nasıl tuttuğunuz takımlı oldunuz sorusu

fakir gariban bir şehrin defalarca kez şampiyonluklar elde edip devrim yapması bizi aşık etmiştir.

bizde baba tarafi cogunlukla fenerli anne tarafi cogunlukla galatasarayli;
cocukken benden buyuk gsli kuzenlerim beni de galatasarayli yapmak istemisler ancak ozgur irademle fenerli olmayi sectim donduremediler:))

babam 1957 de istanbul'a gelmiş. galatasaray maçını seyretmiş ali sami yen'de. çocukluğum elektriği olmayan bir köyde geçti. akşamları babamdan metin oktay'ı anlatmasını isterdik. ağları yırttığı golü, tam fenerbahçe derbisinden önce hapse atıldığını maç günü serbest kalıp 2 gol attığını ve maç bittiğinde bayıldığını anlatırdı. hatta karısı ya galatasaray ya ben dediğinde galatasaray'ı seçtiğini denizler asılmasın diye imza topladığını. hatta benim adımı o günkü futbolculardan birinin adından koymuş.
böyle başladı bizim sevdamız...

ben daha takım tutmak ne demek bilmezken ablam sürekli "bak biz galatasaraylıyız" diyordu, galatasaraylı oldum. sonra çevremdeki insanlar beni galatasaray'ı tutmaktan vazgeçirmeye çalışsa da kararımdan dönmedim.

1988 yılındaki avrupa başarısı beni galatasaraylı yaptı. gerçi, galatasaraylı olmak benim için aileden dolayı da zorunluluktu.

bu basliği görünce bi ürperme geldi.dün gibi hatirlarim.

babamla aramiz pek iyi değildi.6 senedir de görüşmüyoruz.babam fanatik galatasarayli bu arada.bn de sırf babam galatasararayli diye eskiden beri galatasarayliydim.bir gün , sanirim lisedeydim, gercekten fena bi kavgamiz oldu babamla.tartistik.konuyu hatirlamiyorum ama ne dediyse itiraz ettim onu biliyorum.neyse konu büyüdü biraz.sonra kendi kendime dedim bu böyle olmayacak kendime özgü olayim artik birseyleri değiştireyim dedim.o aksam da leeds united-besiktas maci var.gittim odama surat bes karis.napayim die düşünüyorum.fenerbahceyi sevmiyorum.trabzon falan da olmaz.besiktas aklimda bile yok.

neyse aksam oldu.sırf mesgale olsun diye oturdum odamda kanallari degistirirken maca denk geldim.adetim de değil aslinda mac izlemem ama o aksam actim izledim.leeds nasil bilendiyse vurduğu gol oluyor falan.resmen besiktasi perisan ettiler.besiktas icin bir felaketti.maç 6-0 bitti.besiktasli arkadaslarimin çoğu takimi birakti hatta o derece rezalet bir macti.

mac bitince duvardaki galatasaray posterini odamin duvarindan cikarip babama geri verdiğimi hatirliyorum.babam biyikalti gülerek hayirdir dedi.artik beşiktaşlıyım dedim.kahkaha atti ya dedi maçı izlemedin mi 6 tane yedi besiktas dedi.kova gibi takim sallasan giriyor dedi.senin ne faydan olacak ki besiktasa dedi.olsun dedim faydam olmasa da safım belli olur.o zamandan beri ara ara takima kızsam da , hicbir zaman fanatik bir taraftar olmasam da besiktas bnim icin değerli oldu.ona saygimi hep korudum.

en zayif aninda besiktasa sahip ciktim bn.bununla da her zaman onur duydum.

semtimin takımını tutuyorum. sevdama 400 kilometre mesafe koymuyorum. sadece kazanınca forma giymiyorum. bizim formalarımız naftalin değil meşale kokuyor.
(bkz: göztepe)

(bkz: beşiktaşlı olunmaz beşiktaşlı doğulur)

kanarya maskotu çok sempatik geliyordu sarı ve lacivert renkleri de severim zaten hem de babam fenerbahçeli olduğu için gayet geçerli sebeplerim vardı.

fenerbahçe'nin dünyanın en büyük spor kulübü olduğunu anladığım seksenli yıllarda fenerbahçeli oldum.

teyzem fenerliden galatasaraylıya çevirdi 6 yaşımdayken. çok iyi yapmış. fenerliler genellikle pek şaka kaldıramıyor yoksa çok güzel bir esprim vardı bu noktada.

#3410523
ben de sadece kazanınca giymiyorum. sürekli bir yerlerimde ya atkıydı ya şapkaydı ya bileklikti olur.

artık takım falan tutmuyorum. boşa vakit kaybı.
futbolla ilgilenmek de istemiyorum. curling falan izlerim onun yerine oh mis.

dünyanın en güzel şehrinin en güzel semtinde doğdum büyüdüm, ya hangi takımlı olacaktım?

gençliğimin katilisin göztepe!

ayrıca;

valla ben böyle galatasaraylı oldum.



rahmetli babam uyurken üzerimize gazeteden aldığı posteri örtüp kardeşimle fotoğrafımızı çekmiş. ha bu arada, yanımda yatan kardeşimin adı bile aslan. kimse bizim cimbomluluğumuzu sorgulamasin sjsjsj

aşırı uçlarsınız ne konuşup duruyonuz

aşırılar

benim babam ben doğana kadar sağlam beşiktaşlıydı, beşiktaşın maçlarını hep takip ederdi. annem de dayımların etkisiyle beşiktaşlı olmuştu, ama sorun şuydu ki baba tarafım babam hariç full fenerbahçeliydi annemde de en küçük teyzem hariç full beşiktaşlıydı. en küçük teyzem de çevre etkisiyle galatasaraylı olmuştu. ben doğdum babam futboldan soğumuş sanıyorduk, anne tarafı kuzenler ildışında olduğu için pek muhabbetimiz yoktu, baba tarafı kuzenlerim de beni fenerbahçeli yapmaya başlamışlar tabi o dönem fenerbahçe kadrosu çok güçlü, alex, roberto carlos, deivid, kezman falan. beni fenerli yapmışlar. daha sonra babam da benim fenerli olduğumu görünce çok sinirlenmiş ve bana beşiktaş marşları dinletip, beşiktaş forması aldı, giydirdi. öyle beşiktaşlı oldum.

şahsi erkeğimden ötürü elbet. yoksa hangi takım, hangi renk olmuş ne fark eder? onları destekliyorum diye bir günden bir güne getirip 20 tl mi vermişler sanki bana??