mutlu olamamak

iyi bir olay olsa bile mutlu olamayıp tepki veremeyen insanlarda görülür. diğer bir seçenek olarak aslında mutlu olup hissetmiyor da olabilir.

(bkz: mutsuz olmak)

insanın mutluluk durumu genel olarak stabildir, karakteristiktir. yaşam boyu karşılaştığımız durumlara bağlı olarak süreli artma veya azalma sergiler. yani perdeyi açtın güneş pırıl pırıl, kuşlar cıvıldıyor mutlu oldun. banyoya gittin suyu açtın su yok hop mutsuz oldun. böyle böyle gidiyor. doğru aşkı bulup mutlu olacağım, köşeyi bir döneyim mutlu olacağım gibi beklentilerimiz olması yersiz yani. kısa vadeli mutluluklara odaklanmak lazım
ha evet bazen bu mutluluk düzeyini yukarı çekecek hiçbir şey olmuyor, ne olsa da kayıtsız kalabilisiyorsunuz, o bende de var yaa. kronikleşen mutsuzluk nedenlerini ortadan kaldırmak lazım, belki de serotonin takviyesi..

mutlu olmam gereken bı sürü sebep varken içimde sürekli isyankar ve hüzünlü bi kız olduğu için hep kendimi mutsuzluğa itiyorum. acınası bi hâl

bencillik yaptığımı fark ederek daha çok küçükken aştığım mesele. iyi ki aşmışım baya sürekli gülerek geziyorum, tabi iş bir yerden sonra gamsızlığa geliyor.

'-zımbırızumbuk olmuş duydun mu?
+emaaan çok da şey etmeye gerek yok, takılmayın böyle şeylere.'

diye diye böyle olduk işte. işin sonu nereye varır bilemiyorum tabi, galiba ölüm kalım olmadıktan sonra çok şaşmam bu yoldan.

olmayıverin. herkes mutlu olacak diye bir şey yok napalım. bu ülkeye mutsuz insan da lazım boşverin.

benimdir ve artık bağışıklık kazandım bu duruma, ummmruummda değil anlayacağınız. üç beş günlük dünyayı neden mutlu değilim veya nasıl mutlu olmalıyım şeklinde beyhude sorularla hiç etmemeyi öğrendim.

eskiden bana şey derlerdi varya sen süpersin gözünün içi gülüyor her şeye aşkla yapıyorsun. sonra bir şeyler oldu artık kendimi kandıramadım ya da enerjim bitti . stres dediğimiz olay var insanlar stresle karşılaşması olağandır ve çok normaldir bununla başa çıkma skalamız var . ınsanlar direnme aşamasında eğer bu stresle basa çıkma sürecinde gereğinde fazla enerji harıcıyorsa başarısız olur ve bu süreç intiharlara kadar uzanır. galiba direnme aşamasıdayım ve enerjim fazla fazla gidiyor . her yerde boşluk var her şey amaçsız ve mantıksız geliyor . kitap okuyamıyorum, sevemiyorum , ağaç dikemiyorum , sabah yataktan çıkmak istemiyorum , şarkı dinleyemiyorum bayağa çok şey var ama ne bilem hala içimde mücadele ruhuma ait kırıntılar da var bakalım belki yine gözümüzün içi güler ve ben yine ağaç çiçek açtı diye sevinirim.

unuttuk be mutlu olmayı! gerçi artık umrumda da değil! virüs gibidir bu tehlikelidir.

neydi ki dünya?
kimler geldi kimler geçti?
ölü toprağı dedikleri şey neydi ki?
bu dünyadan ayrılanların üzerine örttüğü yorgan mı?
peki yaşarken üzerine yorgan çekenler? hayatın anlamsızlığını anlamış olabilirler mi?

yalnızlığın çaresini bulsunlar bizde olalım

yemek ekşidiğinde nasıl tadı kaçıyorsa insanda da mutlu olmamak öyle birşey tadı kaçan her şey ise çirkin oluyor.

beklentimiz çok, hayalimiz yok ise mutlu olamayız.

gerçek mutluluk ile kendini mutlu olduğuna inandırmak arasındaki farkı bulunca mutlu olacağız hepimiz.

peki mutluluk tam olarak ne?
bize iyi hissettiren her şey mi?
...

hiç bir şeyden tat almamak. yakınlık, boşluk, çok düşünme vs vs.

çok iyi becerdiğim şey.

kıskanç kişilerin devamlı yaşadığı durumdur. devamlı gözü mutlu olan insanların üzerindedir ve mutlu insanları gördükçe mutlu olamamaya başlar ve devam eder.

insan hayatında hastalıklar gibi bazı duygular ve olaylar da kronikleşir bence. sürekli aynı duruma düşer, aynı şeyleri hissederler ve bu girdap asla son bulmaz.

geçenlerde biriyle tanıştım yine. hatunla sohbet muhabbet güzel, komiklikler şakalar falan ufak ufak yürümeye başladım. iş numara alıp vermeye, buluşmaya geldiğinde gördüm ki hatunun aklında biri, yanında biri, kalbinde biri varmış. kâh yanındakinin kolunda, kâh aklındakinin koynunda, kâh kalbindekinin yolunda geçiyor günleri. ben dedim? ben neresindeyim bu hikayenin? hani ne gerek var bana diye sordum yanıt veremedi.

ben bu hikayedeki kronik hevesi kursağında kalan, o ise bildiğin kaşar. her şeye de anlam yüklemeyin kısaca.

mutlu olmak aslında gerçekten çok basit fakat insan kendini mutsuz etmeyi daha çok başarıyor.

dışardan gülsen de içerden yas tutmanın bir sonucudur.