konuşacak hiç kimsesi olmayan insan

üzmeyin böyle insanları..
belli var bir biriktirmişlikleri..
vardır bir bitirmişlikleri..

efendim ben buradayım.. yok hiçkimsem

yazacak kağıdı yeterdir.

var. ama onlarla konuşmak istemiyorum. başka birine ihtiyacım var. o biri kim? bilmiyorum. bilmediğim için de yok sayıyorum.
evet sanırım konuşacak hiç kimsem yok. kabul ettim.

istediğim her zaman bulabilirim ama bazen de istemiyorum ya, boşta bir arkadaşın olacak her zaman öyle işte yani pasif geliri olan boş gezenin boş kalfası bir tip, olacak ki hem haline şükredesin hem de kafanı boşaltabilesin.

yalan, böyle bir insan yok. herkes birilerini arayıp veya mesaj atıp rahatlıkla konuşabilir, dışarıda bir kafeye vs oturmaya davet edebilir, size çok da yakın olmasına gerek yok yani o insanın.

bence insanlar sosyalleşmeyi unuttu, sosyal medya uygulamalarının bize atmış olduğu en büyük kazıklardan biri bu. nasıl olsa o uygulamayı kullanıyor, takip ediyorsunuz veya arkadaşsınız diye o insanlarla neredeyse hiç muhabbet sohbet etmiyorsunuz, buna gerek görmüyorsunuz çünkü. bu bireyselleşme değil bildiğiniz sosyalleşme yeteneklerinizin ölmesi, halada büyüklerimiz kaç yıllık arkadaşlarını arar sorar, o insanlarla kopmazlar mesela. sabırla bu sosyal medya uygulamalarının popülerliğini yitirip ölmesini bekliyorum.

konuşacak kimsesi olmayan demeyelim de kimseyle konuşma isteği olmayan diyelim.

(bkz: sıkılıyorum sabri bunalıyorum)

hem böyle düşünüp hem de konuşmaktan ve iletişim kurmaktan keyif almıyorum çoğu zaman. yaşlanıyor muyum ne?

kendi kendine konuşur. ben de bu insanlardan biriyim. derdimi kime anlatsam anlamıyor.

ben de çocukluktan gelen alışkanlıkla kendi kendime konuşuyorum. o zaman da deli diyorlar. son kertede hiç kimsenin ne dediğini umursamamayı öğrendim. madem onlar beni umursamıyor, ben de onları ciddiye almıyorum.beni bu hale bu toplum getirdi.

suçlu olan da yine ben oluyorum. neyse işte insan içine doğacağı çevreyi seçemiyor. bizim payımıza da bu düştü.

ama ben aynı hatayı yapmayacağım. hiçbir çocuk aptal bir babayı hak etmez. böyle yazınca da kendimden hafif tiksindim. hoş kendimi pek sevdiğim de söylenemez.