kafamda kentsel dönüşümler

sabah sabah düştük bu merete.

yahu bu şarkı moral mi bozuyor keyif mi veriyor napıyor çözemedim. ne alaka sabah sabah açtık. nerden esti kimbilir.

iyi yaptık iyi. iki kahve çakıp ortalıkta dolaşmak fena durmuyor.

dün gece bunu dinlerken 2 shot atıp balkondan atlayasım vardı. şu an elimde kahve dans edesim geliyor.

nasıl bir şarkı lan bu.

sadece bir şarkı, çokta anlam yüklemeyin.

idam sehpasında bile insanın ağzına dolanabilecek lanet bir şarkı.

ne durumda olursam olayım nakaratı yakaladın mi devamı her türlü gelir. ilk dinlediğimde bile "ne güzel bir şarkı bağımlısı olursun sen bunun whis" demiş ilerleyen zamanlarda cidden bağımlısı olmuştum.

sonra zamanla unutmuş hafizamda tam %99'luk silindi derken, mutfakta birden salata yaparken ağzıma dolanır hafif mırıldanır, pat duşta bir anda aklıma gelir söyler, pat ise sözlüğe gireceğim zaman kafamda kentsel dönüşümler diye mırıldanıp tanim girdiğim zamanlar da oldu. ne kafaymis ne dönüşümmüş ne kentmiş. nesin sen parselci basgan mi? *

içimde bi yerde bi gülüşünden dur dur geliyor. %79...
sana deliyim ama gizledim her %58... geliyor gelmekte olan.
gidişinden, gidişinden %1... beynimde çalıyor vicdansiz. o zamaaann hobaaaa ;

kafamda kentsel dönüşümler
içimde bi' yerde bi' gülüşünden
sana deliyim ama gizledim her
gidişinden, gidişinden

bu şarkıya karşı büyük bir nefretim var. sebebi bu kadar kötü bir şarkının bu kadar sevilmesini, dinlenmesini kaldıramıyorum.

son bir kaç yıldır zaten türk müzik gruplarının müzikal olarak dönüştükleri bu elektronik halden nefret ediyorum. büyük ev abluka'da ya da yüzyüzeyken konuşuruz kah tek gitarla kah klasik rock dizilimi bas-bateri-elektro ile ilerlerken birden synthesizer ile şarkılar yayınlamaya başladılar. bunu gruptan bağımsız bir üretme olarak ilk başta desteklesem de sonraları bu şeytan icadı aletin tüm piyasayı ele geçirmesi ile bünyemde bir bulantı hasıl oldu. bu grup ise yine bu alet ile oldukça vasat bir müzik yapıyor.

sözlerine gelince. eskiden şarkılar bir hikaye anlatırdı. ne bileyim teoman'ın, feridun düzağaç'ın cenk taner'in daha nicelerinin şarkıları bir kitabın parçası gibilerdi. adamlar kent ozanları idi. kimse şimdi çıkıp kent ozanlığı yapsın demiyorum ama 'kafamda kentsel dönüşümler' gibi neyi metaforize ettiği belli olmayan (bence kafasında bir şeyleri kurmayı anlatıyor ama bilmiyorum) slogan bir cümlenin arkasına sığınmış anlamsız, bir yere bağlanmayan söz öbekleri var şarkıda.

şarkıya kötü diyorum ama kötü kelimesi şarkıyı nitelemekte yetersiz kalıyor, daha ağır kelimeleri ise ben kullanmak istemiyorum.

umarım müzik piyasasın içinde olduğu bu rezil durumdan bir an önce kurtuluruz.

ikiye on kala'yı* bu şarkıyla ünlenmeden önce de dinlerdim. şu zamana kadar yaptığı en kötü şarkısı olmuş. tabii amacı daha büyük kitlelere ulaşabilmekse mission complete beybi ama şarkı neresinden baksan kötü. sayın ikiye on kala* beni duyuyorsan lütfen bakkala diye çıkıp eski haline geri dön. *

özgünken güzeldin özgün kal

yolda en iyi giden şarkı.
kaç yıl geçti hala sıkılmadım.

baya kötü şarkı.

ikiye on kala şarkısıdır.

klip bir arabada geçiyor, arabada herkesin yeri değişiyor, kontrol ise şarkıyı söyleyen kişide, hayatındaki insanların yeri sürekli değişiyor. ancak kendisi aynı kalıyor. herkes gidiyor. kendi kalıyor.
kafasındaki kentsel dönüşümler işte bu, sürekli yerlerin değişmesi...

ikiye on kala şarkısı olup kafamda kentsel dönüşümler albümünde yer alır.



şarkının sarıyor olması bir yana ben klip altında yazılan yorumlara da biraz baktım, klipte şarkıcı adam arabada direksiyonda, kontrol ve hakimiyet onda, ancak arabadaki insanların yeri ve insanlar değişiyor. biri gidip biri geliyor, bu metafor hayatımızdaki insanların yerinin değiştiğini, bazen yanımızda, bazen arka koltukta olduklarını bazen de arabadan indiklerini/ hayatımızdan çıktıklarını anlatıyor. ama şoför/ şarkıcının yeri asla değişmiyor. herkes gitse de kendisi değişmiyor. hayatımızda da herkes gider. biz direksiyon koltuğunda kalırız.