kendinizi gerçekten mutlu hissettiğiniz son olay

uzun zamandır mutlu hissetmiyorum. bugün bir arkadaş okula gitmediğim günün notlarını atmıştı,o biraz mutlu etti sanki!

tam bir mutluluk olarak. işte ege 2026 mart ayında 4 yaşına girecek, doğmadan 9 ay öncesi ne zaman yapar?
hakan dayımla eşi tuba, beni akşamüstü bir yemeğe davet etti. manasız bir gün böyle, hafta içi filan. biraz oturduktan sonra, "çocuk bekliyoruz" dediler.

rakıyı mı çekeyim, tebrik mi edeyim, sigara mı yakayım, ki kaçışımdır, hemen sigara yakarım, göz möz kaçırırım. dedim ben bir lavaboya gideyim.

geldim.
tuba dedi, burada da ağlayabilirdin.

hakan dayımla aramda 6 yaş filan var. çok severim. zürriyetini görecek olma düşüncesi, boğazımı düğümlemişti.

ben her boka ağlarım zaten ama mutluluktan verdiğim bir ağlama tepkisiydi.

3 buçuk yaşında şimdi. fırlama bir şey. tazmanya canavarı gibi. erkek çocuk işte. lego alacağım, yaşı geldi.

son o işte. o gün nasıl keyifle içtim tüm akşam gece. güzeldi.

mangalda köfte ekmek gömerken.

uyuyordum demin.

doğum günümde arkadaşlarımın en sevdiğim kitabın birinci baskısını almaları. kitap konusunda takıntılı olduğum için zaten bende de birinci baskısı vardı ama düşünmeleri bile çok tatlıydi benim için.

bir de duyduğum"oyyy, boncuk gözlüm benim" cümlesi. saçma, belki de gereksiz şekilde mutlu etmişti beni.

mutlu oldugum her an gercek mutluluk, az önce bi reelse güldüm

oglandan bugun şöyle bişi geldi mailden. ben boyle farkindalik getiren kitaplar okumuyorum artik diyemedim tabi ama cok sevindim ya sozluk

30 dk önce
eve geldim
yemek yiyip çay içicem

gerçek mutluluğun ne olduğunu bilmiyorum ancak güneşli bir günde neşeli bir ritim tutmak sıradanlık setinin ötesine taşıyabiliyor insanı.

geçen bi gece acayip iyiydi mesela. kızım dedim. öl me din.