kız babası olmak

hem oğlum hem de kızım var. ikisini de çok seviyorum. ancak "kız evladı olmayan evladım var demesin" diye bir söz var. doğru galiba

ben boşanmış bir kız babası olarak derim ki 3 yaşındaki bir kız çocuk sizin gözlerinize bakıp içinizi yakabilir. ve yine söyleyebilirim ki 3 yaşındaki bir erkek çocuğun pipisinde değilsiniz.

kız çocuğum olmasını çok istiyordum. evlendikten 11 ay sonra bembeyaz, pembe koca yanaklı, ufacık kızımız geldi hayatımıza. allah'ın verdiği en büyük hediye bu olabilir diye sürekli şükrettim. ve onu sevdiğim anlardan birinde aklıma acaba erkek çocuğum olsaydı bu kadar sevebilirmiydim diye yersiz bir düşünce geldi. ve kızım 8 aylıkken büyük bir sürprizle karşılaştık ve bir çocuğumuzun daha olacağını öğrendik. ve gelmekte olan da erkekti. geldi arslan parçası. ve yine rabbime şükürler olsun ki rabbim o düşüncenin cevabını bana o duyguyu tattırarak verdi. oğlumu seviyorum; sevmeye doyamıyorum, kızımı seviyorum yine sevmeye doyamıyorum. bu inanılmaz bir his. lezzetleri farklı ama yoğunluğu gramı gramına aynı. evlat candır, kız erkek fark etmez. allah isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın.

açıkçası pek istemem. çocuğum muhtemelen olmaz ama olursa da erkek olsun isterim.

ileride bir kız çocuğum olursa çok mutlu olurum.

tek kötü tarafı var, çok çabuk büyüyorlar* gözünüzün önünde olmalarına rağmen farkına varamıyorsunuz. yaklaşık bir aydır ayrıyız yeni okulu sebebiyle. dün geldi, birkaç gün kalıp tekrar dönecek. iki gündür her fırsatta başı kucağımda, sırnaşık bir kedi gibi *. az önce söylediği şeyle de gözlerimi doldurdu bir kez daha. "ne ara böyle beylik laflar etmeyi öğrendin sen" demek geldi içimden, yutkundum söyleyemedim.

"ne kadar büyüsem de elini hiç üzerimden çekme, yanımda ol hep benim" dedi. çok büyük bir sorumluluk daha yükledi. isteyen herkese nasip olsun dediğim bir şeydir kız babası olmak.

gururrrrr.....

anne tarafından bir akrabamız kızını nişanlamış, bugün haberimiz oldu. türklükte çığır açan babamın kızın babasına söylediği ilk şey; "bi' çerkes mantısı yedirirsin artık" * *

bilmeyenler için çerkeslerde kız verilmez. kız evlendirmek başlı başına üzücü bir şeydir sayın yazarlar. şöyle düşünün, hayatta en değer verdiğiniz şeyi sizden sökerek alıyorlar ve avutmak için size iki pışpış dahi yapmıyorlar. çerkesler damat alsınlar, sorun yok ama kızlarını vermesinler. çocuğunuz olursa sevemezsiniz ayrıca ve bu konuda inanılmaz katıdırlar. *

neyse, sevgili akrabamızın muhteşem cevabı; "ben burada kızımı vermişim, yastayım. sen mantı istiyorsun"

babam tam bir türk, karşısındaki adam tam bir çerkes.

*

hayatta kaybetmekten korktuğun iki şeyden birinin olmasıdır.

çoğu türk erkeğinin hayalidir. ha benim değildir bebelerden nefret ediyorum cinsiyet fark etmeksizin.

evlenmeyi düşünmüyorum ama eğer olurda fikrim değişirse isteyeceğim şeydir. güzeller güzeli bir kızım olsun isterim aşık olduğum kadına benzeyen. işte o zaman dünyanın en mutlu ve şanslı insanı ben olurdum. hayali bile güzel.

bir babanın ilk kız çocuğu olarak bildiriyorum ki, sperm üretebilen ama baba olmanın gereklilikleri konusunda en ufak bir fikri olmayan o adam için hiçbir şey fark etmeyecek olan durumdur. babamın benden sonra bir kızı daha oldu sonradan evlendiği hanımdan. ona yaptığı babalığın yarısını bana yapmadı çünkü beni annem doğurmuştu. kız babası olmak istiyoren yiğidolar, karınız sizden boşandığında kendi sofranıza bile oturtmayacağınız kız çocukarının hayalini kurmayın. “senin benim evimde yerin yok.” cümlesini o kızın yüzüne söyleyeceksiniz baba olmayın. “ben öyle bir adam mıyım?!” demeyin çünkü benim babam dışarıdan bakılınca düzgün adamdır. ben hariç evlatlarını da sever(arsız, namussuz biri değilim ama sevmez beni). çocuğunuz sizin sevginizden vazgeçer bir gün.

yaşasın kürtaj.

kız çocuk nedir birader. erkek olsa neyse. hani şöyle bir bakıp, aslann oğlum derdimm babasının yakışıklısı...

şükür ki böyle dertlerim, yüklerim yok.

ne evlilik ne çocuk. konsept bu.

zaten benlik şeyler değil. hayali bile berbat. çok korkuyorum böyle şeylerden. çokk.

3 yıl önce alışkanlık haline getirdiği bir kabahati yüzünden 8 yaşındaki kızıma en az 1 haftalığına küsmüştüm.

normalde ödül ceza her şey tepkisiz kalan kızım kendini affettirmek için etrafımda dönüyordu.

kızım zeka seviyesi yüksek ancak ters orantılı olarak ruhsuzun önde gideni bayrak sallayanıdır. (aslında öyle değil ama dışarıdan bakınca öyle görünmektedir)

neyse baba yüreği işte... kızsam da kendisi için en iyisini isterim. ertesi gün gidip kendisini okuldan alınca şaşırdı tabi. kendisini öpüp okşayınca küs olmadığımıza iyice kanaat getirdi

sonra bana söyle dedi;

baba biliyor musun? ben okulda birisine kızınca dışarı çıkıyorum. rüzgara karşı yüzümü dönüyorum. rüzgar yüzümü okşayınca sakinleşiyorum.

peşi sıra dönercide kendisiyle kaçamak yaptık haliyle.

en büyük hayalim.

kendi kızlarına yapılmasından korktuğu şeyleri başkalarının kızlarına düşünmeden yapanları derin düşüncelere boğan olay.

deli oluyorum böyle samimiyetsiz tiplere.