41.
çok küçük bir parça canlı kefir mayası bulsanız kendinizin, hiçbir koruyucuya ihtiyaç olmadan üretebileceği süt ürünü. kefir mayası haşlanmış brokoli çiçeğine benzer. yoğurt mayalar gibi sütü mayalarsınız. 24 saat sonra kefir olmuştur. kullanılan maya miktarına bağlı olarak kefir sulu ya da koyu olur. tülbentten süzüp içilecek kısmı ayırırsınız. üstte büyümüş olarak maya kalır. mayalaya mayalaya maya miktarınız artar. isterseniz kurutup daha sonra kullanır, isterseniz dosta arkadaşa dağıtırsınız.
devamını gör...
42.
bir ara düzenli bir şekilde yaptığım, ancak mayasını muhafaza etmek zor gelince yolları ayırdığımız fermente edilmiş süt ürünü.
devamını gör...
43.
migros'ta ukrayna malı vivo marka maya ile yaptığımız tadı ayrana benzeyen sağlıklı içecek.
böyle hazır maya ile yapınca ne kadar sağlıklı oluyordur bilemiyorum ama çok pratik oluyor. oda sıcaklığında 2 gramlık mayayı 2 litre süte serpiştirip tahta kaşıkla karıştırıyorum. 24 saatte kefirimiz hazır.
sadece maya doğurmuyor. tek seferde bitiyor. acaba yoğurt gibi kendisinden mayalanan nasıl olur, onu da bilmiyorum.
böyle hazır maya ile yapınca ne kadar sağlıklı oluyordur bilemiyorum ama çok pratik oluyor. oda sıcaklığında 2 gramlık mayayı 2 litre süte serpiştirip tahta kaşıkla karıştırıyorum. 24 saatte kefirimiz hazır.
sadece maya doğurmuyor. tek seferde bitiyor. acaba yoğurt gibi kendisinden mayalanan nasıl olur, onu da bilmiyorum.
devamını gör...
44.
kefiri kaybettim mutfak içinde
hazırı bulunur mayası bulunmaz.
böyle bir içecek. mayasını bulmak ayrı zor, muhafaza etmek ayrı uğraştırıcı. yok tahta kaşık kullanacaksın yok her sabah selam tatlım filan diyeceksin vs.
anneme yapsana diyorum ay aman diyor. hazırları da pek keyifli olmuyor maylezef.
hazırı bulunur mayası bulunmaz.
böyle bir içecek. mayasını bulmak ayrı zor, muhafaza etmek ayrı uğraştırıcı. yok tahta kaşık kullanacaksın yok her sabah selam tatlım filan diyeceksin vs.
anneme yapsana diyorum ay aman diyor. hazırları da pek keyifli olmuyor maylezef.
devamını gör...
45.
epeydir kefirini kendisi mayalayan bir tüketici olarak kefir ve evde mayalama konusunda bazı bilgiler vermek istiyorum:
kefir, kafkasya kökenli bir maya-bakteri. uzun yıllardır süt mayalamakta kullanılıyor. hemen hemen her türlü sütü mayalayabilir, ama sonuçları farklı olur. bu maya-bakteri grubu sütün içindeki laktozu ve proteinleri parçalıyor ve kefir ortaya çıkıyor. kefir mayası karnabahar taneleri şeklinde, beyazımsı ve yumuşakça partiküller. birkaç milimetreden 1-2 santimetreye kadar büyüyebiliyor. büyüdükçe parçalanıyor, yani "ürüyor". kefir mayasının dış kısmında daha çok bakteri kolonileri, merkez kısmına doğru da mantar kolonileri yer alıyor. bunları bir arada tutup şekli veren lifler ise mayalar tarafından üretiliyor.
bir litre sütü alıyorsunuz. çiğ süt aldıysanız mutlaka kaynatıp soğutun. sütümüzü mayalamak için geniş ağızlı bir sürahi veya kavanoz uygundur. sütü ve mayayı buzdolabında saklıyorsanız -ki öyle olmalı- sütü ve mayayı doğrudan dolaptan çıkartıp sürahimize koyabiliriz. üzerini içine böcü börtü düşmeyecek ama hava alıp vermesine izin verecek biçimde kapatıyoruz (çünkü fermantasyon sırasında kefir co2 üretiyor). sonra da bu sürahiyi alıp oda sıcaklığında ve karanlık bir yere koyuyoruz. işte hepsi bu. bir litre süte yarım su bardağı kadar kefir mayası koyduysak yaklaşık 20-24 saat sonra taze kefiriniz olmuştur. bu aşamada kefir tadı süte daha yakındır. alkol ve asit oranı düşüktür. normalde kefirdeki alkol oranı %1'in altında. mayalanma devam ettikçe alkol ve asit oranı artar, aroması kuvvetlenir, kefir yoğurtsu bir görünüm almaya başlar, sıvı ve katı kısımları ayrılır. daha ekşi ve ayrana yakın bir tat olur. sonra tadı fazla keskinleşiyor. hangisini sevdiğinize siz karar vereceksiniz ve o aşamada süzme işlemine başlamalısınız. süzmeden önce bir tahta kaşıkla kefirinizi karıştırıp homojenize ederseniz süzmeniz daha kolay olur. bu arada şu metal değme işini de açıklayalım, kefir mayası metalden hoşlanmıyor. o nedenle kefiri daha çok plastik, cam veya tahta ekipmanla hazırlıyoruz. ama metal değdiğinde de hepsi birden anında ölmüyor. yani tahta veya plastik kaşığınız yoksa karıştırma işini metal kaşıkla yapabilirsiniz ama kaplarınız cam veya plastik olmalı. bu karıştırma işini mayalanma esnasında da bir-iki kez yaparsanız daha homojen bir mayalanma sağlarsınız. mayalar ilk başta sürahinin dibindeyken, mayalanma devam ettikçe yüzeye çıkarlar. çünkü sütün yoğunluğu mayalandıkça artar. karıştırıp homojenize ettikten sonra geniş bir kaseye süzgecimizi koyup kefiri süzüyoruz. koyu bir kefiriniz varsa kaşıkla süzme işlemine yardımcı olmanız gerekebilir. süzme işi bitince süzgeçteki kefirleri musluk suyunda güzelce yıkıyoruz ve sonra cam kavanoza koyup üzerlerini örtecek kadar su ekliyoruz. eğer musluktan akan su çok klorluysa kefirleri şişe suyunda saklamanız daha iyi olur, ölmesin garipler. sonra bu kavanozu buzdolabına koyup kefirimize dönüyoruz. süzülmüş geniş kaptaki kefiri saklayacağımız kaba (ben eski cam süt şişelerini kullanıyorum) aktarıp buzdolabına koyuyor veya afiyetle içiyoruz.
temiz bir suya koyduğunuz kefir mayaları buzdolabında 7-10 gün bekleyebilir. süre uzadıkça ölüyorlar. maya miktarınız zamanla artacaktır, atmayın, konu komşuya verin. kefir mayaları süzme sırasında içeceğiniz kefire kaçabilir, yenebilirler sorun olmaz, hatta antikanser olduğu iddia ediliyor, kafkasyada salatalara koyuyorlar. buzdolabında temiz suda sakladığınız kefiri mayalama yapacağınız zaman tekrar yıkayıp süte koyuyorsunuz. suda bekledikçe üzerlerinde sümüksü bir salgı oluşuyor, normaldir.
kefir, kafkasya kökenli bir maya-bakteri. uzun yıllardır süt mayalamakta kullanılıyor. hemen hemen her türlü sütü mayalayabilir, ama sonuçları farklı olur. bu maya-bakteri grubu sütün içindeki laktozu ve proteinleri parçalıyor ve kefir ortaya çıkıyor. kefir mayası karnabahar taneleri şeklinde, beyazımsı ve yumuşakça partiküller. birkaç milimetreden 1-2 santimetreye kadar büyüyebiliyor. büyüdükçe parçalanıyor, yani "ürüyor". kefir mayasının dış kısmında daha çok bakteri kolonileri, merkez kısmına doğru da mantar kolonileri yer alıyor. bunları bir arada tutup şekli veren lifler ise mayalar tarafından üretiliyor.
bir litre sütü alıyorsunuz. çiğ süt aldıysanız mutlaka kaynatıp soğutun. sütümüzü mayalamak için geniş ağızlı bir sürahi veya kavanoz uygundur. sütü ve mayayı buzdolabında saklıyorsanız -ki öyle olmalı- sütü ve mayayı doğrudan dolaptan çıkartıp sürahimize koyabiliriz. üzerini içine böcü börtü düşmeyecek ama hava alıp vermesine izin verecek biçimde kapatıyoruz (çünkü fermantasyon sırasında kefir co2 üretiyor). sonra da bu sürahiyi alıp oda sıcaklığında ve karanlık bir yere koyuyoruz. işte hepsi bu. bir litre süte yarım su bardağı kadar kefir mayası koyduysak yaklaşık 20-24 saat sonra taze kefiriniz olmuştur. bu aşamada kefir tadı süte daha yakındır. alkol ve asit oranı düşüktür. normalde kefirdeki alkol oranı %1'in altında. mayalanma devam ettikçe alkol ve asit oranı artar, aroması kuvvetlenir, kefir yoğurtsu bir görünüm almaya başlar, sıvı ve katı kısımları ayrılır. daha ekşi ve ayrana yakın bir tat olur. sonra tadı fazla keskinleşiyor. hangisini sevdiğinize siz karar vereceksiniz ve o aşamada süzme işlemine başlamalısınız. süzmeden önce bir tahta kaşıkla kefirinizi karıştırıp homojenize ederseniz süzmeniz daha kolay olur. bu arada şu metal değme işini de açıklayalım, kefir mayası metalden hoşlanmıyor. o nedenle kefiri daha çok plastik, cam veya tahta ekipmanla hazırlıyoruz. ama metal değdiğinde de hepsi birden anında ölmüyor. yani tahta veya plastik kaşığınız yoksa karıştırma işini metal kaşıkla yapabilirsiniz ama kaplarınız cam veya plastik olmalı. bu karıştırma işini mayalanma esnasında da bir-iki kez yaparsanız daha homojen bir mayalanma sağlarsınız. mayalar ilk başta sürahinin dibindeyken, mayalanma devam ettikçe yüzeye çıkarlar. çünkü sütün yoğunluğu mayalandıkça artar. karıştırıp homojenize ettikten sonra geniş bir kaseye süzgecimizi koyup kefiri süzüyoruz. koyu bir kefiriniz varsa kaşıkla süzme işlemine yardımcı olmanız gerekebilir. süzme işi bitince süzgeçteki kefirleri musluk suyunda güzelce yıkıyoruz ve sonra cam kavanoza koyup üzerlerini örtecek kadar su ekliyoruz. eğer musluktan akan su çok klorluysa kefirleri şişe suyunda saklamanız daha iyi olur, ölmesin garipler. sonra bu kavanozu buzdolabına koyup kefirimize dönüyoruz. süzülmüş geniş kaptaki kefiri saklayacağımız kaba (ben eski cam süt şişelerini kullanıyorum) aktarıp buzdolabına koyuyor veya afiyetle içiyoruz.
temiz bir suya koyduğunuz kefir mayaları buzdolabında 7-10 gün bekleyebilir. süre uzadıkça ölüyorlar. maya miktarınız zamanla artacaktır, atmayın, konu komşuya verin. kefir mayaları süzme sırasında içeceğiniz kefire kaçabilir, yenebilirler sorun olmaz, hatta antikanser olduğu iddia ediliyor, kafkasyada salatalara koyuyorlar. buzdolabında temiz suda sakladığınız kefiri mayalama yapacağınız zaman tekrar yıkayıp süte koyuyorsunuz. suda bekledikçe üzerlerinde sümüksü bir salgı oluşuyor, normaldir.
devamını gör...