kitap kurtlarının huyları

ben okuyup bitirdiğim her kitaptan serçe parmak tırnağının yarısı kadar küçük bir kağıt parçası koparır yerim.

sacma sapan seyleri ayrac yapmak

kimseye ödünç vermemek.

uçak biletlerini ayraç yapmak bunlardan biridir.
(bkz: kendimden biliyorum)

kendi adıma popüler kültürün dayatmaya çalıştıklarını değil, daha çok kıyıda ve köşede kalmış, enteresan ama gerçekten okunmaya değer kitapları bulup okumak bunlardan biri.
her zaman cuk oturmasa da az yanıldığımı düşünüyorum bu konuda. farklı yazarlar, farklı kültürler ve farklı bakış açılarıyla yazılmış yüzlerce kitap bulabilir, yeni yazarlarla tanışabilirsiniz.
yine de bir kitap kurdu olup olmadığımdan bunca yıla rağmen emin değilim tabi, kitabı seviyorum, başka söz edemem.

kitaplarını ozenle kullanmak ve kimseye verememek, istemeyin mümkünse istediniz sakın kaybetmeyin kaybettiniz sakın gözüme görünmeyin kirmizi çizgiii.)

§alt çizmekten hoşlanmıyorum. çizince üzüntü duyar gibi oluyorum ve tam düzgün çizilmiyor zaten. (çizilir aslında ama okurken zırt pırt o kadar özenle uzun reklam koyamam.) köşeli parantez tercihim.
§kitabın tam kırılarak okunmasından da haz etmiyorum.
§kısacası kitap geldiği gibi kalmaya çalışmalı.
kapak uçları bükülür yok sayfaları vs. nefret ederim bundan.
§ o kadar kitaba rağmen kitap cimrisiyim. altından kalkamayacakları isteklerde bulunmalarından dolayı. öncelerde veriyorum bir bakıyorum çay damlası ya da bardak dibi izi veya hafif yağ. ben sana kitabı güne gitmişken oku diye vermedim. (o kadar leke vs. anca o ortamdayken olabilir.)
hadi bu yine iyisi ya geri getirmeyenler? böyle yapıp tekrar istediklerinde "ikinciyi istemeden önce ilkini getir. ve bu davranışın yüzünden ikinci diye bir şeyde olmayacak. aldığın şeyi geri getirme alışkanlığın yok. bu yetersizliğinle canımı sıkamam."

ben bildiğim, iyi okuma yaptığına inandığım insanlardan yola çıkarak birkaç yorumda bulunayım.

genelde okuma planları olur, bir yazarın, dönemin, konunun okuması üzerine eğilirler. böylece bütünlük sağlanır, konu üzerinde geniş perspektif oluşur vs.

kitaba ilk yazılı eser muamelesi falan yapmazlar. sayfaları da olabildiğince verimli kullanır, altını üstünü çizer, notlar alırlar. ben buna ek olarak kitabın sondaki boş sayfalarını da not almak için kullanıyorum.

okudukları kitabın esinlendiği, üzerine yazıldığı kitapları, dönemleri, isimleri de öğrenirler.

yazarın hayatı ve kişiliği ile kitap arasında ilişki kurabilirler. ben bunu pek tercih etmiyorum artık. eser-yazar arasında iyi derecede çıkarımda bulunabilirler.

genelde iyi birer biyografi okuyucusu da oluyorlar.

bunlar huy falan olmadı, özellik saydım. geçmiş olsun.