mutlu eden basit şeyler

seks.

sözlüğe girdiğimdeki zil butonunun turuncu olması.

hafta sonunun gelmesinden daha güzel bi şey yok.

camın önüne koyduğum ekmek kırıntılarından, ertesi gün, eser kalmadığını görmek.

muzlu süt içmek ama öyle sıradan değil, kendim yapmam lazım veya adana da bir kaç yer var oralarda içmek gerekir.

verilen sipariş kargoyla eve gelmesi... içinde ne olduğunun bilinmesine rağmen sanki bilinmeyen, gizemli bir şey varmış gibi paket açılır.

hafta içi geç uyanmak hepsini tek geçer..

uyurken birden yere çakılma hissiyatı.

akşam suya koyduğum nohutların sabah şişip kocaman olduklarını görmek. bu beni neden bu kadar mutlu ediyor hiç bilmiyorum gerçekten ama doğum günü çocuğu gibi içimin kıpır kıpır olmasına sebep oluyor.

not: hayır amelie ile yakından uzaktan alakam yok.

tanımadığınız birisinden gelen bir merhaba yada gülümseme. gerçi bu saydıklarımız türkiye'de cinayet sebebi olabilir.

mutfaktan gelen yemek kokusu.

yağmurun ülkenin en güzel şehrinde bıraktığı göz yaşları, sıcacık bir evin içinde pişen kekin kokusu, kapağnıı açmamla beraber beni yeni hayallere gark edecek yepyeni bir kitap, kucağımda uyuyan şapşik kedim....

yok la yok şaka, az önce yediğim pilav üstü kuru.

pasta

durduk yere "iyi ki varsın" denmesi.
tamam iyi ki varım tabii de senlik bi durum yok ki?

durduk yere mutlu olmak pek alışık olduğum şey değil, çünkü muhakkak ki kısa sürer, muhakkak ki arkasına bi şey gelir ağzıma saçır.

***

mini bim’lere yeni konulan fırınlarda pişirilen küçük kap kekler.

az önce yolda pembe kundaklı bebiş gördüm. sebepsiz bir mutlu oldum. basit mi bu kadar olm kendine gel.

bakır, 3 lira değerinde bir bileklik.
ama görmelisin sözlük nasıl güzel bir bileklik.. geçen sene son paramla mum almak için bir ucuzcuya gitmiştim. ucuz bilekliklerin olduğu standda çook arkalarda bakır bir bileklik duruyordu. pis görünümlüydü, paslanmış gibi. sadece 3 liraydı ancak alamadım. çünkü sadece muma yetecek kadar param vardı. epey de içimde kaldı bileklik. gerçekten görür görmez aşık olmuştum.

bugün ucuzcuya girdim yine. alacaklarımı aldıktan sonra bileklik standı gözüme takıldı. aklıma bakır bileklik gelmedi bile. öyle bakarken arkalarda buldum bilekliğimi. lan dedim nasıl.. satılmamış! nasıl heyecanla aldım ve hemencecik taktım anlatamam.

tüm gün bilekliğime bakıp sevdim onu. cidden çok mutlu oldum sözlük. böyle parmağımla filan oynadım, çevirdim ara sıra, bileğimi uzatıp nasıl durduğunu izledim. hala da bakıyorum güzelime. inanın çok çok mutluyum sözlük. bu bileklik beni 1 sene arka rafta bekledi biliyorum.

yaptığım espriye annemin gülmesi.

asla basit bir şey değil ama insan seviniyor.

evet, annemi babamdan daha çok seviyorum.*

bu gün gelen erken gelen kandil hediyem