kendini çok yalnız hissetmek

maalesef mesaj atanımız bile yok. gerçekten çok yazık.
oysa kandilini kutlayacağım ne söslüq qısları vardı.

ben yine.

ben uyuyorum, kalktığımda sözlükte 35 mesaj görürüm inşallah dinimiz amin.

not ; 1 mesaj atan bile olmaz. belki vodafone atar. ben de seni seviyorum vodafone.

bir de dibini görmüşlüğüm var ; #884572

o kadar yalnızım ki iç sesim dahi benimle konuşmuyor.

oğlum kafamda süper bir erkinlik var
yalnız arkadaşlar5 er 10 ar tl ateşleyin bana
bi kaç para karşılığı sohbet eden kadın siteleri biliyorum.
oradan bi kaç kadına sırayla soru soralım.

yalnızlaşmak sözlük anlamı olarak, yalnız duruma gelmek olarak tanımlanır ve insanın yalnızlığı çoğu zaman maddesel boyuttan çok ruhsal boyuttadır. bu konuyu aslında(bkz: hakan günday) kinyas ve kayra kitabında oldukça güzel bir şekilde anlatmış:yalnız kaldım. kalabildim! altı milyarın arasında doğdum. ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından...

tam şu anda içinde olduğum duygudur.

komser şekspir’deki kadir inanır gibi atatürk büstüne gidip çok yalnızım be atam diyesim var ama en yakın büst bir ilköğretim okulunun önünde ve ben mesai saatlerinden sonra okul görmek istemiyorum.

ben çocukken de yalnızdım ama farkında değildim. yani aslında herkesi yalnız sandığım için bunun normal bir şey olduğunu sanıyordum. büyüyünce tercih edilen bir yalnızlık yaşadım ama yalnız hissetmek bambaşka bir şeymiş.

kendimi çok yalnız hissediyorum ve bunu değiştirmek için bir şey yapasım yok. beni seven çok insan var. aralarında benim sevdiklerim de var. ama nedense bu yalnız hissetmemi engellemiyor.

sanki evimin tüm su tesisatı yerle bir olmuş da ben bir gün daha duş almazsam metrodaki evsizler gibi kokacakmışım gibi bir his var içimde. kimseye gidemiyorum duş almak için. ve sonra kendime kızıyorum, yalnız hissetmeyi anlatacak örnek olarak bunu mu buldum diye.

çok dengesiz bir yalnızlık hissi bu. gemileri yaktıracak kadar dengesiz. insan hangi kapıyı çalacağını bilmiyor bazen. çalacak kapınız varsa hiç durmayın çalın. açan birileri mutlaka olacaktır.

kendimi bildim bileli yalnızım çünkü kapasitem tek kişilik.artık bunu kabul ettim

gerçekten yalnız olmaktan bazen daha acı vericidir. gerçekten yalnızken, zaten yalnızım abi kimsem yok * diyip kabullenip yollar ararsınız. sosyalleşirsiniz. yeni insanları hayatınıza almaya bakarsınız. ama etrafınızda bi kalabalık varken bunu yaşamak, varlık içinde yokluk çektirir. insanın ruhuna bir çeşit azaptır. ulan bu kadar insan var etrafımda niye böyle hissediyorum diye düşünmekten alıkoyamazsınız. bunun en kralını lisede yaşadım.
lafın kısası her iki türlüsü de zordur.
siz yine de yakınlarınızda size değer veren insanların kıymetini bilin. bunun için onların yokluğunu beklemeyin sonra çok acı oluyor. *

bugün pozitif enerjiyle doluyum hissetmeyin lan kendinizi yalnız felan.
bazılarınız sinir bozucu felan ama alıştım artık göz devirip yola devam ediyorum. ahah.
mesaj kutum açık ma hep diyorum dert dinlenir ilanı felan mı asalım illa?
yalnızlık hissiyatı kolay geçmez. hele çok yalnız hissediyorsanız..muhabbet sonunda yine yalnız hissedebilirsiniz uyarı geçeyim...
ama artık çok yalnız olmazsınız. puahah.

tek başıma sıkılıyorum,bir kişi gelince de çok kalabalık oluyor. en iyisi çocuklarla oynamak.

(bkz: herkes yalnızsa neden herkes yalnız)

tam olarak bundan hissediyorum şu an. nöbetteyim, tekim ve hasta yok. bi an önce sabah olsun lütfen.

ay sizin mesleğiniz buykem hastanız yok ama ben doktor değilim hastam çok...

hayat acımasız...

bu gece olandır.
annem evde yok.
marvin * bana mı küstü, annem yok diye mi bozuk bilmiyorum ama işte yalnız kalmak istedi.

geceleri evde tek olmak korkutuyor beni.
bunu kendime 31 yaşında itiraf ettim, dün gece. artık yeter, dağları deldim tek başıma, çölleri aştım bir tek ben, erleri yendim kız başıma diye diye hakikaten pehlivan oldum.

ya biz bi de alet edevat da taşıyoz sahilde. gerçekten kafes mafes. başta oğlanlar diyo ki sisi sen 2 tane al ben 8. 3. turda diyo ki hadi 5-5.

ya nihayetinde işte içimde bir minik kız çocuğu olduğunu düşünüyorum. ki sözlük yazarlarının çocukluk fotoğrafları başlığında paylaştım nasıl bir çocuk olduğunu.*

neyse yani arkadaşlar korkuyorum sonuç olarak. kediyi yakaladım sarıldım işte. o da duygusal biraz, hasta olunca başımda bekliyor bi de ağlayınca. ikisi de yoktu ama suratıma bir tane patlatıp kaçmadı bi 3 dakika falan tahammül etti bana. çok iyi biri gerçekten.

ben insanla uyuyamam. yastık ve oyuncak ayıyla uyurum. ya neden insanla uyumak isteyeyim sabit bir kütle yani. bir tane edepsiz alıştırdı beni buna. çok da zorlandım ya, ayıp olmasın diye kovamadım ama günlerce de uyumadım yani. neyse sonuç olarak alıştırdı. bazen güzel olabilen bir şeymiş. böyle duygusal ve zayıf anlarımda ihtiyaç duyuyorum.

ya sonra diyorum ki amaan sisi ne gerek var, insan dediğin yanar döner bir biyolojik kütledir. boş ver yani, ayı var, kedi var.

bir tane allahın kuluna güvenmiyorum.

deadlift yap geçer.

her an her dakika her saniye her salise aslında dibine kadar hissediyorum ki. çok anlatabileceğim bir yerde de değil aslında.

ilk lisede başladı galiba görünür olmaya. hep yalnızdım hep yalnız bırakıldım. düştüğüm anlarda bile kendimin diğer elini tuttum da kalktım.

dibin dibini gördüm, yine bir başına kendimi kazı kazıya çıkardım.

bazen bir ses istiyor insan, geçecek desin.. buradayım desin, gerçekten duysun ama olmadı yani. olanlar da duymuyor bence beni genelde. duysalar anlarım. evet derim zor zamanımda arayabileceğim biri var.

hayatımdan kimseyi çıkaramam mesela ama çok kolay çıkarılırım. laaağn niye bu kadar kolay bu işler nasıl bu kadar kolay. hiç mi içiniz üzülmüyor benim yanıyor mesela biri çıkıp gittiğinde. ben çıkaramam çünkü. hani arkadaştık hani seviyorduk. hani iyiki vardım. bir sürü kabul edilmesi gerçekler. falan filan.

annemin karnına dönmek isterim bu kadar başa çıkmaya çalışırken mesela. o da zor tabi.

yani içinden geçmesi zor bir duygu.

olmak istenilen kişi ile olunamaması sonucunda da ortaya çıkabilecek olan haddinden fazla can sıkıcı durum.