kitap satın alma hastalığı

bir zamanlar pençesine düştüğüm hastalık. en keyifli alışveriş..
liste sıralayıp pıt pıt sepete atmak en bı sevdiğim aktivite. hayatın yoğunluğu içinde hepsini okuyamadığımı fark etmemle kendimi durdurdum.
kitaplarım bir bitsin, yine yeniden bu tatlı sapıklığın müptelası oluciiimm. *

sanırım benimde muzdarip olduğum hastalık, her kim bu kitabı tavsiye ederim derse hemen listeleyip ilk fırsatta alıyorum. ama benım bır baska rahatsızlıgımda kıtabı begenırsem yazarın yazdıgı tüm kitapları bıkana kadar okuyorum. bazen okudugum yazarı diline o kadar alısıyorum kı yenı yazarın kıtabına gecemıyorum ilerlemiyor. hemen bır sure okumaya ara verıyorum sonra aynı surec tekrarlanıyor.

bir de canım sıkılınca kıtapcıya gıderım ben uzun uzun inceler okumadıgım yenı yazarlar kıtaplar ararım. kıtaplar benı hep mutlu etmıstır

yakalanmış olduğum bir hastalıktır. maaşımın bir kısmını her ay kitaba ayırırım. en büyük mutluluklarımdan biri kitap kargolarını açmaktır.

bende var sanırım bir yandan iyi bir yandan annemin bunları nereye koyacağız alma gibi feryatlarına maruz bırakan durumdur. ayrıca en çok hoşuma giden hediye kitaptır :)

bakın bu gerçek bir hastalıktır. evde okunmayı bekleyen kitaplar olmasına rağmen ha bire yenilerini almaktır.

henüz öyle bir ekonomik gücüm yok o sebeple aylık veya iki ayda bir 100tl civarı edecek kadar kitap alıyorum, sonra o kitapları okuyorum kitaplar bitmeden yeni kitap almıyorum zaten alamam da teşekkürler, iyi geceler.

bulaşıcı, kendini tutmaya çalışsana birileri aldıkça sen de alırsın.

bu hastalığa sahip olan içinizdeki yazarlardan biri olarak, açıkçası sahip olmak hoşuma gidiyor hatta gurur duyuyorum kendimle. çünkü paramı gereksiz şeylere harcayacağıma kitap satın alıyorum ve sonu gelmeyecek olan cehaletten kurtulma yolunda adım adım ilerliyorum, yeni şeyler öğreniyorum ve bu beni çok mutlu ediyor. çoğu zaman kitaplarda geçen konulardan, hikayelerden, öykülerden, olaylardan bir ders çıkartmaya çalışırım ve bu dersler gündelik hayatımda benim için adeta navigasyon cihazı görevini üstlenir. gündelik hayatımda o derslerden yola çıkarak karar veririm ve adımlarımı bunlara göre atarım. zaman zaman, okuduğum kitaplardaki karakterler yerine kendimi koyup "ben olsaydım böyle yapardım, ben olsaydım böyle derdim ve ben olsaydım şöyle böyle olurdu." diye düşünmekten kendimi alamıyorum, almayı da istemiyorum açıkçası. son olarak belirtmeliyim ki; kendimi geliştirme yolunda, cehaletle baş etme yolunda gerçekten vazgeçilmez bir araç olduğunu düşündüğüm kitaplar benim vazgeçilmez dostlarımdır.

aramızda bu hastalığa henüz yakalanmamış olan varsa eğer; lütfen hastalığı bulaşıcı bir virüsü yayar gibi, * virüsü yayar gibi yayalım. herkesi hastası yapalım, herkes alsın herkes okusun. *

düşünmenin delilik olduğu toplumda kitap almaya hastalık diyen başlıktır.

satınalma hastalığının kitap süsü verilerek aklanmaya çalışılmasıdır.
kimisi ucuz eşya satın alıp dağıtmayı marifet sayar.
öncelikle zaman kaybıdır.
vereceksen parayı ver, satın alırken harcadığın zaman sana kalsın
sonrasında hastalık ise durum derinlere in,
nereden ve neyden kaçıyorsun onu bul.

ruj veya başka dış görünüş malzemesi alacağıma kitap alırım. tabii ki tercih meselesi. çok şükür ihtiyacım da yok.*. kıyafet almakta, özelikle gardropta hâlâ duran bir sürü parça varken parayı çöpe atmak gibi geliyor.
kitaba ödeme yapınca vicdanım çok rahat oluyor. pişman olacağım hiçbir kitabı almadım. çünkü, iyi olsa; o kitaptan zevk alır bir şeyler de öğrenmiş olursunuz. kötü olsa; "bir kitap nasıl yazılmaz, neden okunmaz? " gibisinden tecrübe sahibi olursunuz. her halükârda kazanan biz oluyoruz.
ne insanlar gördüm üzerinde elbise yok, ne elbiseler gördüm içinde insan yok.

yaman bir hastalıktır ama zarar gelmez.

fetiş olarak da betimlenebilecek hastalıktır. alınan kitap sınırlı basım ve sertifikalıysa tadından yenmez. o kitaba sahip olma fikri bile insanı baştan çıkarmaya yeter.

bende vardır efenim. okuyacaklarımdan alacaklarıma kadar her kitabım planlıdır. ama okurum da, okumayacağım kitabı da almam.

bu kesinlikle bir hastalık. benim de hastası olduğum bir hastalık. fakat boş şeylere para harcamaktansa kitaplara harcanan paranın faydalı olduğunu düşünüyorum..

indirim görünce dayanamamaktir çünkü kişi zaten birgün onları okuyacağını biliyordur. birde kitapları biblo gibi bir ev eşyası görenler var onlar genelde kapakları mobilyalariyla uyumlu, kalın kitaplar tercih ederler ve sırf gösteriş için kocaman kitaplıkları vardır.

iyi ki var, corona dönemi çok faydasını gördüm...

okuyamasam da, zaman bulamasam da illaki sevdiğim kitaplar kitaplıktan bana gülümsesin istiyorum.
arada sayfalarını karıştırmak, yediğin spoilere gülmek. sevgi derecesine göre sıralayıp okuma listesi hazırlamak.
keşke çiplerle tüm kitapları beynimize kazısak
(bkz: halk kütüphanesi neden var)
(bkz: okumayacağın kitabı zevk için almak)
(bkz: sen hastasın, bırak elindeki kitapları yavaşça)

bir ara bende de olan bir durumdu. okumayacağım bir çok kitabı satın aldığımı hatırlıyorum. yaş ilerledikçe daha seçici, mantıklı şeyler okumaya başlıyoruz. okumadıklarımı arkadaşlarıma verdim, bir kısmını ise bağışladım.

bu hastalığın çaresini bilen varsa beni aydınlatsın lütfen.