kız babası

gunumuz gercekliginde, pimi cekilmis bombayi elinde tutan ama bunun farkinda bile olmayan kisi.

hakkında konuşurken bile kalbimin pıt pıt ettiği insan.

acayip bir şey.
ama işte ben nazara inanırım.
o yüzden şşşş.

babamın istisna olduğu topluluk. ilk aşkım da degil ilk kahramanım da degil çünkü arada hep bi sınır bir çizgi olan bi ilişki aramızdaki. muhafazakarliktan gelen de bi dürtü olabilir ama ben değilim ve keşke boyle olmasaydı.

doğrusu bir kızım(da) olsun isterdim. baba-oğul ilşkisinden farklı olduğu kesin. (oğlumla da gurur duyuyorum ama, eminim ikisi çok farklı duygular. kesin. bir taraftan da diyorum ki böylesi benim için daha iyi, çünkü kızım olsa ona kimseyi layık bulamaz belki yaşamını olumsuz etkileyebilirdim. oğlumun burnunu sürtecek kızlar beni kızdırmaz, gülerim mesela da. ama kızımın gülüşünü gölgeleyenin katili olurdum kesin.)