kitaplığından ödünç kitap vermeyen insan

ben veriyorum ama ödünç değil.

çünkü kitaplara çok değer veriyorum. ufacık bir çizik, çay/kahve lekesi bile sinirden ağlamama sebep olabilir. biri kitaplarımdan birini istediğinde, "tabii ki, hatta hediye edeyim" diyip veriyorum ve kendime yenisini alıyorum gizlice.

hiç cümlelerin altını da çizmedim *. çok istiyorum ama yapamıyorum, kıyamıyorum. lev nikolayeviç tolstoy'un insan neyle yaşar kitabını okurken beğendiğim yerleri çizmeyi deneyeceğim. bana şans dileyin *.

sadece kitaplara nasıl davrandığını bildiğim kişilere veriyorum. okuma kitabındaki yazıların altını çizmeyi geçtim, sayfasının kıvrılmasına bile tahammül edemiyorum.

yabancılara verilmeyebilir ama güvenilen kişilere verilir.

benim. asla vermem. kitap ödünç almak isteyen gider bir kütüphane kartı çıkarır, oradan alır.

demet'e şirince kitabımı verdim.
verdiğim insan görmüş geçirmiş ama inanmıyorum da. pek. sanki...

getirir.
bu da benim itliğim. şirince'yi seviyormuş, dedim sana kitabını getireyim oku.

sus. deme.
biraz sus sus...

getirir.