mutluluğun formülü

kimseye ihtiyacının olmaması

size daha az acı veren şeylere odaklanmak. mutlak mutluluk yoktur az mutsuzluk vardır.

ölmek.

zenon'dan bir kehanetten çıkar gibi şu olağanüstü söz çıkar: "mutlu yaşamak için erdemin kendisi yeterlidir."

öfke de dahil her duyguyu yaşamak, hiçbirini bastırmamak. her duygumuzu göstermek zorunda değiliz ama yaşamalıyız bence.

kendine tutunmak.

akli dengeni yitir.

yitirenler çok mutlu.

her gün mutlaka büyük ya da küçük cezalar çekiyoruz: sevdiğimiz kişilerin sağlığı için endişeleniyoruz, peşine kendi sağlığımızdan korkuyoruz, iyileşince para sıkıntısı baş gösteriyor, tam parayı denkleştirdik derken sürtüğün teki iftira atıyor, kendimizi aklamaya çalışırken bir dostun felaketini duyuyoruz, havalar bile bozuluyor, telefon kırılıyor, cüzdan çalınıyor, kafayı toparlamak için işlediğimiz zevkli bir günah vicdanımızı sızlatıyor, üstüne ülkenin durumuna üzülüyoruz, sevdiğimiz biri kalbimizi kırınca ülkeyi de unutuyoruz ve çektiğimiz cezalar yetmezmiş gibi bir de "acaba sırada hangi acı var?" kaygısını yaşıyoruz ki şu durum en az cezanın kendisi kadar beter... tüm bu lanet olasılıkların içinde gerçek mutluluk mümkün mü gerçekten?

ha daha kötüleri de olabilir: deprem olabilir, savaş çıkabilir... lanet olası şeylerin hepsi olası sizin anlayacağınız...

işin güzel yanı şu ki; aslında bunların hiçbiri mutlu olmamıza engel olmak zorunda değil. yani teoride değil en azından. çünkü mutluluk dış koşullardan bağımsız bir şey. yani mutluluk şuraya ya da buraya gitmekle edinilmesi pek de mümkün olmayan bir hâl. tolstoy'a isnat edilen bir söz var; "mutlu olmak istiyorsanız, olun" diye. mutluluğun formülü işte budur.

her şeyimizi kaybetsek bile yine de mutlu olabiliriz. çünkü hala ruhumuz ve umudumuz vardır. hatta her şeyimizi kaybettikten sonra bir de üstüne düşman eline esir düşsek bile yine de mutlu olabiliriz. çünkü düşman ruhumuzu ve umudumuzu esir alamaz. bizler bedenimizden ibaret varlıklar değiliz. beden denen et yığını ruhumuzun bu dünya oyununa girebilmesi için gerekli olan basit bir oyun konsolundan başka bir şey değildir. dünya oyun, beden konsol, ruh ise oyuncudur. biz ruhuz... mutlak mutluluk için bunu anlayıp kabul etmeniz gerekir.

öyle bir formül yok. sadece, arayınca bulunan bir şey.

kendinizi rahat bırakın.
kasmayın, sıkmayın darlamayın. acayip acayip garip misyonlar yüklemeyin. dert aramayın, dert açmaya çalışmayın kendi başınıza.
fazla plan yapmayın, anı yaşayın demiyorum dünya kesinlikle öyle bir yer değil şu an evet ama nefes almayı unutmayın. ne kadar plan o kadar sorumluluk, o kadar program ve bir o kadar da dolu zihin demek. yormayın zihninizi.
en önemlisi ise, daha önce yazmıştım gereksiz insanları çıkarın hayatınızdan. bir liste yapın size yük olan kim var ise derhal üzerini çizin ve bunu hayatınızda da yapın.
lüzumsuz insan yükünden daha ağır bir yük yoktur. insan balon gibidir demişti cem yılmaz. yüklerinizden kurtulun ve yükselin.
bir dost.

c2h5oh

herkese göre değişecek formüldür. benim için mutluluğun formülü, çok uzun ve ucu açık bir
süreli tatildir.

vurdumduymazlık.

hayata fazla anlamlar yüklememek.

3 şişe maltana, sahil, ali kınık ve jelibon

neyden mutlu oluyorsan onu yapmak.

farkında olduğun şeyleri kendinden bile saklamak, anda kalmak, güzel anlarını paylaşacağın bir dost edinmek ve bol bol su içmek.

son zamanlarda ps5'e sardım. mutluluğu onda buluyorum.

olup olmadığını bilemediğim şey. yani formül olarak..
ben şunu bilirim, insan yaşamın her özelliğini özümsemeli, tanımalı, hissetmeli, o şeylerden kaçmamalı. insan mutluluğu kavramsal olarak yakaladığında yaşamının her anının zevk ile dolup taşması gerektiğini düşünmemeli. eğer mutluluk bir his değil de bir kavram ise, ona göre davranmalı. olumlu şeyler cümbüşü, bir cennet falan değildir mutluluk. dünyada savaş yaşanıyor olabilir. depremler şehirleri yıkıp geçiyordur belki. yalnız kalmışsındır ve hatta belki hiçkimse seninle aynı fikirde değildir, önemsediğin konularda.. mutluluk tüm bu şeylerden bağımsız olarak da var olabilen olgulardan biridir.

uydurmayın yok öyle bir şey