kendini vazgeçilmez sanan insan

dünya'nın kendi etrafında döndüğü falan da zannediyordur.

ederin fazla değer verilmiş insandır. o kendi kendine sanmamış sandırılmıştır.

göt gibi ortada kalacaktır.

acaba diye düşünüyordum. benim hayatta tek işim başkalarının umutlarını yıkmaktan mı ibaret? yaşamaya, hareket etmeye başladığımdan beri, kader, beni başkalarının dramlarının sonuna yetiştiriyordu, sanki kimse bensiz ölemeyecekmiş ya da acı çekemezmiş gibi.

ben, beşinci perdenin vazgeçilmez kişilerindenim; ister istemez celladın ya da hainin sevimsiz rolünü oynamak zorundayım.

ben. vazgecilmezim. bence main characterim bu dunyada.

hatta o yuzden biri benle iletisimini kesince sen kaybedersin diyom. sonucta ben yani bu, boru degil aga.

narsistleri beslemek yasaktır

yönetim

vazgeçenler, vazgeçilenleri asla unutmazlarwfsfgs.

finalde kötü sürpriz yaşayacak kişi. herkesin alternatifi vardır. dolayısıyla "benden vazgeçemez" ya da "sensiz yaşayamam" gibi laflar uzay boşluğunda kaybolmaya mahkumdur. herkes "o" olmadan da yaşar. sadece bazen gönülden geçen şudur: "sensiz de yaşarım ama seninle daha bir güzel yaşarım."

klişe ile bitireyim: "mezarlıklar, kendisini vazgeçilmez sananlarla doludur."

bu şekilde düşünen insanlara genelde tek bir soru sorarım. bir gün bütün kainat yok olacak ve sen vazgeçilmezsin öyle mi ? ardından gelen sessizlik zaten yeterli oluyor.