murathan mungan

mesafeleri çok güzel özetlemiş kendisi.

uzak dediğin, önce içinde birikir insanın; sonrası sadece yoldur.

mürekkep balığı kitabından:

yıllar önce, ankara'da bir imza gününde tanıştım kendisiyle. param olmadığı için kitabını alamamıştım. kitabınızı evde unutan salak hayranınızım, elinizi sıkmak için sırada bekledim dediğimde gülümseyip kitap hediye etmişti.

şair, yazar, müzisyen. ama üç kelimeye sığmayan bir hayat.

severek okuduğum bir beyefendidir kendisi

"kimse" adlı şiirini (ki benim en çok sevdiğim şiiridir) yıllar önce sevgili arkadaşım alp eren özdemir çok güzel yorumlamıştır. buradan izleyebilir/dinleyebilirsiniz.

"aramaktan vazgeç demiyorum, bulmaktan vazgeç."

(çok) hassas bir ruhun, yanlış bedenle yeryüzüne inmiş halidir.

tam bir guilty pleasure değil midir..

"geçmiş acıtıyorsa geçmemiş demektir."

canım şair. eteğindeki taşları dökerken birkaçı kafama geldi yalım, öyle bakıştık sonra uzun uzun.

“ateşin icadından önce ölüp cehenneme giden mağara adamının hayreti içindeyim.”

hey joe!

aklımda kaldıysa yazayım bir şeyler..

kırılmış bir bardaktan etrafa saçılmış bir cam parçasıysam, üstüme basmaya çalışanların ayaklarını kanatmak zorundayım. *

sabahı çok seviyorum.
herkes uykudayken ki sabahı.
daha kimsenin eli sabaha değmemişken.*

söylenecek sözün çokluğu bazen insanı dilsiz bırakır.
tıkanır kalırsınız.
haklılığın suskunluğu diğer suskunluklara benzemez*

bir adam gelir
ve gülümsemesiyle senin tüm dertlerini unutturur.
sonrasındaysa senin tek derdin, o adamın gülümsemediği anlar olur*

yüksek topuklar isimli kitabında çocukların masum olmak bir yana, şeytanın ta kendisi olduğunu bekar bir kadının bakıcı olmak zorunda kalması durumuyla anlatmaktadır.
ayrıca en sevdiğim mhm kitabıdır, kapak görseli de incelenmeye değerdir.
kapak:

elele dergisi vardı, hâlâ var mı bilmiyorum. lise sondum sanırım, yine bir elele dergisi almıştım. ayrılıklarla ilgili bir yazı hazırlanmıştı. yazı şöyle bitiyordu:
gittin. şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana.

bu satırların sahibine vuruldum ben. elimin altında google olmadığı için, kimin yazdığını bulmak epey zaman almıştı ama sonunda buldum. murathan mungan ile tanışmam, yalnız bir opera şiiri ile başladı.
sonrasında ne yazdıysa okudum. söyleşilerine katıldım, kitaplarını imzalattım. özetle hayranı oldum.
murathan mungan değişik bir kafadır, anlaşılmak için çabalamaz ama azıcık dikkatli okurun anlamaması için hiç sebep yoktur.
doğduğu yerin, yaşadığı şeylerin, acılarının, keyiflerinin izini sürmek isteyen her okura kapısı açıktır. kendini gizlemez ama ortaya çıkarmak için emek gerekir.
bence edebiyat dünyasının yaşayan en iyi 5 şairinden biridir. kalan 4 için çok isim çıkabilir ancak ben listenin en üstüne onun adını yazar, sonra kalanlarını eklerim.