kız istemenin kadınları aşağılaması

alışmış kudurmuştan beterdir derler. bence de bu geleneklerin bozulmaması istikrar için gereklidir. tabi bu toplum daha başlık parasının kalkmasını yeni sindirdi. ama bu ritüelin bence maddiyatla yapılmadığı takdirde sıkıntı olmayacağını ve istikrarı sağlayacağını düşünüyorum.

yine gelenekselciler toplanmış. kız tarafı kilo kilo altın isteyince yine en çok bunlar ağlıyor. ben anlamıyorum bu ikiyüzlülüğü.

- kızınızı oğlumuza istiyoruz.

- verdik gitti.

arkadaşlar neyi veriyorsunuz? bunun feminist olmakla ya da cihangir solcusu olmakla ilgisi yok. mal mı kadınlar?

bir kadın kiminle evleneceğine kendisi karar verir. sizlerin ya da sizlerin ailesinin o kadının kararına saygı duymuyor gibi bi de ailesinin onayını almanıza zaten gerek yoktur. kız istemiş ama o kim ya bi de size soralım istedik demeye gerek var mı? kızınız beyinsiz o yüzden bi de ailemize biz anlatalım, onun aklı yok çünkü o anlamaz, bakalım siz ne diyeceksiniz der gibi. bi de kızımıza soralım falan diyip biraz medeniyet gördüğünü sanıyor insanlar. sen kızının isteyip istemedigini bilmiyor musun da kızına soruyorsun ayrıca.

bu kadar şova gerek yok. iki aile biraraya gelip tanışabilir çiftler isterse. aileleriniz size saygı duyup oturup bir gün planlayıp yemek organize edemiyorsa ve birbirlerini bu tür cümleler olmadan tanışmıyorsa bunun adı gelenek değil, medeniyet bilmemektir.

hâlâ ben şeyi anlamıyorum. neden gidip aileler efendi gibi oturup tanışamıyor da bunu böyle gürültülü, tuzlu kahveli, gümüş tepsili falan yapıyor. sen çikolatayı gümüş tepsinin içinde götürmediğin için o aile tarafından lanetleniyorsun. bu gelenekse o zaman bu geleneği sorgulamak gerek. bu kadar şova gerek yok evlenmek için dediğim gibi.

kadınların eşlerini seçip ailelerinden izin almadan gidip evlendiği bir ailenin içinde büyüdüm. büyükannem, kızı ve birkaç farklı kadın böyle evlendi. 1980 yılında bile gayet normal görülüyormuş bu durum. hatta büyükannemden başka yılları hesaplayın. ben 5-6 yanındayken o 90 ortalarındaydı. ikinci eşiyle çok uzun yıllar flört edip evlenmiş.

ben mesela şimdi evlenmeye karar versem ailemden izin almadan gidip evlenebiliyorum ve dilersem evlendikten sonra getirip tanıştırıyorum adamı. ve o adam bana ailem seni istemeye gelecek diyor. 40 kişi eve gelecekmiş beni istemeye. ben bunu kabul etmek zorunda olmadigim gibi bir erkeğin benim kadar cesur olmasını istiyorum. benim evliliğim üzerinde herhangi bir insanın söz sahibi olmadığını, beni kimsenin kimseye veremeyeceğini, daha önemlisi bir mal gibi ailemden istenmeyecegimi düşünüyorum. bunu gelenektir diye önüme getiren insanların önüne ailem uzun bir liste koymayı konusuyor. madem gelenek al bakalım bunlar bizim göç ettiğimiz yerin adetleri diye. çünkü insanlar gelenektir geleceğiz diye tutturuyor ve başka kültürlere saygı duymuyor. saçma saçma inatlasiliyor sonra. ne gereksiz şeyler.

kendileri beni isteyince gelenek ama benim ailemin madem öyle al bakalım diyip önce sürdükleri gelenek değil. bu mantıklı geliyor mu size?

yani ikiyüzlülüğe gerek yok. bir insanla 50 yıl beraber yaşamayı planlıyorsunuz ama ailenizi her şeyin içine sokuyorsunuz. biraz dik durun, biriyle evlenmek istiyorsanız evlenin, aileleri çağırın evinize gelsin tanışsın. ailelerin anlaşması o kadar önemli değil. aşiret gibi yaşamanıza gerek yok.

valla bu gelenek diye tutturanlar sahiden az değil. kadın 18 yaşında ailesinin evinden cıkmış, kendi ailesini kurmuş, 6 çocuk doğurmuş, başka şehirde olan ailesini beş yılda bir görmüş ama kendi oğlunun aile kurmasını korku filmi gibi görüyor. gelip oğluyla yaşıyor resmen evliliği. ne kadar ucuz, ne kadar kötü şeyler. aile içinde aile. yemin ediyorum yoruyor bu ülke beni. 50 yıl önce millet görücü usulü evleniyormuş, bunların aileleri 5 yıldır sevişen çift için hâlâ böyle günler planlıyor. valla komiksiniz.

ben daha farklı düşünüyorum

elbette birazdan diyeceklerim kültürden kültüre, yöresen yöreye değişir ancak kendi içinde bulunduğum kültürsen bahsedicek olursam

bence daha değerli olan kadın

olaylar nasıl gelişiyor önce buna bakalım; 2 kişi birbirini seviyor ve evlenme kararı alıyorlar.

sonra ailelere haber veriliyor ve onlara olan sevgiden , yani evebeynlere olan, onlarda işin içine katılıyor ve tanışma faslına geçiliyor.

bir ritüel bu sadece, kız babasının - kız evet dedikten sonra - hayır deme lüksü yok, oradaki evet sadece kızımın sonuna kadar yanındayım eveti

dediğim gibi erkek babasının kızı istememe- kız babasının vermeme gibi bir lüksü yok, kendi adına adım atmıyorlar sonuçta, sadece destekleyici, bende evladımın yanındayım, onlarla birlikteyim ve hadi gel tanışalım dünür olayı.

peki neden ortak bir yerde değilde kadının evinde toplanılıyor, çünkü kadın daha önemli ve merkezi.

bir de erkekler bu tarz meseleleri çok takmıyorlar, yani bize göre farketmez önemli olan sonuç, bizleri sevip bugünlere getiren evebeynlerimize , mürvetimizi göstermek.

tüm olay aslında bu.

tabi dediğim gibi kültürden kültüre bu değişir, kocaeli için - en azından bizde böyle.

yoksa peynir-ekmek mi alıyorum babasıyla ne işimiz var.

(bkz: ne salak salak sorular bunlar)

“ kırmızı kuşak “olayı da perçinliyor bu durumu.

neresinden tutsak elimizde kalıyor bu gelenek görenekler. psikolojik yükleri tüm bizim sırtımızda.

çünkü kızın ailesi falan yok hiç. ağaç kovuğundan çıktı.

kız istemenin, başlık parasının modernize edilmeye çalışılan bir hali olduğunu düşünüyorum. karşımdaki kim ki beni birilerinden istiyor? oldukça cinsiyetçi bir gelenek. aksini savunanlara şunu soruyorum: neden erkekler istenmiyor o halde? ayrıca ilişkiye aileleri de dahil etmek anlamına geliyor zannımca. kızını vermek istemeyen ailelerden tutun da görücü usulü zorla evlendirilen kadınlara kadar da uzar gider bu konu. gelenek adı altında erkek egemenliğini göstermekten başka da bir amaç taşımaz.

edit: kimse zaten aileler tanışmasın demiyor. bir yemekte de tanışabilir aileler. "kız isteme" başlığı altında yapılmasını tartışıyoruz. kimse de "marjinal" olmaya çalışmıyor arkadaşlar. ama sizin gibilere genelde "kör" diyoruz.

(bkz: bana ordan bi kız verir misiniz slim blue lütfen)

bence gayet hoş ve onure edici bir gelenek. senin için zahmete katlanıp taaa nerelerden geliyorlar. senin için bir harcama yapıyorlar.

her şeye savaş açmak zorunda değilsiniz. hem sonra nasıl hava atacaksınız "beni ne doktorlar, mühendisler istedi" diye.

üff yani her şeye bir kulp takmak zorunda değilsiniz. saçmalamaktan öteye gitmiyor bu tartışmalar. neresi aşağılamak? kızın ailesinden izin istiyor evlenmek için, bunun neresi kötü? marjinal olacağım, farklı olacağım diye diye kafayı yemiş bir güruh ortaya çıktı. tek derdimiz buydu zaten. bir de bunu savunanlar var, hakikaten inanılmaz.

kızın ailesi ile tanışmanın, onay almanın bir sürü yolu varken kızın evine gidip "kızınızı oğlumuza istiyoruz" diye evin erkeğinden kızı isterseniz aşağılama olur. üzgünüm. kültür, gelenek diye her şeyi kabul edeceğiz diye bir şey yok. kaldı ki bu ülkedeki geleneklerin çoğu zaten cinsiyetçi. niye kabullenemiyorsunuz bunu? kızı evin erkeğinden istemek yerine oturulup beraber yemek yenilip ailelerin de onayı alınabilir gayet.
hayır bir de bulmuşlar bir kalıp karşıt düşüncede olan herkese marjinal olmak istiyor diyorlar. offff.

(bkz: erkek istemenin erkekleri aşağılaması)

bu kadar gereksiz duyar kasmayın. sağlığa zarar. kızların neredeyse tamamı bu durumdan memnun.

bizzat içinde olduğum yaşanmış bir örneği anlatayım.
kız kardeşim için geldiklerinde damadın dayısı "kız istemek tabirini doğru bulmuyorum, biz kızınızla oğlumuzun evlenmesi için izninizi istiyoruz" demişti. annemin kulağına eğilip "olur bu iş" demiştim. çok da güzel oldu. tabii bu iki ailenin de çerkes olmasıyla ilgili de olabilir. anneye dayalı toplumlarda kadının gördüğü değer aşikar.

aşağılama kısmına gelirsek ben katılmıyorum. çünkü bundan ileri seviyede zevk alan kadınlar ve erkekler var. "babamın evinden davulla zurnayla çıkacağım", "kuşağım bağlanmadan asla" diyen tuzlu kahve tiktokçusu insanlar da var başlık parasını "gelenek" adı altında "takı" ve "hediye" olarak ödeyen de. bu yüzden böyle konularda insanların sosyokültürel durumları ve ne istedikleri daha önemli.

kız istemek bir gelenektir. evliliğe ailelerin de dahil edilişi anne babanın rızasının alinisidir. avrupaya benzemek hevesiyle her şeye özellikle de örfümüze düşman olduk.

dünyanın dört bir yanına sorup, her yerde olduğunu doğruladığım eylemdir.
tabi isteyen kızını sokağa salabilir.

ne erkek diz çöksün, ne kadın istensin. ortada buluşulsun. adam gibi teklif edilsin. sonra aileler tanışsın. ne olacaksa olsun sonrasında. ne kadın istenecek kadar değersiz, ne de erkek diz çöküp yalvarır gibi teklif edecek kadar aciz. kimse kimseden üstün değil. kimse kimseden aşağı da değil.
kısacası bir kadın olarak son derece eşitlikçi olduğum bir konu. gelenek görenek başka şey bu başka şeydir zannımca.

kız isteme, düğün, nişan, kına asla türk ve islamiyet adedi değildir. türk gelenek, adetleri bambaşkadır. islamiyet geleneği de türk adetlerine yakındır. tarih ansiklopedilerinden araştırınız. bunlar kulaktan dolma olarak günümüze gelen ve en acısı gelenek olarak uygulanan acı şeylerdir.

(bkz: derdini seveyim butonu)

ülkedeki her sorunu hallettik, bir bu kaldı... size ne ya size ne? isteyen istediği gibi evlenir.

üst uyarı: dikkat yobaz çıkabilir. ruh sağlığınız için lütfen başlığı engelleyip çıkınız.

buz gibi gerçektir.

tabii bu tür gerçekleri fark etmek ve dile getirmek insanların dangalaklığını değiştirmeyecek. bunu fark edip kimseyle tartışmadan, kendinizi yormadan ve hayatınıza kimseyi karıştırmaksızın bildiğinizi okuyarak devam edeceksiniz. bunun başka çözümü yok. yetişkin bir insanın izne ihtiyaç duyduğunu düşünen birine ne anlatabilirsiniz ki?