lise son en arka sıra şu an ne yapıyor sorunsalı

birimiz yazar birimiz hukuk öğrencisi birimiz kurye iki kişi de zabıt katibi.

biri hemen evlendi ve zonguldak’ta hemşire oldu. kriptodan battığı için verdiğim borcu 2 yıldır ödemiyor. hala aklı vadelide. bu yaz da eşi ve çocuğu ile mersin’e yazlığımıza davet edeceğim.

biri adana’da eczacı oldu, ilaç sektörü hakkında gerekli gereksiz bir ton bilgi paylaşıyor. evlendi ve yakında minik bir bebek seveceğiz.

biri gaziantep’teki çikolata fabrikasında planlama mühendisiydi. her buluştuğumuzda en taze çikolatalardan (inanın çok fark ediyor) getiriyordu. şimdi mersin’de kimya fabrikasına geçtiği için maske getirip duruyor. evlendi ve arada hep beraber onlara pizza yemeye gidiyoruz.

ben de mersin’de iş makinaları üreten bir fabrikada mühendisim. üstteki aktivitelere eşlik edyiro ve sürekli kendime ait olmayan kredileri, borçları falan ödüyorum sjdjd. almanca eğitimine yeniden devam edip bu ülkeden gitmek için plan da yapıyorum. yıllardır yalnızım. spotify’dan alıp attığınız hikayelere falan bakıyorum.

biri gardiyan, biri pdr uzmanı, biri ekmek fırını sahibi, biri polis, biri de ben.

bu p*zev*nkl*r yok ders çalışmıyordu da zekiydi muhabbetleri varsa pis söverim. derste arkada 31 çeken g*t bi yerde ceo olduysa o max babasının dükkkanı olmalı.

istisnasız hepsinin şimdi iyi yerlere geldiğini belirten bir sürü tanımın dolacağı sorunsaldır. nasıl oluyorsa arka sıralarda gır gır şamatanın dibini yapıyorlar, lisenin son senesinde ise beyinlerine tüm ders kazanımları kendiliğinden yükleniyor ve hop başka bir kişiliğe bürünmüşler.

günlerdir yataktan çıkmadan evde yatıyorum.

en arka sıranın yanında kalorifer olmadığı için bi önünde oturuyordum, solumda da cam vardı, ne yaptığıma gelince.

hiçbir fikrim yok. umurumda da değil açıkçası.

lise 2 ve 3'te (o zaman lise son, lise 3'tü) 7 kişilik dil sınıfındaydım. en arka sıradaydım ama en ön sıranın da bir arkasındaydım.

arka sıralıktım fakat hep ortaları tercih ettim ben ya.
hep arkaya çağırırlardı hiç rahat hissettirmezdi en arka beni.
ve yapılacak her şeyi gayet yanlardan yapardım.
satranç oynar gibiydim valla asla öne ve arkaya gitmeden yanlarda kalarak geçti lise hayatım.

fen lisesi mezunuyum, en arkada uyuyan kişiydim hep. mezuna kaldım ve eşit ağırlıkçı oldum. benim kariyerin sonu ne olacak merakla bekliyoruz ben ve ailem.

ön sıralara geçmiş diyorlar. sıramın üzerini hiç karalamazdım. kim bilir ne yaptılar canım sırama.

sözlükte yazıyorum

porno izliyoruz başka ne yapacaz.

valla lisedeyken tahta sıraya vura vura karşıyaka marşları söylüyorlardı, sonrasını bilemiyorum.. sanayiye girmiş olabilir hepsi.

ekseriyetle içiyor, arada sözlükte yazıyoruz.

-dünyayı gezdi sırt çantasıyla. avrupalı bir kızla evlendi. oralarda beş parasız yaşıyor.
- belediye hastanesinde sağlıkçı. yatıyor. mesaide okuduğu kitaplarla senede 40 frp romanını zorluyor
- ıbrahim sadri beni öldürecek diyordu. şizofrenmiş. ailesi bakıyor
- kimse sevmediğinden arkada oturan uyuzun tekiydi. son karşılaştığımızda "ya ömer bilmez onları adamım" falan diye tüm yazarları tanır gibi burnu büyük konuşuyordu. demek ki hala kolpa ve yalnız.

bizim üç kişiydik ya. hayatlarımız o kadar uç ki gülmeden edemiyorum.

birimiz eczacılık okudu ama eczane açamıyor. önümüzdeki 20-30 yıl boyunca çankaya'da eczaneye ihtiyaç yokmuş.

ben hala okuma çabamı sürdürüyorum.

diğeri turizm&otelcilik okudu. sosyal medya fenomeni olmaya çalışıyor. aslında güzel kız. olur ondan. önce scorp'ta denedi sonra twitch'te. tutmayınca tiktok'a sardı. ah be kızım, ah be suat. sen bu hallere düşecek insan mıydın?*

biri tarim ve orman bakankiginda muhendis.
bir digeri atanamamis ogretmen.
bir baskasi memur oldu.
hele biri var ki en zekimiz oydu ticarete atildi su an bildigin ihracat yapiyor.

ben mi? bildigin amele.

biri felçi 2 mahalle ileride oturuyor. diğeri şehir dışında galerici.