kız çocuk vs erkek çocuk

kız çocuğunu senin dünyadan koruman gerekir, erkek çocuğu ise seni dünyadan korur.

öyle olmasaydı silah erkeklerin eline verilmezdi.

erkek çocuğu bedenini, kız çocuğu ruhunu korur

çocuk istemiyorum. bana belediye baksın.

kedi.

her ikisi de hayatın bütünüdür... ikisi de meşakkatle, ikisi de emekle büyür... çocuk çocuktur ayırım yapmamak gerek... hepsinin türlü türlü huyu var. ne emeklerle büyüyor her ikisi de...

lgbti+ çocuk da olmalı

erkek çocuğu büyütmesi evet zor. ama bu devirde kız çocuğunu başına bir şey gelmeden büyütebilir miyim acaba sorunsalı daha zor.

kiz cocugu isterim ben. ama erkek de olabilir yani saglikli olsun yeter. ama kiz daha makbule gecer gibi

erkek çocuğu=evde yabani hayvan beslemek.

ne çocuğu ya, hayatımı düzene sokarsam bir tavşan besleyeceğim. ıleride de belki tavşan cennetine giderim.

zürriyetimi göremedim ve göremeyeceğim de lakin, eşimizin dostumuzun çoru çocuğu var. kız var erkek var. aynı yaşlarda olanlar var..



babası padişah olsa imparatorluğu batırır yav.

biri kız biri erkek iki yeğenim var, bir anısını anlatırken arkadaşlarıma dediler ki yeğenin kız mı erkek mi, yanlışlıkla maalesef erkek dedim.

kendi adima kiz derim.

kız çocuk hediyedir, erkek çocuk beladır.

hele 3-6 yaşa arası kız çocuk ..

kız çocuk her türlü alır aga. çocuk çocuktur eyvallah. erkek çocukla dışarı çıkmış olsan valla o kadar bir esprisi olmaz. ama kız evlatla, yeğenle filan bütün gün gezebilirsin. daha iyi arkadaş olurlar. sohbetleri sarar. erkeğin isteyeceği ve yapabileceği şeyler fiks. hiçbir sürprize yer yok maalesef. neşe istiyorsan kız çocuk. erkek çocuklar kusura bakmasın.

çocuksuzluk. ama ikisi arasında tercih yapmak gerekirse kesinlikle kız çocuk. bu sabah ızbanda (izmirimin tıklım tıklım raylı ulaşım aracı) sabah yoğunluğunda yanak yanağa yolculuk yaparken tam arkamda dokuz on yaşlarında biri kız biri erkek iki çocuk vardı. kardeş olduklarını ortak bir anneden bahsetmeleri dolayısıyla anladım. tek başlarına okula gidiyorlardı. kız çocuk kulaklık takmış, müzik dinliyor, huzurlu sakin bir gün istiyor belli ki. yanındaki erkek kardeşi tüm sevimsizliğiyle kızın koluna yumruk atıp "kay, biraz kay, sıkıştım, kaysana" benzeri emir kipiyle kurulmuş dişlerin arasından öfkeyle tıslamalı cümleler kuruyor, kızın saçını, kulaklığını çekiştiriyor. canım kız gayet sakin bir şekilde "nereye kayabilirim halil, önümde adım atacak yer mi var, kalabalık zaten" dedi. erkek çocuğun tek kelimelik tıslamalarına ve yumruklarına karşılık kız çocuğun kendini ifade etme becerisi. ama erkek çocuk yaa kay nidalarıyla şikayete devam etti ve annemi arıcam dedi. olay tam bel hizamda gerçekleştiği için de kendimi tutamadım. erkek çocuğa, adı halilmiş, "nereye kaysın kız, onun da önünde adım alabileceği bir yer yok, uğraşıp durma, vurma kardeşine" dedim. tam bir teyze gibi hissettim, her şeye karışan ama kıza vurmamış olsa karışmazdım. sonra erkek çocuk sustu. hiç konuşmadı. kız müziğini dinlemeye devam etti. aynı durakta indik. yürüyen merdivende kız çocuk bana kocaman gülümsedi.