkadan değildir. muhafazakar partilere oy vermemelerinin tek sebebi izmir insanı yaşantısına karışılmasından hoşlanmaz, karıştırmaz da. kimse kıyafetleri hakkında ahkam kesemez, kadınları yöresel mekanlarda köylerde şalvar giyer, erkek gibi çalışır söz söyler, şehirde de iki dirhem bir çekirdek gezerler, yobazlığı hiç sevmez yobazdan ham softadan hoşlanmazlar. başka hiç bir yerde başörtülü teyzeyi çay yudumlarken gençleri de bira içerken birbirlerine saygılı hürmetli göremezsiniz. 4. kuşak bir istanbullu olarak imkan olsa izmirin güzide insanını komple istanbula taşımak isterdim. izmir'de otobüs şoföründen polis memuruna, taksicisine kadar herkes birbirine yardımcı olur, barzo, lümpen adamı yoktur olsa da izmirin yerli nüfusu köylerden beslendiği için baskındır adama barzoluk yaptırmazlar, ne de olsa efe torunları. izmir şehir meydanında pek ağaç yoktur, tarihi eser ve yeşillik olarak istanbulun yanına bile yaklaşamaz, ama izmir civarı köylerden ilçelerden bahsediyorsanız eğer, selçuk, şirince, kuşadası, dikili, foça, torbalı ve daha bir çok yer hepsi izmire birer saat uzaklıktadır izmir o yüzden güzeldir, izmirin insanı güzeldir.

bitiklik.

anlattığım yer ister tamamen izmir olsun ister olmasın. ama izmir diyince dar sokaklar gelir aklıma hep, dar ama samimi, herkesin kendi halinde olduğu, güneş altında sıcak ve güzel gülüşler...
tahta sandalyeler, ince belli bardaklar, anılar, acılar, acılı gülüşler, beklemeler, umut etmeler, hastane kokusu gelir biraz da, biraz kışın sabah saat 7 suları, yazdığım şiirler, ağlayarak gittiğim gülerek döndüğüm günler. şarkılar, sezen, (bkz: dario moreno) ah dostlarım gelir de gelir.... saymak yetmez.

izmir’e yaz gelmesin leş geçiyor her geçen sene tahammülüm azalıyor.

izmir tulumu
boyoz-yumurta
çiğdem
asfalya
gevrek
lokma
kızlarağası hanı- acı kahve
söğüş
kokoreç
kumru
yengen
konak (saat kulesi)
hasan tahsin
varyant
kemeraltı
kordon
cumhuriyet meydanı
belkahve
sevinç pastanesi
alsancak barlar sokağı
alsancak dostlar fırını (boyozun ilk adresi)
kemalpaşa ( meşhur kirazı)
armutlu
dağkızılca
menderes-cumaovası
buca kaynaklar köyü ( 1000 küsür yıllık çınar ağacı)
kavacık köyü ( meşhur kavacık üzümleri)
izmir fuarı
pasaport
kantar karakolu
altınordu sk
göztepe sk
altay sk
izmirspor
karşıyaka sk
çınar sineması
izmir sineması
konak sineması
bornova küçük park
balçova termal ve teleferik
inciraltı, sahilevleri
seferihisar- teos
çeşmealtı
urla
alaçatı
ılıca
çeşme ( ve çeşme kavunu)
gümüldür ( ve gümüldür mandalinsı)
ödemiş ( ve sarı patatesi)
tire ( ve köftesi)
selçuk ( efes antik kenti)
aliağa rafineri ( aigai antik kenti)
bergama ( bergama tulumu ve pergamon antik kenti ve asklepion)
foça

unuttuğum şeyler vardır muhakkak bu saatte aklıma ilk gelenler bunlar hatırlayınca edit .

ukala insanlar yığını.

konak astsb ordu evi askerlik yaptım orda çok güzel günlerdi.

tüm hayatım.

muhteşem havası. oh yeah bugün hava şokzel biraz gezeyim demeden önce bekle... çünkü dün bir anda, yağmur yokken gök gürledi. saruman geldi zannettim.

haritası

depremde eli tutulan çocuğun elinin ertesi gün kupada baskıya yetişmesi rezilliği. bize ne oldu ya , ne ara bu kadar çıktık insanlıktan. bak gece gece yine.

atatürk, boyoz ve nedense mavi.

söğüş, bomba, 9 eylül, klas kafeler, kıbrıs caddesi, batılı, göçmenler.

demir, gümüş, asbest, altın, boksit, demir, grafit, civa, kireç taşı, mangan, mermer gibi madenler çıkarılır.
üzgünüm ama bunlar.

boyoz

çekirdek-çiğdem