kitaplığından ödünç kitap vermeyen insan

evin sınırları içerisinde ödünç verebilirken sınır dışına çıkarmadığım kitaplardır. hakikaten bazı insanlar yırtarcasına sayfaları açıyor, sayfayı açmak için salyasının yardımına başvuruyor, kimileri kitabın sayfalarını çiziyor. hayır satırların altını katlettiğinizde kitabı okuduğunuzu mu ispatlamış oluyorsunuz?

özellikle sevgiliye verilmemesi gerekiyor. biliyorum çok seviyorsunuz aşıksınız falan ama işlerin ne zaman değişeceği belli olmuyor. hayır bir de zamanla kitaplığın bir kısmı oraya taşındığı için terk etmeye kalktığınızda "kitaplarını vermem" şeklinde tehdit unsuru olarak da kullanılabiliyor.

tabii lanet olsun deyip bırakmak da bir seçenek ama vallahi baskısı yoktu bazılarının.

kendi kitaplarınızı gizlice çalmak hiç hoş değil.

abimdir.
çünkü kendi kitaplığından değil benim kitaplığımdan ödünç verir. biriyle konuşurken konu kitaba geldiyse "aa bizim yagami'de var o kitap" diye atlar. ama herhangi biri olabilir bu kişi yani yoldan geçen biri de olabilir, telefonda kendini polis ve savcı olarak tanıtan biri de olabilir, hiç fark etmez.

tepki gösterdiğimde "ne var be okuyup verecek işte geri, amma tatava yaptın!" şeklinde geri dönüşler alıyorum. asla hiçbiri geri gelmedi. sinirlerim bozuldu durduk yere.

çok yazık.

çok kitabı gidip geri gelmemiştir, kalanları korumaya çalışıyordur.

insanların ödünç eşyaları babasının malıymış gibi kullanmasındandır.

kütüphane midir o insanın kitaplığı da ödünç kitap versin. kitap okumayı çok seviyorsanız ya satın alın ya da kütüphaneye üye olun.

o kadar emek ver bir kütüphane oluştur. ve sana özel olsun. sonra kitap okuyacağını sözde söyleyen biri gelsin ve senden ödünç kitap istesin. hakiki anlamda kitap okumak isteyen biri zaten ödünç istemez. gidip kazancından bir miktar da zaman ayırabileceği bir kitap satın alır.

kitaplığında iki bine yakın kitap bulunmakta. bunlar aslında temizlenmiş halı. evde yer olmamasından ötürü çoğu kitabı ya kütüphanelere bağışladım ya da ihtiyacı olanlara dağıttım. geriye kalan kitaplar benim tek tek el sürdüğüm, okuduğum değer verdiğim kitaplar. bazılarının baskısı yok artık.

şimdi benim kitapligimdan ödünç kitap verebilmek için gerçekten mucizevi bir olay olması gerekiyor. çünkü verilen kitap geri gelmiyor, gelse de verdiğin gibi gelmiyor.

bunun yerine ihtiyacı olana ben kitap hediye ediyorum. çünkü işin maddiyatinda değilim. okumak mı istiyorsun, paran mi yok ya da para mı vermek istemiyorsun. ben alıp heidye edeyim sana, içine de taniyorsam bir not düşerim benden sana anı olur. ama ben o verdiğim kitap geri gelecek mi stresiyle yaşamamış olurum.

karşılıklı win win olayı.

doyumsuz insandır. net. tamam hadi başka bir şey olsa anlarım da kitap lan kitap. ha eğer kitap hassasiyeti varsa,* karşı tarafı incitmeyecek şekilde kitabına iyi davranılması rica edinilir. kitabı alma tarihi gelmişse istenilir. paylaşılmama mantığını anlamlandıramıyorum.

kitaplara adam gibi muamele yapmayan, daha sayfa çevirmesini bile bilmeyen insanlarla karşılaştıkça bende oluşan travma.

kitabını ödünç alan odunun cips yediği yağlı parmakları ile sayfalara tecavüz ettiğini anladığı gün kitaplarını haklı olarak ödünç vermeyi bırakan insandır.

kaliteli insandır. *
kendisini hep sevdik, seviyoruz ve seveceğiz.

elim titriyor valla yalan değil. kitap verdikten sonra bir kaç gece onu düşünerek yatıyorum. sabah onu düşünerek uyanıyorum. geri gelmesi uzun sürdüyse, strese giriyorum. para iste kitap isteme benden.

geri gelmediği için yada hasarlı geldiği için olabilir mi. kitaplar benim için değerli o bakımdan ben sana kitap vermissem bu büyük bişi. ama sen onu geri getirmiyorsan yada bir yerine zarar verip getiriyorsan büyük ayıp. daha sana kitap verir miyim. asssssla.

güzel insandır. on numara insandır.

emanete saygısı olmayan insanlardan yılmıştır, giden kitaplar geri gelmemiştir.

önce kitapları ödünç veren insandı muhtemelen ama kitapların geri gelmemesi, hırpalanmış bir şekilde gelmesi gibi yaşadığı kötü tecrübeler sonucu artık vermemeye karar vermiş insandır.

giden gelmiyor. gidenler ah bir gelse... o yüzden kimseye ödünç kitap yok. çok isteyen varsa yenisini satın alıp hediye edelim.

selam bile verilmemesi gerekir. sosyal izolasyona zorlanip, tek basina birakilmalidir. ınsan kitabin kendisine deger vermez. bari odunc ver de karsindaki okusun. kitapligi olan kisiler genelde o kitaplari sus ve gosteris olarak kullanirlar. soruldugu zaman ilerde okuyacagim, bir kitap listem var diye gecistirirler. okumus cahilden korkmali okuyacagim diyen cahilden bosuna kacmayin o sizi bulur. ya da okumam cehaleti alir eseklik baki kalir.

saygı duyarım.
güvenmediğin tanımadığın birisine vermemek çok normal. bende vermem. ama güvendiğine de vermemek cimriliktir bence.

vermiyorum arkadaşım. benim bin bir uğraşla aldığım kitapları alıp bir daha da getirmiyorlar çünkü , hala bir kitabım ortada yok evladımı kaybetmiş gibiyim.