komşu gürültüsü

yeni evli ise uyutmaz.
hatırlıyorum bitane çift vardı. gece 1 de evin içinde at gibi kahkaha ata ata koşuyolardı
çocukluklarını yaşayamadılar belli ki.

en üst kattayız allaha şükür

bizde gürültü yok da değişik bi aile var. cımbız istiyo sehpa istiyo su istiyo.

su ne olm

bir gün üst komşumun duvarı delip bizim odamıza düşeceği günü bekliyorum.
duyarsız komşularınızın yarattığı çok zor bir durumdur.

benim alt komşumdur ulan insan gece 2 de yatakta ne konuşur merak ediyorum

eğer evdeyseniz insana cinnet geçiren hadise. korona ilk zamanları işe 2 ay gidememistim ve kafa dağıtacak hiç bir şey yok. ruh hastası gibi ağırlık kaldırıp testosteronu daha da tavan yapmaktan başka. yukarıdaki bebe babasıyla beraber sabah 6 akşam 4 e kadar evde koşuyor ama sesi tarif edemem. öfkeden nefesimin gittigi bir gün yukarı çıktım eve dalıp karı-koca çocuk komaya sokmamak için kendimi zapt ediyorum. durumu izah ettim yapmayın dedim bir süre yapmadılar sonra yine başladı neyse ki ben de ise geri döndüm.
evimde powerlfing salonum var yüzlerce kg kaldırır indiririm tık sesi duyulmaz. çünkü bu konuda hassas olduğum için maksimum hassasiyet için çaba harcarim ama maalesef herkes aynı anlayışta empati de değil. çocuğuna sahip cikamamakla kalmayıp eşlik eden adet adet .. çocuğu dolu.

özellikle gece vakti sinir bozucu olay.

ses yalıtımının yeterli olmadığı binalarda insanı canından bezdiren durumdur.

daha önce üst katta idik, problem olmuyordu, kendimiz de alt kat komşularımız için özen gösteriyorduk.

şimdi üst katımızda, bir afacan var, daha bir odaya yürüyerek gittiğini görmedim. anne babası da sürekli kavga halinde. bizim çocukların uyku vaktine denk gelmezse problem yok ama öbür türlü her seferinde uyarmak zorunda kalıyorum.

bir de üst kat çaprazda bir komşu var. özellikle 22.00-02.00 arası her türlü arabesk, türkü ve damar türkçe şarkıyı dinliyor, hem de ne dinlemek. komşu mahalleler artık eşlik ediyor esere.

umarım ev satma sebebimiz olmaz.

rezalet bir şey, evde bağırmadan konuşan yok. bir de hayvan besliyorsa ama onunla igilenmiyorsa daha fena.

geçenlerde bizim üst kattan sürekli cinnetimsi sesler geliyordu, sabah şikayet etmeye çıktığımızda babalarının öldüğünü öğrendik. iyi ki sert bi üslupla gitmedik.

hep derim müstakil ev candır. ne demişler ayağın toprağa değecek mutlaka

oturduğunuz evin ses izolasyonu eğer kotüyse duyabileceğiniz rahatsızlıktır. genç evli çiftse yatak odası maceraları, evlerine gelen arkadaş ortamlarındaki muhabbetleri, eğer öğrencilerse müzikler yüksek sesle sohbet kahkahalar, çocuklu bir çiftse çocugün ev içinde koşturması top oynaması anne babasının dur çocuğum yapma kızım yapma oğlum sesleri gibi gürültülerle karşılaşılabilir.

ev sahibi yapar.

şahsıma komşumun evde at beslediğini düşündürten gürültüdür. bu kadar gürültünün kaynağı dokuz yaşındaki bir çocuk olamaz.

üst katta daha önce kimse olmadığını, sesler gelmeye başlayınca anladığım gürültüdür..
sanki sabah 9 da kalkıp halısız evde herkes kendi sandalyesini (masif ve kalın ayaklı ahşap) gittiği her odaya sürükleyerek yaşadığını düşündürten bir komşum var..
gün içerisinde de özellikle zıplamıyorlarsa, yere bişeyler döküp onları tırmıkla tarıyormu, birşeymi doğruyor, neyin imalatını yapıyor onuda çözemedim..
tamda benim odamın üstünde oluyor sanki, saç baş yoldurtan cinsten bunlar .
kendilerine 1-2 metre keçe ve yapıştırıcı göndermek istiyorum.. isterlerse gidip kendim yapıştırıcam, herkesin önce masayı sonra sandalyeyi çekip ne zaman yemeğe oturduklarını gayet net duyuyoruz aşağıdan maalesef..

ne eskisi gibi komşuluk kaldı ne de saygı.

üst katta survivor parkuru kurup oynandığına yemin edebilirim. survivor hiç izlemememe rağmen sayesinde izlemis kadar olmustum. şimdi de masterchef e başladık bakalım neler olacak?

ha bir de bir insanın telefon konuşmasında karşı tarafın sesini alt kattan duyması kadar saçma bir şey olabilir mi ya? tüm özel hayatlarına hakimim sağ olsunlar.
bir gün kulaklık diye bir şeyin olduğundan, kumandayla ses de kısılabildiği gibi ilerlemiş bir teknolojinin olduğundan haberleri olursa diyorum azıcık insan olurlar mı ama sanmam.

alt kat komşu da üst kat komşu da öğretmen. canlı derste kendilerinden geçerek ders anlatıyorlar meslek aşkı bu olsa gerek...

son yıllarda hayatımı silikon kulaklık ile yaşamama ve kulaklarımın alerjik reaksiyon nedeniyle sürekli kaşınmasına sebep olan saygısızlık belirtisi.

ben anlamıyorum; bir insan nasıl olur da gece saatlerinde mobilya çekebilir, saat 03:00'te çivi çakabilir ya da 02:00'de taşınırken apartmanda eşyaları elinden düşürebilir? bu insanlar hiç mi ana baba terbiyesi almaz, hiç mi düşünmez hayatın en basit gerçekleri üzerinde? "geceleri insanlar uyur, sabahları erken kalkıp okula, işe giden olabilir, gece geç saatlerde gürültü" yapılmaz fikri nasıl bu kadar uzak olabilir bir insanın kafasından?

bencillikten ölünseydi bu ülkenin nüfusu en az yarı yarıya azalırdı.

keşke ölünseydi...

benim üst komşunun profesyonel olarak gerçekleştirdiği eylemlerdir.
kendisi günün belirli saatlerinde evi süpürme görüntüsü vererek bizim tavanı oyuyor sanırım. birleşmemiz yakındır.

apartmanda en üst katta oturan biziz. genelde şikayetler üst komşudan olur ama burda tam tersi. öyle bir bina ki alt yan hatta karşı bina kombinasyonlarıyla her yerden gürültünün alasını yaşatıyo bize. başlarda dengesi bozulan babam kendini uyku hapına verdi, ben kriz geçirip evde sandalye parçaladım. sözlü ikazlar bir işe yaramadı, hiçbir şey işe yaramıyo. apartmanda nasıl yaşanır bilmiyolar. kardeşim duyuluyo işte her halt duyuluyo. çocuğundan çok sesi çıkan bir kadın var gerilim dolu bi ev, şiddette uyguluyo e çocuklar da büyüdüler deli gibi koşuyolar evde, karşılıklı binaların camından fırlayarak muhabbet eden çocuklar yazımızı mahvetti.
bazen anlatınca abarttığımızı düşünüyolar ama burayı yaşamayan bilmez, bilemez. bizde bu güne kadar bilmiyoduk. taşınamadık da kaldık burda, ailecek tek isteğimiz bu taşınmak. sessiz takılan kendi halinde bir aileyiz biz oysa.
korku filmi izlerken aoğğ diye bağıran, kapıların şak kapanmasıyla filmden daha korkunç bi atmosfer oluşturan bu apartmana, yemeklerimize eşlik eden, banyodayken bile yalnız kalmaya olanak vermeyen, şuraya bi uzanayım dedigimizde dört bir yandan gelerek bizi saran,sarsan bu seslere alıştık artık...