kırgınlık

mutluyken daha belirgin olan gönül çatlağı.

"lan bi de kendinle çelişme be hıyar" dediğinizi duyuyorum ve kulaklarımı kapatıyorum.

kızgınlık güzel bak, ona lafım yok, ana avrat indir aşağı, olmadı kovala döv, beceremezsen kaç. mutlu iken vurmuyor insanı.

ama kırgınlık başka, "karşı taraftan" beklenenlerin, hayallerin, umutların olmayacağını bile bile, öküz gibi bile bile hem de bir sese yeniden tutunuyor insan.
ömür feda edilecek bir ses bu, su gibi.

tek kusur; ben suyun sesinden anlamıyorum. kalmam mı gerek, gitmem mi gerek, sarmam mı gerek, kaçmam mı gerek zerre fikrim yok.

suya bakıyorum, o bana bakıyor ve önümden anlamadığım bir dilde bişiler söyleyip gidiyor. gitmek istediği yere.

yokluğuna bir tık sesi eşlik ediyor, "burada ya işte, mutlu ol hıyar" diyen iç sesimi bastırıyor.

su akıyor ve ben bakıyorum.

geçici histir. bazen 1 gun bazen 1 ay sürer ama geçer kırgın insanın gönlü çabuk alınır eğer cidden kırgınsa.
yok eğer trip atıyor, kendini fiştekliyorsa zaten bırakın onun gönlünü de almayın.

vücudum kırgın benim. ayağa kalkmak istemiyor.

kırık bir cam kadar keskinleştim mi yoksa paslı bir makas kadar köreldim mi bilmiyorum. her şeyin üst üste geldiği bir buhran andan yazıyorum. sana da olmuştur elbet ama ben bu cephede tek başıma olmaktan, delik deşik olan kalenin duvarlarından ince ince akan sulara yön vermekten yoruldum. kaçıp gitmenin arifesindeyim. geriye bakıp toz topraktan başka bir şey görememekten yoruldum. yordun insan hem de çok yordun. bazı anlar içten bir gülümsemenin huzuruna kanıp kulak üstüne yatıp unutacaktım tüm dertleri. ama rahat bırakmadınız, bir beni bu dünyaya sığdıramadınız...

tıbbi literatürde malaise şeklinde geçen durum.

genel bir yorgunluk, keyifsizlik hali.
viral enfeksiyonlarda oldukça sık ortaya çıkan bir durum.
ani şekilde iştah kesilmesi, boğazdan lokma geçmemesi hadi tartı kaybı açısından sorun değil de,
tüm gün kemiklerin sızım sızım sızlaması hiç hoş değildi.
sanki böyle içerden dışarı doğru tek tek iğne batırıyorlarmış gibi.

gözünü sevdiğimin parol'ü, enfluvir'i.
höf.

"kızgınlığım geçer de kırgınlığıma çare bulamadım" sözünü çok severim. kızgınlık bu söze göre sevdiğin insanlara karşı geçici his, kırgınlık ise bir ömür boyu sürecek bir hadise.

kızgınlık ile arasında çok büyük fark vardır.

(bkz: bir harf herşeyi değiştirir)

insanın içine işler durur orada.

geçenlerde kırgınlığı tek bir kelimenin varlığına indirgeseydim bu anca "peki" olurdu diye düşünmüştüm. peki; söylenebilecek tüm sözlerin artık anlamı ve boşa harcamanın gereksinimi olmayışını, karşı taraftan vazgeçip uzaklaşmanın bir adımı, kendi içinde verilen savaşın tanımıydı. kırgınlık, kendinden kısa ve küçük bir pekiye sığacak kadar ama yutkunulanların ağırlığını kaldıracak kadar sağlam bir duygu. kırgınlık kolay telafi edilmiyor genelde de telafi etmekle uğraşılmıyor.

kırmaktan iyidir kırılmak. kırdığın takdirde huzur bulamazsın ama kırıldıysan bir şekilde telafi ediyorsun.

bir paket unun mutfakta yere düşmesine ve ortalığa dağılmasına benzetirim. yere düştüğünde neredeyse hiç ses çıkmaz. kırgınlık da böyle sessizdir. ama her yere dağılır . dağılan unu tamamen temizlemek de çok uzun zaman alır. sen bütün mutfağı süpürdüm sildim, hiçbir yerde un kalmadı zannedersin. un tozu uçar mutfak peteklerine, dolap üstlerine, kapı pervazlarına yerleşir. sessiz diye bıraktığı tahribat küçük zannetme . özür diledim, gönlünü aldım bitti gitti diye düşünme. gönül ne zor alınıyor bi bilsen.

zamansız gelen misafir gibidir gitmek de bilmez evime yerleşti

bende fazlasıyla var isteyene uygun fiyata kilosu ile satabilirim

sevgiyle doğru orantılı olması can sıkıcı olan bi durum.

kızgınlıkla, bozulmayla, üzülmeyle alakası olmayan ayrı bir duygu kırgınlık.

çoğu zaman karşıdakinin bilmediği ve telafisinin de olmadığı bir duygu kırgınlık.

kızgınlığın, bozuntunun ve üzüntünün harici, geçmeyen bir duygu kırgınlık.

diğerleri birkaç saatte geçebilir lakin adı üstünde kırılmışsın-kırmışsın, geçmez öyle.

eskisi gibi de olmaz.

kardeş erkeksen kırgınlığın kimsenin umurunda olmaz. gülün dikeni düşer, gül benim için düştü sanar. ona göre.

kendinizin kıymetini bilin.

buna maruz kalan kişide, ağır ruhsal hasarlar açabilen kötü bir durum.
kırgınlık herşeyden önce kalbi yorar.
çünkü hayal kırıklığı yaşamıştır kişi. şaşkındır, üzgündür hatta yakıştıramıyordur bu haraketi bunu yapan kişiye.
kırgınlık basitçe geçiştirilebilecek birşey değildir. uzun yıllar sürebilen ve zamanla intikam duyguları bile oluşturabilecek bir ruh haline bürünmenize sebep olabilir.
bu sebepten dolayı kırgınlık, karakteristik özelliklerinizin değişmesine, hayatınızın alt üst olmasına, iyi ile kötünün de yer değiştirmesine sebep olur.
ayrıca güvensizlik duygusu da işlenir zamanla kalbinize. paranoyak ruh halleri içerisinde etrafınızda size zarar verebilecek insanları ararsınız. size yaklaşan (ne maksatla olursa olsun) kişilere şüphe ile bakarsınız. ama emin olsanız dahi içinizde yeşermiş olan bu şüphecilik durumu sizi asla rahat bırakmaz.
kırgın insanlar, özellikle bunu bir kaç kez yaşayıp yıkılmış duruma gelmiş insanlar aynı zamanda kızgın insanlardır. işin tehlikeli olan kısmı budur. zira kızgınlık ve kırgınlık çok güçlü bir tetikleyicidir ileri derecede ki intikam duyguları için.
ve sonunda nurtopu gibi bir sosyopat yada direk psikopatsınız artık.
geçmiş olsun, ve mümkünse insanları kırmayınız.

sanırım bu durum için en iyi örnek, netflix de yayınlanmış ve yıllar önce izlediğim (bkz: ted bundy) belgeselidir.