kağıdını göstermeyen şerefsiz arkadaş

bir kere önümdeki bı kıza söylemiştim. " bı dakka bekle gösterecem" dedi. 10 dakka geçti hâlâ bı şey göstermeyince tekrar "az göster" dedim. bu sefer " ya bı dakka ya bı dakka yaaaaaaa" diye cemkirdi. sonra saçlarını yeleleri uçuşan pozisyona getirip kağıtla beraber tamamen kapandı masaya. malından mal bağışlıyor bana sanki şerefsiz. mirasını bana devredecek sanki şıllık. sanki gotunu aç dedim ha.

olması gerekeni yapıyordur.
hakkını yedirmeme ve kendini enayi yerine koydurmama konusunda atılan ilk adımlardandır. öğrencilik bitip iş hayatına atınıldığında; her arkadaşına her sorunun cevabını veren, kendi emeğini başkalarıyla fütursuzca paylaşan kişi, onun bunun işini yapan, aptal insanların haksız yere emeksiz yere para kazanmasına sebep olan kişi oluyor.

hocam ödev vardı diyen arkadaştır aynı zamanda.

göstermeyen asla şeresfiz değildir.
göstericem deyip yan çizenler vardı onlar şerefsizdir.

ben de bu şerefsizlere ders boyunca dikkatini dağıtarak, konuşmaya tutarak ve tahtaya yazdırarak sıvavda başarısız olmasını sağlarım. sonra da kağıdımı ben göstermem. gördün mü it. sözünü tutacaktın.

sınav öncesi göstereceğim diye söz verip göstermiyor ise şerefsizdir yorumuna katılmakta olduğum sözde arkadaştır. ben kopya da çektim, kopya da verdim. kopya çekmedim diyen yalan söylüyordur. derslerim ne iyi ne kötüydü, tarih dersim çok iyiydi bir tek. öğrenci milleti dersinin not gidişatına göre sıkışınca mecbur kalır illa.

zorunda mıyım

bizim üniversitede kopya çekenler çarmıha gerildiğinden kimse kolay kolay cesaret edemez.

kendilerine göre sebeplerden, sınavda kağıdının görünmesini engellemek için tüm vücudunu kullanan arkadaştır.

ben de onlardan birisiyim maalesef. lise hazırlıktayken nedense kopya vermek, istemiyordum. ''ben çalıştım banane'' diyordum içimden sanırım. sanırım diyorum, çünkü aradan uzun yıllar geçti çok da emin değilim. neyse, o kopya vermediğim arkadaş yıl sonunda sınıfta kalmıştı. sonradan üzüldüm de ama olan olmuştu bir kere.

sonra o arkadaşım hazırlık sınıfını geçemediği için düze liseye (biz süper lisedeydik) transfer olup oradan devam etti.

şöyle bir düşününce eğer bizimle beraber okusaydı, belki bambaşka bir yoldan ilerleyecekti hayata. kader gerçekten çok şaşırtıcı bir olgu. çok iyi anlaştığı sıra arkadaşından kopya alamadığı için başka bir yola girip devam etti. tabii ki işin esasında kendi hıyarlığıyıdı. derslerine yeterince özen gösterse sınıfı geçmemesi imkansızdı da. ama onun öyle bir kırılma yaşamasında benim de rolümün olması bana her zaman gerip hissettirir.

kopya iğrenç bi şey, çalış yap olm. tek akıllı sen misin milletten alcan geçecen dersi hee. lisede bazı hocalar kopyaya izin veriyordu. o ocubu bucu bucu evlatlarini hic sevmezdim.

kopya verende işleme tabii tutulur çünkü.

neden versin ki?

mecbur mu? çalış sen de doldur kağıdı.
sorumsuzluğunun cezasını o çekmeye mecbur mu?

ya kopya çekmeyi öğren ya da git dersine çalış derim. suçuna başkasını bulaştırma!