marshmallow testi

1960'ların sonlarında ve 1970'lerin başlarında, walter mischel adlı bir psikolog, "hazzı erteleme" üzerine bir dizi deney yapar. mischel, bunu yaparken hazzı erteleme yeteneğinin denek çocukların gelecekteki yaşam başarısının bir göstergesi olup olmayacağını öğrenmeye çalışır.

deneylerde, 3 ile 5 yaş arasındaki çocuklar bir odaya konur ve önlerine bir marshmallow, çikolata veya pasta konur. odadan ayrılmadan önce, deneyi yöneten kişi her çocuğa, işi olduğunu ve belli bir süre sonra geleceğini eğer masadaki tatlıyı yemezse ikinci bir tatlıyı yemeye hak kazanacağını söyler ve gider.(çocuğa bu yapılır mı be, ben bu yaşta dayanamam o tatlıya, burnumun dibinde olacak, o bana bakacak, ben ona bakacağım haaa?).

doğal olarak çoğu çocuk bu testi geçemiyor ve anlık "hazza" yenik düşüyor, tatlıyı şapur şupur yiyor, peki her şeye rağmen söz dinleyerek "hazzı" yemeyen dolayısı ile ikinciyi hakeden çocuklar ileride ne mi oluyor? bu çocuklar ileride akademik yönden daha başarılı oluyorlar, iş hayatlarında da bu başarı devam ediyor, daha sosyal, spora daha meyilli, alkol ve uyuşturucu gibi zararlı alışkanların pençesinede daha az düşüyorlar.

konu ile ilgili iki video bırakıyorum aşağıya.
birincisi deneyle ilgili (çocuklar resmen kıvranıyor)


bu da once upon a time in america filminden. kahramanımız aşık olduğu kıza pasta alır, onun evine gelmesini bekler ve ........:


edit: sevgili evernevergreen uyardı, bir de aras denen sevimli velet varmış, onu da ekleyelimde tam olsun:

çıkarım yapabilmek için okunması gereken araştırma. deney çocuklarla, çocukluk çağıyla sınırlı bir araştırma. aşağıdaki linkten ulaşıp results bölümünü okudum.

hiç demiyor ki bu çocukların geleceği şöyle oldu, bu adam şu oldu, bu kız bu oldu... olmuş elli sene daha 1970 den bahsediyoruz.
ne oldu bu çocuklara efendi?
adam kendiyle gömmüş gitmiş.
attention in delay of gratification

örneklem 10 katona çıkarılarak yeniden yapıldığında ve uzun vadedeki sonuçlar incelendiğinde bekleyebilmenin sadece iradeyle açıklanamadığı görülen testtir. marşmelovu yemeden bekleyebilen çocukların daha yüksek sosyoekonomik düzeyden geldiği gösterilmiş. kaynak
mantıklı gelşyor bana da, zira hiç marşmelov yememiş bir çocuk nasıl beklesin ki, ama her gğn çeşit çeşit şekerleme yiyen çok da öenmsemeden bekleyebilir. zaten yüksek ekonomik düzeydekilerin başarılı olması da sürpriz değil.

dürtü kontrol bozukluğu bozukluğu teşhisi için özellikle çocuklar da kullanılan bir deney. çok tehlikeli bir rahatsızlık. kronik ama kontrol altına alınabilir.