kendini jiletleyen insan

90lı yılların pop kültürünü öldürüp arabesk rapi arşa çıkarmış, bununla beraber derdini jiletlere anlatmış insan topluluğu

yapmayın öyle şeyler. cici insanlar olun siz.

özgür iradesiyle büyük hatalar yapan veya elinde olmadan çok fazla travma yaşayan insandır.

manyaktır, yarın öbür gün çevresine sinirlenirse onları da doğrayabilir. o yüzden; psikiyatri servisine yatırılıp, tedavisini görmesi lazım. bu bir davranış şekli değil çünkü, hastalık.

(bkz: kendime saygım yok davranışı)

lisede vardı böyle tipler. hepsi erkek de değildi, kadın olan da vardı. ömür boyu taşınacak saçma sapan eylem. en iyi yolu dövmeyle kapatmak. yoksa iş görüşmesinde de sormayın sakın : niye beni ikinci görüşmeye çağırmıyorlar ki acep?

aman yarebbim. ilkokulda böyle bir çocuk vardı ve bana aşıktı. çocuğun yüzüne bakmaz ve getirdiği hediyeleri de yerlere atar üstüne basardım. hep kollarını çizerdi. yaş o zamanlar 11 12. o zamanlar yaşadığımız çevrede böyle şeyler çok olağandı. selam yerine karşıdan gelene bir bıçak atılırdı. şükür ki biz kavimler idik ve orda çok durmadan göçüverdik.

meslek lisesinde atar yapınca günde beş öğün dayak yiyen insanımsıdır.

bunu yapan bi abim vardı. kafası o kadar uçuyordu ki çektiği acıyı arttırmak için jiletten sonra yaranın üstüne porçöz gibi yakıcı temizlik malzemesi döküyordu.

yaşadığı sıkıntıların birazına vâkıftım ama kendi içinde ne yaşıyordu da kendine bu kadar acı çektiriyordu onu bilemiyorum.

arabesk müzik dinler, sosyo-ekonomik olarak alt sınıftadır, imkansız bir aşka tutulmuştur, zavallıdır.

allah tan dövme çıktı da bunlar azaldı. şimdi bunların ellerinde kollarında her yerinde tuhaf yazılar dövmeler var.

kafasının içinde beyin yerine kuru üzüm taşımaktadır.

evet yine çok bilen sözlük yazarlarının birilerini aşağılayarak kendini tatmin etmesi esasına dayalı bir başlık açılmış.
kendine zarar verme davranışının pek çok nedeni olabilir. hiçbir şey bilemediyseniz ten ve iz adlı güzide eseri okuyarak bir giriş yapabilirsiniz. sonra ergenlerde / yetişkinlerde öz-yıkım gibi anahtar kelimelerle bir iki arama yapıp 2-3 makale okuyabilirsiniz.
her zaman havalı olma / dikkat çekme / cool görünme amacı taşımaz. hatta psikoz temelli kendine zarar verme davranışları bile görülebilir.
çok şiddetli bir içsel çatışma söz konusu olabilir.
genellikle kişi bunu düşünerek yapmaz zaten, dürtüsel bi' eylemdir. kontrol edilemeyen bir hissin (bkz: öfke) dışavurumu olabileceği gibi, hissizlik ile mücadele etmeye çalışan kişinin herhangi bir şey hissetme (iyi veya kötü) arzusundan da meydana gelebilir hadise. boşluk / hissizlik gibi ruh haline sıklıkla kapılan borderline kişilik bozukluğundan muzdarip kişilerde bu davranışın sık görüldüğü söylenir.

yani siz beden dismorfisi olanı şekilci, kişilik bozukluğu olanı karaktersiz, bipolar olanı dengesiz, şizofren olanı manyak olarak yaftalayacağınıza iki saniye kendinize bakın. yemin ederim paçalarınızdan empati yoksunluğu ve yüzeysellik akıyor. *

yaşadığı şeylerin düşüncesinde boğulmamak için, kendini fiziksel bir acıyla sınayan kişi olduğunu düşünüyorum. o yaşadıkları şeyleri belki zor da olsa atlatır ama o iz o yaşananları daha dün gibi hatırlatır.

o insanı da anlamak lazımdır. kim bilir neler yaşadı, kaç hayali yıkıldı, mutluluğu aramaktan ne kadar yoruldu. canı burnuna gelmiş insandır, ölümü en yakını gören insandır, hayatı karanlığa esir olmuş insandır. umutsuzluk kaderi olmuş, geleceği olmayan insandır. yalnızlık ismi olmuş, sessizlik evi olmuş insandır...

içindeki acıyla ancak fiziksel acı yaşayarak baş edebilecek noktaya gelmiştir. bu noktaya gelmeyen kimse o derin acının fiziksel acıyla nasıl da rahatladığını bilemez. genelde sosyoekonomik olarak alt sınıf olanları seçtiği bir yöntem olduğu için aşağılanır. napsın garibim içi acıyınca gidemiyor şöyle kafa dağıtmaya maldivlere çekemiyor burnundan yüksek kalite kokaini. alıyor bakkaldan 3 kuruşluk jileti basıyor.

bu mevzunun bu denli edebiyatının yapılmasına hayret ediyorum. bir de hep birbirine benzeyen tiplerin bu eylemi yapmasından ötürü yenilen damgalar var. o da hiç mantıklı değil.
bunu yapan insan ya stres atıyordur ya da keyif alıyordur. olayın özeti bu. daha da sorgulatan bi kısmı yoktur herhalde.

acı ile beraber salgılanan ve bünyeyi mutlu eden 'bilmem ne' hormonu sayesinde hayattan bezenlere birazcık nefes aldıran façalama dediğimiz aktiveteyi uygulayan insan.

façalanmış kollar yaşadığınız muhite göre bir koruma kalkanı haline dönüşebilir. çünkü bir açıdan korkutucudur.
şahsen ben kavga etmek istemem. hele ki o kol 'canım anam' dövmesi ile pekiştirilmişse...

façalanmış kollar sosyal statünüzü de etkiler veya etkileyecektir. bir açıdan bu da korkutucudur.
çünkü canım anam dövmesinin hemen altına bir yerlere el yazısıyla kendi ismini görmek isteyecek bir hatun ile evlilik de kuvvetle muhtemeldir.

statü sahibi olduktan sonra yapmak en güzeli.
bazı şeyleri beyaz türk şımarıklığında, beyaz türk aidiyetisizliği ile yapacaksın; güvenli bölgede yapacaksın.

türkiye hayatından hiçbir şey feda etmemişlerin, etmişcesine bir şeyler olduğu; olmasa da olduğu, en azından bir şeylerin olduğu, hiçbirinin sana kalmadığı ama her şeyin bazılarının olduğu bir ülke.
adamlar, son senelerinde, müslüm'ü bile müslümcülerin elinden aldılar!!
neyse...

ibrahim tatlıses'ten bütün façalı kollara gelsin
'bir tek dileğim var, mutlu kol yeter!!'

bu başlığı görünce ilkokul yıllarında kendini kesen amipler aklıma geldi. dışardan görende zanneder ki küçük emrah gibi acılar içinde yaşıyor. oysa dertlerin olsa bile ruhsal psikolojik destek almak varken kendini kesince eline ne geçecek.