millet ne der diyerek yaşamak

toplumsal koşullar ve gerçeklik yokmuş sanılarak yaşanmaz; ama onlar bahane edilerek dayatılan, sipariş bir hayat da sürdürülemez. işte bu iki gerçekliği bağdaştıran, doğru duruşla yaşamalısınız.. ( herkes bunun kolay olmadığını bilir. ancak başkaca bir doğru da yoktur malesef.)

hayal ve arzularını elalem denen gıybet ve kınama örgütüne feda etmek.

şimdi burada bence iki husus var.
birincisi elalemi bahane edip kendi konfor alanından çıkmaya çekinmek. bu durumda bence asıl çözülmesi gereken sorun biraz daha şahsi. çünkü tembelliği veya hayallerin doğrultusunda harekete geçme korkusunu elalem ne der bahanesi ile bir türlü başlamamak.
ikincisi ise gerçekten elalem bir şeyler diyebilir endişesi. akrabalar, arkadaşlar seni yapmaya çalıştığın şey veya yaşamak istediğin hayat için eleştirebilir. ama burda da şöyle düşünmek lazım. bundan 200 yıl sonra dünyada bizi ve bizi eleştiren o insanları hatırlayan kimse kalmayacak. yani kendimizi gereksiz yere strese sokuyoruz. bırakalım millet ne derse desin. zaten kararları kendi isteği doğrultusunda almadığı bir hayattan ne kadar huzurlu olmayı bekleyebilir ki insan?
herkesin hayat şartları farklı ama bu düşüncede olan insanlara (ki eskiden ben de bu endişeleri paylaşıyordum) ben de kısa bir tavsiyede bulunayım. çevrenizle yapmak istedikleriniz hakkında çok konuşmayın. özellikle bir işe girişecekseniz veya hayatınız için ciddi bir karar alacaksanız sizi sevdiğine emin olmadığınız kimseye bir şey söylemeyin.

elalem ne der mahalle edition.

yaşamak değildir. yaşamak bu değildir. hiç olmamıştır. zavallıca bir durumdur.

ha milletin ne dediğiyle yaşamak, ha milletin ne dediğiyle ölmek. ikisi de aynı yol. kimseye bakmadan eylemek gerekir eylemleri. içinde bulunduğunuz çevre elbette yorum yapacaktır, önemli olan nasıl sıyrıldığınız. ya o çevreden çıkılır, ya o söylenenler duymazdan gelinir. bana sorarlarsa, ben ikisini de yapıyorum. birilerinin fikrini dinlemek oldum olası zulüm gelmiştir.

hapishane.

"aklınızda olanları hayata geçirecek kadar yüreğiniz yoksa, ömrünüz cesaretli insanların dedikodularını yapmakla geçer."
sokrates